فرصت‌ها و تهدیدهای اشغال غزه برای «بی‌بی»
اهداف نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اشغال غزه خیلی دور از اهداف او از ادامه جنگ در آن طی بیش از یک سال گذشته نیست و اغلب اهدافش ریشه در منافع شخصی او دارد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، بعد از چراغ سبز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، طرح جدیدی درافکنده تا شاید بتواند با یک تیر چند هدف بزند. طرح او این است، اشغال کامل غز‌ه‌ای که اکنون 75 درصد آن تحت کنترل ارتش اوست. او تا آنجا در این راه مصمم است که به رئیس ارتش اعلام کرد، اگر مخالف طرح او است باید استعفا دهد. نخست‌وزیر اسرائیل که اکنون نزدیک به دو سال است غزه را آماج حملات سنگینی قرار داده و با استفاده از سیاست به گرسنگی کشاندن مردم، افکار عمومی این خطه را اگر نه علیه حماس، بی‌تفاوت به سرنوشت آن کرده اکنون فرصت را برای تصرف کامل غزه مغتنم دیده است. تنها عامل بازدارنده‌ای که تاکنون به او اجازه نمی‌داد تصرف کامل غزه را کلید بزند، آمریکا بود.
چراغ سبز ترامپ، همسویی اروپا
انتشار تصاویری از دو اسرای اسرائیلی که حماس منتشر کرد و آنها را گرسنه و در حال کندن قبر خود نشان می‌داد، اثری را که این جنبش می‌خواست به جا نگذاشت و باعث شد سه کشور بزرگ اروپا یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان به آن اعتراض کنند و شماری دیگر از آنان نیز به صف معترضان به حماس بابت رفتاری که با اسرا داشته است، بپیوندند. در آمریکا نیز وزارت خارجه این کشور در بیانیه‌ای مدعی شد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، و مارکو روبیو، وزیر خارجه، مصمم‌تر شدند تا به «حضور حماس در غزه برای همیشه پایان دهند.»
همین بیانیه و همان محکومیت‌های اروپایی کافی بود تا «بی‌بی» دلگرم به حمایت‌های غربی از خود شود. نشستی با کابینه امنیتی خود برگزار کرد و با وجود مخالفت ایال زمیر، رئیس ستاد کل ارتش، خبر داد قصد دارد غزه را به طور کامل اشغال کند.
اهداف بی‌بی از اشغال غزه
اهداف نتانیاهو در اشغال غزه خیلی دور از اهداف او از ادامه جنگ در آن طی بیش از یک سال گذشته نیست و اغلب اهدافش ریشه در منافع شخصی او دارد.
او با دادگاه‌هایی برای فساد مالی خود و همسرش رو در رو است و در حال حاضر به طور مرتب باید در دادگاه حاضر شود. اما آغاز عملیات اشغال غزه که سرزمین‌های اشغالی را در وضعیت ویژه قرار می‌دهد، می‌تواند در برنامه این دادگاه‌ها اختلال ایجاد کند.
نتانیاهو همچنین نگران ماه اکتبر (مهر ماه) است یعنی زمانی که اعضای احزاب افراطی دولتش تهدید کرده‌اند اگر مشکل سربازی ارتدوکس‌های افراطی حل نشود به طور کامل از دولت خارج می‌شوند و آن را از اکثریت پارلمانی می‌اندازند تا دولت او نیز ساقط شود. بی‌بی امیدوار است با کلید زدن اشغالگری غزه دیگر نیازی به سربازی این دسته از جوانان اسرائیلی نباشد و علاوه بر آن اعضای افراطی دولتش، راضی از اشغال غزه به دولت برگردند و او بتواند با خیال آسوده تا پایان قانونی دولتش در راس کار بماند.
نتانیاهو همچنین به دنبال دستاوردسازی برای خود است. او در دو سال گذشته بهای زیادی برای جنگ غزه پرداخته است. علاوه بر این که می‌بیند، تبدیل به شیطان روی زمین از نگاه میلیون‌ها انسان در کشورهای مختلف شده، نارضایتی عمومی در داخل اراضی اشغالی از تداوم جنگ را نیز به جان خریده است. پس از آنجا که تاریخ را پیروزی‌ها می‌سازند مانند هر سیاست‌مدار دیگری علاقه‌مند است مردم سرزمینش در آینده وقتی نام او را می‌بینند، دستاوردی نیز از او به یاد آورند و ناکامی‌ها و فسادهایش را فراموش کنند.
در کنار اینها نتانیاهو به‌دنبال آن است با اشغال غزه اهرمی برای فشار بیشتر بر حماس داشته باشد و یا مانند طرحی که آمریکا در لبنان و برای حزب‌الله در حال دنبال کردن آن است، حماس را نیز خلع سلاح کند یا اعضای آن را مانند طرحی که سال پیش داشت، از غزه به خارج از این کشور بفرستد.
رویاهای شیرین و واقعیت‌های سخت
با این حال همه چیز به این سادگی که نتانیاهو پنداشته نخواهد بود. تصور او این است که غزه را اشغال می‌کند و در نهایت طرح قدیمی خود برای سپردن امنیت آن به مصر یا اردن را پیاده می‌کند، احزاب افراطی به دولتش باز می‌گردند و همه چیز به خوبی و خوشی پایان می‌گیرد. اما واقعیت همیشه مانند رویاها زیبا نیست. نخستین چیزی که نتانیاهو در صورت اشغال غزه با آن مواجه خواهد شد، واکنش جهانی به مساله اشغال است. در حال حاضر ۱۴۶ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند. به همین دلیل اقدام اسرائیل در اشغالگری غزه با واکنش تند این کشورها مواجه خواهد شد.
مواجهه کشورها با بنیامین نتانیاهو به این خلاصه نمی‌شود. آغاز حملات برای اشغال غزه می‌تواند منجر به درگیری‌های شدید با حماسی شود که اشغال را مانند مرگ و زندگی خود خواهد دید و حمام خون دیگری به راه می‌افتد. ارتش اسرائیل در دو سال اخیر نشان داد، در حملات خود به غیرنظامیان رحم نمی‌کند که اگر می‌کرد 61 هزار نفر از مردم غزه طی این 22 ماه به شهادت نمی‌رسیدند. بنابراین افکار عمومی جهان دیگر بار نتانیاهو را نشانه خواهد گرفت و پس از آن دولت‌های همین کشورها مانند هم‌اکنون شروع به دور شدن از اسرائیل کرده و آن را در انزوای شدید قرار خواهند داد.
چالش بعدی او اسرای اسرائیلی در دست حماس هستند. هیچ تضمینی وجود ندارد که نتانیاهو مطمئن باشد، همان طور که وعده داده با اشغال غزه بتواند اسرا را زنده پیدا کرده و آنها را به تل‌آویو بازگرداند. احتمال مرگ آنها در جریان حملات هوایی اسرائیل و حتی توسط حماس یا بخاطر بیماری و گرسنگی وجود دارد.
اقتصاد نیز قربانی بعدی اهداف شخصی بنیامین نتانیاهو خواهد بود. با تشدید دوباره جنگ تل‌آویو مجبور خواهد بود بیشتر از قبل هزینه‌های جنگ را متحمل شود. ضمن اینکه بر میزان حملات یمنی‌ها افزوده خواهد شد و احتمال دارد حوثی‌ها چنان باب‌المندب را خطرناک کنند که دیگر هیچ کشتی‌ای به سمت بنادر اسرائیلی نرود. فرار سرمایه‌گذاران از اسرائیل هم از دیگر تبعات تشدید تنش‌ها خواهد بود.
با این تفاسیر شاید نتانیاهو رویاهای شیرینی از پایان دادن به جنگ با پیروزی کامل داشته باشد اما حاصل آن می‌تواند به تلخی شکست باشد.
