خلاصه مرحل اول آتش بس غزه؛ گرو کشی به روش صهیونیستی
مرحله اول آتش نوار غزه که شامل 42 روز می‌شود امروز بعد از چند دور تبادل اسرا بین رژیم صهیونیستی و جنبش حماس، به پایان می‌رسد و عدم مذاکره در خصوص مرحله دوم آینده این آتش بس را بیش از پیش مبهم می‌کند.
به گزارش آوش، روزنامه الاخبار لبنان در گزارشی به تحولات 6 هفته اولیه آتش بس در نوار غزه و رفتار شناسی صهیونیست ها در طول این مدت پرداخت.
در این مقاله به قلم یوسف فارس آمده است: اظهارات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در مورد نوار غزه کاملاً در راستای منافع رژیم صهیونیستی است و همگی در جهت تهدید به ازسرگیری جنگ به‌عنوان ابزاری برای باج‌خواهی و تحمیل شروطی برای وادار کردن جنبش حماس به انعطاف پذیری در موضوع آزادی اسرای بیشتر صهیونیست بدون هیچ‌گونه دستاورد واقعی برای فلسطینیان، قرار می‌گیرد.
ترامپ همچنان موضع آمریکا را درباره مرحله دوم تبادل اسرا در ابهام نگه داشت و یادآور شد که اسرائیل آزادی عمل دارد تا آنچه را که مناسب می‌داند انجام دهد.
در چارچوب این اختیار اعطا شده از سوی آمریکا به رژیم صهیونیستی ، ایال زامیر، رئیس ستاد جدید ارتش رژیم صهیونیستی، در اظهاراتی که توسط کانال ۱۴ نزدیک به نتانیاهو نقل شد، گفت که ارتش دستوری دریافت کرده است تا ظرف ۴ تا ۶ هفته برنامه‌ای برای ازسرگیری جنگ در غزه تهیه کند و ظرف ۶ ماه کل نوار غزه را اشغال کند. به گفته زامیر، این طرح شامل ورود بیش از ۶۰ هزار سرباز، یعنی حدود ۵ لشکر نظامی، به غزه خواهد بود که هم‌زمان تمامی مناطق این باریکه را هدف قرار داده و در عین حال کمک‌ها را کاهش داده و توزیع آن را فقط در «مناطق انسانی» متمرکز می‌کند.
این اظهارات هم‌زمان با تمایل رژیم صهیونیستی برای تمدید مرحله اول توافق برای ۴۲ روز دیگر بیان شد، دوره‌ای که در آن تعداد بیشتری از اسرای صهیونیست به صورت زنده آزاد خواهند شد. اما این پیشنهاد با مخالفت حماس روبرو شد که تأکید کرد آماده ورود به مرحله دوم توافق مبادله‌ای است که شامل توقف جنگ می‌شود.
حماس از میانجی‌ها، تضمین‌کنندگان و جامعه جهانی خواست که بر رژیم صهیونیستی فشار بیاورند تا به‌طور کامل به توافق پایبند باشد و بدون هیچ‌گونه تأخیر یا فریبکاری وارد مرحله دوم شود.
در واقع، رفتار رژیم صهیونیستی در مرحله اول بالاترین سطح فریبکاری و گریز از تعهدات توافق‌شده را نشان داد از جمله جلوگیری از ورود کمک‌ها و کالاها به نوار غزه که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای باج‌خواهی مورد استفاده قرار گرفت.
به عنوان مثال رژیم اشغالگر قدس تعداد چادرهایی که اجازه ورود به غزه را داده را دستکاری کرد و تقریباً به‌طور کامل از اجازه ورود ۲۲ هزار کانکس سر باز زد. همچنین، عبور تجهیزات سنگین مورد توافق برای آواربرداری را محدود کرده و ارسال مصالح ساختمانی، تجهیزات بازسازی جاده‌ها، شبکه‌های فاضلاب، تجهیزات برق شهری و پنل‌های خورشیدی و سایر نیازهای اساسی را ممنوع کرده است. این در حالی است که میزان سوخت ورودی به غزه را از ۵۰ کامیون در روز به ۱۵ کامیون کاهش داده است.
به گفته یک منبع فلسطینی، رژیم صهیونیستی تنها اجازه ورود کالاهای مصرفی مانند سبزیجات، میوه‌ها، گوشت و مواد غذایی را می‌دهد، درحالی‌که محموله‌های تجاری را از مجموع کامیون‌های کمکی حذف می‌کند. همچنین اخیراً گرایشی در بین صهیونیست‌ها دیده شده است که کمک‌ها و کالاها را به میزان پیشرفت در تفاهمات آتش‌بس و توافق مبادله گروگان‌ها مرتبط می‌کند، به این معنا که نیازهای اساسی که این رژیم موظف به ورود آنها به‌صورت عادی است، به ابزاری برای باج‌خواهی و چانه‌زنی تبدیل شده‌اند.
در میدان نبرد، نقض آتش بس توسط صهیونیست‌ها ادامه دارد. وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد که تعداد شهدایی که از زمان اجرای آتش‌بس در ماه گذشته جان باخته‌اند، به ۱۵۰ نفر رسیده است و در همین حال، رژیم صهیونیستی همچنان از خروج از محور فیلادلفیا (مرز مصر با غزه) سرباز می‌زند، که نشان می‌دهد تفاهمات مرحله اول تنها به توقف کشتار جمعی منجر شده اما شرایط جنگ و پیامدهای آن همچنان پابرجا هستند.
این رفتار رژیم صهیونیستی در کوتاه مدت به‌عنوان ابزاری برای فشار بر «حماس» جهت آزادی اسرای اسرائیلی بدون دریافت امتیازات اساسی که بتواند به‌عنوان یک پیروزی ارائه دهد، تفسیر می‌شود.
درعین‌حال، دولت اشغالگر هیچ تعهد واقعی برای پایان جنگ ارائه نمی‌دهد، موضوعی که ممکن است بقای آن را تهدید کند. به نظر می رسد رژیم صهیونیستی در اهداف بلند مدت این اقدامات خواهان رسیدن به نتایجی است که طی دوران جنگ از تحقق آن عاجز مانده بود، اهدافی مانند خلع سلاح مقاومت و حذف رهبران حماس از غزه که به طور قطع جنبش حماس در خصوص این اهداف حاضر به بحث با رژیم صهیونیستی نیست.
