کانون سندرم داون ایران در تهران حتی یک ساختمان اختصاصی ندارد/ از هر ۷۰۰ تولد یک نوزاد با سندرم داون به دنیا می‌آید
بنیانگذار و مدیرعامل کانون خیریه سندرم داون ایران، با تأکید بر لزوم حمایت ملی از این قشر خاص گفت: کانون افتخار خدمت‌رسانی به بیش از ۴ هزار فرشته سندرم داون را در کشور دارد اما متأسفانه در پایتخت یک ساختمان اختصاصی برای ادامه فعالیت‌های خود در اختیار نداریم.
پوراندخت بنیادی، بنیانگذار و مدیرعامل کانون خیریه سندرم داون ایران، در گفت‌وگو با آوش گفت: کانون سندرم داون ایران از سال ۱۳۸۲ با اخذ مجوزهای رسمی از وزارت کشور و نیروی انتظامی فعالیت خود را آغاز کرده است. از همان ابتدا هدف اصلی ما این بود که بتوانیم ساختاری رسمی و منسجم برای حمایت از فرزندان دارای سندرم داون ایجاد کنیم تا خانواده‌ها بدانند پشتوانه‌ای مطمئن در کنارشان وجود دارد.»
او افزود: «بر اساس آمارهای جهانی از هر ۷۰۰ تولد یک نوزاد با سندرم داون به دنیا می‌آید. در کشور ما نیز حدود ۱۲۰ هزار فرشته با سندرم داون زندگی می‌کنند. این عزیزان حقیقتاً فرشته‌اند؛ پاکی، صداقت و عشق بی‌پایان‌شان سبب می‌شود بودن در کنارشان برای خانواده‌ها و اطرافیان آرامشی ویژه و وصف‌ناشدنی به همراه داشته باشد. ما باور داریم که جامعه باید نگاه ویژه و مثبت‌تری به این فرشتگان داشته باشد.»
بنیادی با اشاره به خدمات این مجموعه خاطرنشان کرد: «کانون سندرم داون ایران افتخار خدمت‌رسانی به بیش از ۴ هزار فرشته سندرم داون از اقصی نقاط کشور را داشته دارد. تلاش کرده‌ایم با برگزاری دوره‌های آموزشی، مشاوره‌های تخصصی، فعالیت‌های فرهنگی و همچنین ایجاد پیوند میان خانواده‌ها، بخشی از نیازهای این جامعه عزیز را برطرف کنیم.»
او در ادامه گفت: «چشم‌انداز ما این است که با کمک خیرین نیک‌اندیش و همراهی نهادهای حمایتی، دفاتر کانون را در تمامی مراکز استان‌های کشور تأسیس کنیم. این اقدام سبب خواهد شد خانواده‌ها در هر نقطه از ایران بتوانند به خدمات حمایتی، آموزشی و مشاوره‌ای دسترسی نزدیک‌تری داشته باشند.»
بنیانگذار کانون سندرم داون ایران در بخش دیگری از سخنان خود بر یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش رو تأکید کرد و گفت: «اصلی‌ترین دغدغه ما و خانواده‌های این فرشتگان، آینده آن‌ها پس از فقدان والدین است. بسیاری از خانواده‌ها با این نگرانی دائمی زندگی می‌کنند که اگر روزی در کنار فرزندشان نباشند، چه کسی از او مراقبت خواهد کرد. برای رفع این دغدغه لازم است یک فضای دائمی و مجهز با کاربری هتلینگ ایجاد شود تا این عزیزان بتوانند در محیطی ایمن، آرام و با کیفیت زندگی کنند.»
او ادامه داد: «متأسفانه کانون سندرم داون ایران در حال حاضر حتی در شهر تهران نیز فاقد ساختمان اختصاصی است و فعالیت‌هایمان با وجود گستردگی نیازها، در شرایطی محدود انجام می‌شود. بدون تردید داشتن یک ساختمان مستقل در پایتخت، گام بزرگی برای توسعه فعالیت‌های ما و ایجاد امید در دل خانواده‌ها خواهد بود.»
بنیادی در پایان سخنان تصریح کرد: «آنچه امروز بیش از هر چیز به آن نیاز داریم، مشارکت جمعی و هم‌افزایی ملی است. اگر جامعه، خیرین، نهادهای حمایتی و رسانه‌ها دست در دست هم دهند، می‌توانیم آینده‌ای مطمئن و درخور شأن برای فرزندان سندرم داون ایران بسازیم. باور داریم که این فرشتگان نه‌تنها باری بر دوش جامعه نیستند، بلکه سرمایه‌ای ارزشمندند که می‌توانند با عشق و پاکی خود، کیفیت زیستن را برای همه ما ارتقا دهند.»
