راه رفتن روی تیغ
چند سالی است که با پدیده جدیدی به نام بلاگری مواجه شدهایم. حالا تب و تاب آن میان معلمان هم دیده میشود.

«با معلم بلاگرها برخورد قانونی میشود.» این جمله ای است که اخیرا سخنگوی وزارت آموزش و پروش بیان کرده. به گفته علی فرهادی فضای کلاس درس باید به گونهای باشد که دانش آموزان در آن احساس آرامش کنند و به دور از تبلیغات باشد.
دانش آموز، ابزاری برای افزایش فالوئر
بارها برای ما پیش آمده که در فضای مجازی با معلمانی مواجه شدهایم که در کلاس درس از دانشآموزان فیلم تهیه میکنند تا شیرین زبانی یا واکنشهای جالب آنها را نشان دهند. اگر شانس با معلم یار باشد و ویدیو در فضای مجازی آنطور که باید وایرال شود، سیل فالوئرها به صفحه معلم سرازیر میشوند و این تازه ابتدای ماجرایی است که انتهایش ناپیداست. هر بار دیده شدن ویدئوها، معلم بلاگر را تشویق میکنند به تولید محتوای جدید و این یعنی تصاویر بیشتر از کودکان و شکسته شدن حریم خصوصی آنها.
اولین بار نیست که مسئولین نسبت به حضور معلم بلاگرها در مدارس عموما غیردولتی هشدار میدهند. پیش از این هم با چندین معلم بلاگر برخوردهای قانونی شده است که خبرهای آن را شنیدهایم. در این میان خانوادههای زیادی هم اعلام کردهاند تمایلی ندارند تصاویر فرزندانشان در فضای مجازی منتشر و از آنها به عنوان یک ابزار برای بالا رفتن تعداد دنبال کنندگان معلم استفاده شود.
آسیبهای روانی ثمره بلاگری معلمها
بدون شک ویدئو دانش آموزی که موقع درس جواب دادن به معلم مضطرب شده و در جواب سوال معلم میگوید: «شیب؟ بام؟» را دیدهاید. در طول این ویدیو میتوانید استیصال و ترس کودک را از حالت دستهایش، نگاههای پیوستهاش به دوربین و معلم ببینید. درست است، این کودک که بیژن نام داشت مشهور شد اما در نهایت همین ویدئو باعث شد برای همیشه قید درس و مدرسه را بزند.
بیژن اما تنها کودکی که قربانی بلاگر شدن معلمان میشود نیست. کودکانی بودهاند که با یک فیلم به ظاهر ساده، خنده دار یا به قول معروف فان، سوژه تمسخر دیگران به ویژه همسن و سالهای خودشان شدهاند.
در فضای امروز که میل به دیده شدن زیاد است، این امکان وجود دارد که کودکان بخواهند هرچه بیشتر جلوی دوربین موبایل قرار بگیرند. کارهای بامزه کنند تا خودشان را در اینستاگرام ببینند؛ همین موضوع ممکن است تمرکز دانش آموز را از درس کم کند یا موجب این شود تا برای بیشتر دیده شدن با همکلاسی یا همسن و سالهای خود رقابت کند بلکه بیشتر به چشم معلم و دنبال کنندگان فضای مجازی بیاید.
سلامت روان کودکان در خطر است!
اگر بخواهیم این موضوع را از منظر حقوقی هم بررسی کنیم، هرگونه انتشار عکس و فیلم در فضای مجازی بدون اطلاع فرد مجازات دارد. این مجازات وقتی پای کودکان به میان میآید بیشتر و سختتر میشود چرا که آسیبهایی که ممکن است در آینده به کودک وارد شود سخت و جبران ناپذیرتر است. برخی از این ویدیوها باعث میشود تا کودک سلامت اجتماعیاش را از دست بدهد و در آینده به بزهکاری ، انحرافات و یا معضلات اجتماعی روی آورد.
در همین راستا نگاهی به ماده ۱۶ پیمان نامه حقوق کودک مصوب ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد بیاندازیم. در این پیمان نامه آمده است که حفظ آبرو و سلامت روان کودک اصلی اساسی است و بر حمایت قانون از این موضوع مهم تاکید دارد.
استفاده درست از فضای مجازی
اما معلم بلاگری راه رفتن بر لبه تیغ است. کم نیستند معلمانی که در فضای مجازی شناخته شدهاند و دنبال کنندههای زیادی دارند اما کوچکترین استفادهای از تصاویر یا شیرینی زبانیهای کودکانه نمیکنند این دسته از معلمان عمدتا با آموزشهای سریع و جالب توانستهاند هم به جایگاه خوبی در فضای مجازی برسند و هم تجریبات خود را در اختیار مخاطبان و دانش آموزان قرار دهند.