همنوایی دو جریان خاص در ناکارآمدنمایی دولت!

آرمان امروز در گزارشی نوشت:

در کنار محورهای پیشین، موضوع دوم ناظر بر تلاش‌های موازی برای القای تصویری ناکارآمد از دولت است؛ تلاشی که هم از سوی دشمنان و بدخواهان خارجی دنبال می‌شود و هم از جانب برخی جریان‌های تندرو در داخل کشور. این روند در امتداد پروژه‌ای قرار دارد که هدف آن، تضعیف دولت از طریق برجسته‌سازی ناکارآمدی و دامن زدن به سناریوی استعفاسازی است.

پیش از این، تمرکز این پروژه بر شخص رئیس‌جمهور قرار داشت و در مقاطع مختلف، موضوع استعفای او بارها مطرح شد؛ طرحی که در نهایت به نتیجه نرسید. با آشکار شدن عزم رئیس‌جمهور برای ادامه مسیر و تأکید او بر پیشبرد امور از طریق انسجام داخلی و اجرای برنامه‌های جدید، این خط به سمت طرح استعفای وزرا تغییر جهت داد. در همین چارچوب، طی ماه‌های گذشته نام چند وزیر، از جمله وزیر نفت و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، به‌عنوان گزینه‌های استعفا مطرح شد؛ در حالی که چنین روندی در عمل واقعیت نداشته است.

هم‌زمان با این فضاسازی داخلی، جریان‌های خارجی نیز بر ناکارآمدی دولت، نبود انسجام و وجود اختلاف در درون کابینه تأکید می‌کنند. کنار هم قرار گرفتن این دو جریان نشان می‌دهد که این روایت‌ها در نقطه‌ای یکدیگر را تکمیل می‌کنند و گویی نوعی هماهنگی نانوشته و ناخواسته در پیگیری این خط وجود دارد؛ خطی که هدف آن، نمایش دولتی ضعیف و ناهماهنگ است.

در این میان، حتی برخی افراد که خود را منتسب به جریان‌های اصلاح‌طلب معرفی می‌کنند، ایده‌هایی مانند اعلام وضعیت اضطراری و شکل‌گیری شوراهایی فراتر از دولت و مجلس را مطرح کرده‌اند؛ مواضعی که عملاً در همان مسیری قرار می‌گیرد که به تضعیف جایگاه دولت می‌انجامد. این در حالی است که دولت در عمل، در حال حرکت و پیگیری مستمر برنامه‌ها و طرح‌های جدید است. هرچند مسیر پیش‌رو با موانع و دشواری‌های متعدد همراه است و حرکت دولت کند به نظر می‌رسد، اما این کندی در شرایطی رخ می‌دهد که کشور با انبوهی از مسائل و مشکلات انباشته روبه‌روست. با وجود این، روند کار متوقف نشده و اقدامات در جریان است. یکی از چالش‌های جدی دولت، ضعف در ارتباط‌گیری و ناتوانی در تبیین شفاف وضعیت موجود برای افکار عمومی است؛ به‌گونه‌ای که حتی بخشی از نخبگان نیز تصور می‌کنند شرایط عادی است و دولت کاری انجام نمی‌دهد، در حالی که واقعیت‌ها پیچیده‌تر از این تصویر ساده‌سازی‌شده است.

در مجموع، همسویی برخی جریان‌های داخلی با روایت‌های خارجی برای ارائه تصویری ضعیف از دولت، به‌عنوان یکی از محورهای قابل توجه در فضای سیاسی کشور مطرح است؛ همسویی‌ای که می‌تواند ناخواسته به جنگ روانی علیه دولت دامن بزند و در خدمت اهدافی قرار گیرد که فراتر از نقد سازنده و در چارچوب تضعیف نهاد اجرایی کشور تعریف می‌شود.

سالار محمدی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی، در گفت‌وگو با روزنامه آرمان امروز با اشاره به فضایی که در ماه‌های اخیر علیه دولت شکل گرفته است، تأکید کرد: آنچه امروز شاهد آن هستیم، صرفاً نقد عملکرد دولت نیست، بلکه پروژه‌ای هدفمند برای القای ناکارآمدی و بی‌ثباتی در ساختار اجرایی کشور است؛ پروژه‌ای که هم در داخل و هم در خارج از کشور دنبال می‌شود.

او با بیان اینکه این روند پیش‌تر متوجه شخص رئیس‌جمهور بوده، افزود: در مقاطعی، سناریوی استعفای رئیس‌جمهور به‌طور مداوم در فضای رسانه‌ای و سیاسی مطرح شد، اما با روشن شدن عزم دولت برای ادامه مسیر و ایستادگی رئیس‌جمهور بر برنامه‌های اعلام‌شده، این خط به سمت طرح استعفای وزرا تغییر جهت داد. به گفته محمدی، مطرح شدن نام چند وزیر در این چارچوب، بیش از آنکه مبتنی بر واقعیت باشد، بخشی از همان پروژه فشار روانی است.

این استاد دانشگاه با اشاره به هم‌زمانی این فضاسازی داخلی با روایت‌های رسانه‌های خارجی تصریح کرد: در بیرون از مرزها نیز بر ناکارآمدی دولت، نبود انسجام و اختلافات درونی تأکید می‌شود و وقتی این دو فضا کنار هم قرار می‌گیرند، نوعی هم‌افزایی شکل می‌گیرد که نتیجه آن، تضعیف تصویر دولت در افکار عمومی است. او این هم‌زمانی را «هماهنگی نانوشته و ناخواسته» توصیف کرد که در نهایت یک هدف مشترک را دنبال می‌کند. محمدی با انتقاد از برخی مواضع رادیکال در داخل کشور گفت: طرح ایده‌هایی مانند اعلام وضعیت اضطراری یا ایجاد نهادهایی فراتر از دولت و مجلس، عملاً بازی در زمینی است که نتیجه‌ای جز تضعیف دولت و بی‌اعتبار کردن نهادهای رسمی ندارد. به گفته او، چنین دیدگاه‌هایی حتی اگر با نیت اصلاح‌طلبانه مطرح شوند، در عمل به همان مسیری می‌روند که مخالفان خارجی دولت دنبال می‌کنند. او در بخش دیگری از این گفت‌وگو، با اشاره به شرایط واقعی اداره کشور خاطرنشان کرد: دولت جدید کار خود را در شرایطی آغاز کرده که با انبوهی از مشکلات انباشته، محدودیت‌های ساختاری و موانع جدی روبه‌روست. طبیعی است که حرکت در چنین مسیری کند باشد، اما کندی به‌معنای توقف یا بی‌عملی نیست. روند اقدامات ادامه دارد و طرح‌ها و برنامه‌های جدید در حال پیگیری است.

محمدی در پایان تأکید کرد: همسویی برخی جریان‌های داخلی با روایت‌های خارجی برای نمایش دولتی ضعیف و ناکارآمد، عملاً به جنگ روانی علیه کشور دامن می‌زند. نقد سازنده ضروری است، اما تبدیل نقد به ابزاری برای تضعیف دولت، نتیجه‌ای جز کمک ناخواسته به دشمنان نخواهد داشت.