امید و آگاهی برای پساجنگ

روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشت:

بیش از یک هفته از تجاوز رژیم سفاک صهیونی به آسمان ایران و پاسخ عزتمندانه نیروهای مسلح ایران به این تجاوز گذشته و ایران ما روزهای سختی را گذرانده است. از دست رفتن جمعی از هموطنان، فرماندهان ارشد و نیروهای نظامی و نخبگان و متخصصین کشور ضایعه دردناک و جبران‌ناپذیری است. به روح بلند همه شهدای میهن خصوصا شهدای نظامی و غیرنظامی این تجاوز، درود می‌فرستم و برایشان علو درجات و برای خانواده‌هایشان صبر و اجر از درگاه الهی خواهانم.  و اما بعد... حوادث این هفته به‌رغم تلخی و هزینه‌های فراوان، درس‌ها و تجارب مهمی برای مردم و حکمرانان کشور داشت و امیدوارم داشته باشد. یعنی این «اکثرالعبر» مثل همیشه با «اقل‌الاعتبار» همراه نشود. اول یک سوزن به خودم می‌زنم. در سال‌های اخیر در بسیاری مقاطع منتقد سیاست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی و به ویژه عملکرد و راهبردهای حکومت در سوریه و لبنان بوده‌ام. اما امروز باید صادقانه اعتراف کرد که آرامش و امنیت ما در سال‌های اخیر با وجود دشمن قسم خورده و مسلح و مجهزی چون اسراییل در منطقه، مرهون همان سیاست‌ها و راهبردهای استراتژیک و دوراندیشانه حکومت برای کشاندن عرصه نبرد به خارج از مرزهای ایران بوده است. چه بسا از دست رفتن یا تضعیف برخی پایگاه‌های متحدان ایران در منطقه باعث شد تا اسراییل جرات تعرض به آب و خاک ایران را به خود بدهد. البته عوامل دیگری همچون روی کار آمدن ترامپ در امریکا، موضع‌گیری‌های دوپهلو و جانبدارانه آژانس انرژی اتمی و مواضع منفی کشورهای اروپایی ناشی از جنگ روسیه و اوکراین و موارد دیگر نیز در این تصمیم رژیم صهیونی بی‌تاثیر نبوده است.  اما به عملکرد حکومت به ویژه در حوزه امنیتی و خط‌مشی‌گذاری اجتماعی و سیاسی هم نقدهایی وارد است که امیدوارم پس از پشت سر گذاشتن این شرایط، آسیب‌شناسی و بازاندیشی جدی در برخی از این سیاست‌ها صورت بگیرد. حوادث اخیر نشان داد قاطبه مردم دل در گرو کشور و تمامیت ارضی آن دارند و به‌رغم اختلاف‌نظرها و سلیقه‌ها به وقت ضرورت دل‌نگران ایران و حامی فرزندان خود در نیروهای مسلح و دستگاه اجرایی و هیات حاکمه کشور هستند. آنجایی که وجدان بیدار و جمعی مردم ایران دریابد ایران مورد ظلم و تعدی واقع شده و حکومت تلاش خود را برای پیشگیری از وقوع این حوادث (حتی دیرهنگام) کرده است با همه توان و در هر جایگاهی که هستند همدل و همصدا در کنار سربازان ایران قرار می‌گیرند. این همان نقطه‌ای است که دشمن نیز روی آن حساب ویژه‌ای باز کرده بود. اینکه با لفاظی‌های فریبکارانه و بهره‌گیری از برخی دلخوری‌های پیشین مردم بخواهد بین مردم با هم و با نظام شکاف ایجاد کند و از این آب گل آلود ماهی خود را بگیرد اما تیرش به سنگ خورد و نه تنها چنین شکافی برای نفوذ اسراییل ایجاد نشد بلکه همدلی و انسجام بیشتری بین مردم شکل گرفت. تعبیری از یکی از روزنامه‌نگاران اصولگرا دیدم که گفته بود «همه مردم هسته سخت نظام هستند.» چه به تعبیر ایشان هسته سخت نظام یا به تعبیر من هسته سخت وطن، هزینه‌های سیاسی و اجتماعی و امنیتی زیادی پرداخت شده تا شاید برخی دریابند ایران یعنی همه ایرانیان و برای پیش بردن چرخ‌های حرکت کشور چه در مسیر دفاع و چه در مسیر توسعه به حضور همه ایرانیان فارغ از قومیت و زبان و مذهب و گرایش فکری و سیاسی نیاز است. همان‌طور که امروز و در هنگامه جنگ و دفاع، خودی و غیرخودی کردن یا اعطای رانت‌های گسترده سیاسی و اجتماعی و اقتصادی به گروهی پرگو و پرمدعا به عنوان «هسته سخت نظام» خریداری ندارد باید در زمانه آرامش و فعالیت هم‌چنین باشد. 

سیستم امنیتی و انتظامی کشور اگر در همین سال‌های اخیر به حرف منتقدین دلسوز گوش می‌کرد و با دامن زدن بی‌جهت به مسائلی همچون حجاب و اینترنت و گزینش‌های فرسوده و رد صلاحیت‌های فله‌ای و جهت‌دار، جامعه را به سمت دوقطبی‌های مضر و فرساینده پیش نمی‌برد و انرژی و تمرکز خود را صرف این مسائل بی‌اهمیت نمی‌کرد؛ شاید در این موقعیت چنین غافلگیر نمی‌شد و دشمن صهیونی نمی‌توانست یک شبه جمعی از فرماندهان و نخبگان و هموطنان ما را به شهادت برساند. اسفبار است که در روزهای منتهی به تجاوز اسراییل، طرح موضوع مقابله با سگ‌گردانی در برخی شهرها و استان‌ها می‌رفت تا چالش اجتماعی جدیدی به وجود آورد. افزون بر آنکه در همین هفته بسیاری از اقدامات تخریبی و ایذایی توسط عناصر وابسته به موساد از داخل کشور انجام شده است.

 به بیانی دیگر و البته تلخ، در زمانی که سیستم امنیتی و انتظامی ما سرگرم اقدامات غیرضروری و آسیب‌رسان بوده است، اسراییل توانسته شبکه‌ای از عناصر خود را زیرگوش همین نیروها شکل دهد، تربیت کند، سازماندهی نماید و برای ایفای نقش در چنین روزی آماده کند. همین امروز هم شناسایی و خنثی کردن توطئه این عناصر مزدور با مشارکت و همراهی همه مردم صورت می‌گیرد. 

بسیاری از هموطنانی که گمنام و ناشناخته در حال خدمت‌رسانی به مردم و کشور هستند و نمی‌گذارند چرخ‌های مملکت از حرکت بایستد و روال عادی زندگی مردم مختل شود در زمره همان‌هایی هستند که تا دیروز در خط‌کشی‌های برخی مدعیانْ غیرخودی دانسته می‌شدند و احتمالا خود یا خانواده‌شان مورد آزار و تعدی گشت‌های ارشاد و حجاب‌بانان و... هم قرار گرفته یا گرفتار برخی چرخه‌های آزاردهنده و سلیقه‌ای شده باشند اما امروز حول حبل متینی به نام ایران گرد آمده و پای ملت و میهن ایستاده‌اند. در سوی دیگر هم برخی اتباع بیگانه که در سال‌های گذشته با برخی اهداف و اغراض بی‌رویه و برای حصول برخی اهداف وارد کشور شده‌اند امروز احتمالا در حال تحقق اهداف خرابکارانه موساد در ایران هستند.

این روزها هم با همه سختی‌شان می‌گذرد و امیدوارم نتیجه آن پیروزی و خیر و صلاح و سربلندی ایران و هموطنانم باشد. روسیاهی هم به رژیم سفاک و کودک‌کش اسراییل و آنهایی که آگاهانه یا ناآگاهانه در مسیر اهداف و مقاصد دشمن حرکت می‌کنند باقی خواهد ماند. اما امیدوارم حکومت قدر این مردم میهن‌دوست و وفادار را بیشتر بداند و ایران را برای همه ایرانیان بخواهد. ایران متعلق به همه ایرانیان و نیازمند حضور و مشارکت همه آنهاست تا به روزهای اوج خود بازگردد.