رامین نبود استقلال می‌‍‌افتاد
نه محافظه‌کار است و نه منتقد جدی اما بسیار هوشمندانه در هر دو جبهه صحبت می‌کند. حمید درخشان کم‌کم از حضور در صحنه اول فوتبال و سرمربی‌گری تیم‌های لیگ برتری کنار رفت اما خودش می‌گوید هرگز از فوتبال جدا نمی‌شود.
روزنامه جام جم گفتگوئی را با حمید درخشان منتشر کرده است:
سرمربی اسبق سرخ‌ها با همان تیپ و شمایل و شخصیت همیشگی به دفتر موسسه جام‌جم آمد و از همه چیز گفت. از ناکامی این فصل پرسپولیس و استقلال گرفته تا تیم‌ملی و دیگر ماجراهایی که هرگز نمی‌توان حتی به آن اشاره کرد.
پرسپولیس در این فصل پر از ایراد و اشکال بود. شما عامل عقب ماندن پرسپولیس در کورس قهرمانی را در چه می‌بینید؟
اشکالات پرسپولیس کاملا واضح است. شما برای رسیدن به هر چیزی باید برنامه‌ریزی، هزینه و سرمایه‌گذاری کنید. نمی‌توانید انتظار داشته باشید همه چیز یک‌شبه رخ دهد. اصل قضیه این است که باید برای موفقیت برنامه ارائه بدهید، چه کوتاه مدت و چه بلند مدت. تیم در اوایل فصل اصلا شروع خوبی نداشت. نه بازیکن خوب گرفتند و نه مربی خوب. تیمی که بسته شد اصلا باکیفیت نبود و مربی هم همان اول کار نشان داد نمی‌تواند موفق باشد. مربی خارجی وقتی وارد تیمی می‌شود به زمان نیاز دارد تا با تیم آشنا شود. ما این را هم می‌دانیم که هر هفته هم نمی‌شود نتیجه‌گیری فوق‌العاده‌ای داشت. اما تشکیلات درستی در اختیار گاریدو نبود وگرنه هر مربی خارجی حداکثر دو هفته طول می‌کشد تا کار خود را شروع کند. از آنجا که پرسپولیس نتوانست به موقع مربی خارجی استخدام کند همه چیز به هم ریخت. در نهایت هم باشگاه به گزینه‌ای به نام کارتال رسید. هم زمان از دست رفت و هم نتیجه‌گیری در برخی از بازی‌های مهم. در نهایت از هر سه جامی که پرسپولیس می‌توانست بگیرد چیزی باقی نماند. اصلا روند خوبی نبود و همه بازیکنانی که جذب شدند اصلا نتوانستند به تیم کمک کنند. یا پا به سن گذاشته بودند یا ناکارآمد. مصدومیت‌ها هم مزید بر علت شد تا تیم سال خوبی نداشته باشد.
درویش چقدر در این ناکامی مقصر است؟
نباید مستقیم بگوییم درویش مقصر بود. در دوره مدیریت او پرسپولیس جام آورد. پس تا آنجا کارش درست بود. اما یک زمان چیزهایی دست ما نیست. ایشان بنا به دلایلی نتوانست در فصل نقل و انتقالات برخی از برنامه‌ها را انجام بدهد و در نهایت این مشکلات به وجود آمد. البته درویش باید خیلی زودتر از اینها تصمیم‌گیری می‌کرد و در جذب بازیکن دقت بیشتری به عمل می‌آورد. البته انتخاب بازیکنان هم نتیجه سلیقه سرمربی وقت بود. ما اینجا می‌توانیم تقصیرها را گردن سرمربی قبلی بیندازیم که انتخاب‌های غلطی داشت. به هرحال پرسپولیس نتوانست در این فصل از بازیکنان خوب و باکیفیتی استفاده کند. درویش باید سریع‌تر و قوی‌تر درباره انتخاب مربی و بازیکن تصمیم می‌گرفت تا این همه مشکل به وجود نیاید.
اما او سه سال زمان داشت تا تصمیمات خوبی بگیرد.
هر کسی مدیرعامل می‌شود باید به سرعت بازوهای خود را قوی کند. یکی از این بازوها کمیته فنی است. حالا همان کمیته فنی که کارتال را آورد باید پاسخگو باشد. هواداران ما انتظاراتی دارند و هر جا که کار خراب شود اعتراض می‌کنند. مسئولیت با کسی است که انتخاب می‌کند. آنها باید در قبال نتایج ضعیف پرسپولیس و عملکرد ضعیف بازیکنانش پاسخگو باشند. استثنایی هم وجود ندارد. نه می‌شود گردن کسی انداخت و نه می‌شود این ادعا را قبول کرد که مربی و بازیکن انتخاب آنها نبوده است. مشکل مالی هم که نیست. به موقع پول می‌گیرند و تا ۷۰ درصد مبلغ قراردادها پرداخت شده است. آنها حق اشتباه ندارند. آدم‌های فنی هم کنار کمیته فنی حضور دارند پس جایی برای اعتراض نیست. چیزی که بسیار اهمیت دارد این است که پرسپولیس به زودی وارد فصل جدید می‌شود. این دیدارهای باقی‌مانده را پرسپولیس ببرد و ببازد فرقی ندارد. اما از همین الان مسئولان باشگاه وقت دارند خوب فکر کنند، تصمیم‌گیری کنند و مذاکرات لازم را با بازیکنان انجام بدهند تا در نهایت یک تیم بسیار قوی شکل بدهند. هر اتفاقی که فصل آینده بیفتد هواداران تحت هیچ شرایطی قبول نخواهند کرد. فصل آینده باید با کمترین اشتباه آغاز شود.
کارتال می‌تواند مثل برانکو تیمی قدرتمند ببندد؟
شرایط برانکو با همه فرق می‌کرد. اگر خاطرتان باشد اوایل حضور برانکو در پرسپولیس حرف از این بود که قرار است برکنارش کنند. اما اتفاقی که برای هادی نوروزی افتاد شوک بزرگی به تیم وارد کرد و ادامه خوبی را برای تیم رقم زد. الان تمام اختیارات دست کارتال است و یک اردوی یک ماهه در ترکیه پیش روی تیم قرار دارد. نظر شخصی من شاید باعث شود به خیلی‌ها بربخورد. من خیلی کار را برای کارتال سخت می‌بینم که بتواند انتظارات ما هواداران را برآورده کند. کار بسیار سختی است. نمی‌گویم صد در صد موفق می‌شود ولی کار سختی دارد. در همین تعداد بازی‌هایی که کارتال سرمربی پرسپولیس بوده هیچ تغییراتی در تیم به وجود نیامده است. تیم همان فوتبالی را بازی می‌کند که با کریم باقری هم ارائه می‌داد. قبل‌تر از آن هم همین روش را با گاریدو و با همین فوتبال نشان می‌داد. گاریدو اشتباهات فاحشی داشت اما وقتی یک مربی به پرسپولیس می‌آید که دو و نیم میلیون دلار قیمت دارد باید تغییرات در بازی تیم به صورت محسوس دیده شود. اگر این تغییرات را نبینیم یعنی کار کارتال از لحاظ فنی باید مورد بحث و انتقاد قرار بگیرد.
یعنی اگر تیم با کریم باقری می‌ماند موفق‌تر می‌شد؟
نه. شما نمی‌توانید کسی را به زور سرمربی پرسپولیس کنید. وقتی خود کریم باقری بارها گفت من نمی‌توانم سرمربی باشم چه اصراری بود که بماند؟ بعد از کریم باقری ما یک مربی گران‌قیمت آوردیم.
کارتال دقیقا چقدر گرفته است؟
نمی‌دانم. من بحث پول کارتال را ندارم. ما برای این‌که مربی خوب بیاوریم باید پول خوب هم بدهیم. اما مربی خوب که پول خوب هم می‌گیرد باید تاثیرات ذهنی، فنی و هوشی زیادی روی تیم بگذارد. اما پرسپولیس و نوع بازی کردنش را هنوز می‌بینیم و تغییری به وجود نیامده است. ما به وضوح تفاوت فوتبال خودمان با دیگر باشگاههای آسیایی را در لیگ قهرمانان آسیا دیدیم. رقیبان آمدند تهران و پرسپولیس را تحقیر کردند. هر موقع دلش می‌خواست حمله می‌کرد و هر موقع دلش می‌خواست به پرسپولیس گل میزد. این یک توهین بزرگ به فوتبال ما بود.
النصر را می‌گویید؟
هم الهلال و هم النصر. وقتی سه گل بخورید یعنی این‌که به فوتبال ایران توهین شده است. زور تیم به این نمی‌رسید که به دروازه حریف برسد. این چه معنایی می‌دهد؟ من از لحاظ فنی به قضیه نگاه می‌کنم. پرسپولیس اگر تیم توانمندی بود بازی را حداقل مساوی می‌کرد. تیم باید به النصر نشان می‌داد حالا که ما سه گل می‌خوریم می‌توانیم به بازی برگردیم. اما این اتفاق نیفتاد. به هرحال هر چهار تیم ما در آسیا حذف شدند، استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور. هر چهار تیم بازیکنان خوبی داشتند و خوب پول خرج کردند. یک جای کار ایراد داشت و ما باید آن ایراد را درست کنیم. ما باید زیرساخت‌ها را درست می‌کردیم. کمی به عقب‌تر برگردیم متوجه می‌شویم که تیم‌های نوجوانان و جوانان ما هم اوت شده بودند. حالا دیگر تیم نوجوانان ما هم در مقدماتی حذف می‌شود. چه اتفاقی برای فوتبال ما افتاده است؟
برگردیم به بحث پرسپولیس. درباره نتیجه نگرفتن تیم به نظر می‌رسد کارتال دو میلیون دلاری اصلا بازیکنان خوبی در اختیار ندارد.
من این حرف را قبول ندارم. مگر قرار است هر یازده بازیکن حاضر در میدان مارادونا باشند؟ اگر ۱۱تا از بهترین بازیکنان ایران را در اختیار داشته باشید اصلا زحمت نمی‌کشید که تیم نتیجه بگیرد. خود بازیکنان کار را در می‌آورند. اگر یک نفر بتواند تیمی معمولی را مدعی کند می‌تواند بگوید من بهترین مربی هستم. هنر این است که از یک تیم معمولی یک تیم بزرگ بسازی و از یک تیم بزرگ تیمی بسازی که جام درو کنی. به هرحال از این به بعد انتظار ما این است که پرسپولیس برای فصل آینده خیلی بهتر از اینها نتیجه بگیرد تا هواداران لذت ببرند و ما هم که فنی به فوتبال نگاه می‌کنیم کیف کنیم.
یکی دیگر از اخباری که درباره پرسپولیس به گوش رسید اختلاف بین بازیکنان است که حتی شنیده می‌شود در رختکن گلاویز شده‌اند.
اعتقاد ندارم که اختلافی وجود دارد. بالاخره وقتی تیم می‌بازد بازیکن پرخاشگر می‌شود و با کوچک‌ترین حرفی از کوره در می‌رود. در خانواده معمولا این اتفاقات می‌افتد. به عمد چیزی نیست و کسی با غرض به کسی چیزی نمی‌گوید.
موضوع دیگر این که همیشه بازیکنانی هستند که در رختکن نفوذ زیادی دارند.
من با این موضوع برخورد نداشتم. بالاخره وقتی یک بازیکن مدت قابل توجهی در یک تیم می‌ماند ارجحیت پیدا می‌کند و بازیکنان از او حرف شنوی دارند. وقتی یک بازیکن کاپیتان می‌شود یا حتی به کاپیتانی دوم و سوم می‌رسد باید حرفی برای گفتن داشته باشد. در فوتبال اعتقاد داریم هر کسی زودتر از ما حتی به اندازه یک روز پیراهن تیم را پوشیده باشد به ما ارجحیت دارد.
اگر سرمربی پرسپولیس شوید چند نفر از این تیم را کنار می‌گذارید؟
۶۰ درصد این تیم باید عوض شود. الان دیگر در فوتبال اسم‌ها بازی نمی‌کنند.
کمی درباره استقلال صحبت کنیم. مصاحبه روزبه چشمی را دیدید؟
خیر.
گفته بود نمی‌گذاریم تیم سقوط کند. در واقع منظورش این بود که برخی تلاش می‌کنند تا استقلال را به لیگ یک بکشند. موافق حرف‌های او هستید؟
یک بازیکن وقتی بالا می‌رود باید در کنار آن تفکرات و تحصیلات خود را هم ارتقا بدهد. بازیکنان باید کتاب بخوانند تا چیزی نگویند که مردم دچار شک و شبهه شوند. زمانی که پرسپولیس پشت هم قهرمان می‌شد همه چیز را به این تیم بستند. از وزیر و وکیل تا سایر افراد. اگر استقلال آن تلاشی را که مقابل هوادار برای نباختن از خود نشان داد، از اول فصل نشان می‌داد الان شرایط بهتری داشت. الان ببینید بازیکنان استقلال در حد این تیم هستند یا خیر. این تیم از اول فصل چند مربی و مدیر عوض کرده است. این اتفاقات عامل ناکامی استقلال است نه دیگران. استقلال تیم بزرگی است. اما این حرف‌ها تیم را کوچک می‌کند.
از آمدن بوژوویچ تعجب نکردید؟
بسیار تعجب کردم. استقلال از روز اول جدایی نکونام دچار مشکلات متعدد شد. حالا همه چیز را گردن جواد نمی‌اندازند. از نظر من جواد نکونام برای استقلال بسیار خوب کار کرد. نکونام فقط با یک امتیاز اختلاف تیمش قهرمان نشد. در دنیا هم همین‌طور است. لیورپول اگر فصل‌های پیشین قهرمان نشده به سبب یکی، دو امتیاز بوده، نه ۱۰ امتیاز. استقلال هم فصل گذشته چنین بود. اگر در رابطه با استقلال نکونام دستیاران ضعیفی داشت باید یکی را می‌آوردند که کمک نکونام باشد نه این‌که خودش را بردارند. جایی که ایراد داشت را باید درست می‌کردند. وقتی نکونام رفت هر کسی کار خودش را انجام داد. یکی برای خودش بازیکن آورد، یکی تصمیم جدید گرفت. همه چیز به هم ریخت. همه اینها باعث شد استقلال به این روز بیفتد. حال و روز کنونی استقلال نتیجه همین تصمیمات است. استقلال با نکونام الان اینجا نبود، حداکثر سوم یا چهارم بود.
یعنی می‌گویید اگر نکونام می‌ماند در بدترین حالت ممکن استقلال اکنون سوم یا چهارم لیگ بود؟
بله دقیقا. حتی از نکونام هم انتقاد می‌کردند و می‌گفتند استقلال بسته بازی می‌کند. این هم یک روش است دیگر. مگر تیم‌ملی با کی‌روش بسته بازی نمی‌کرد؟ کی‌روش هم دفاع را تقویت کرد و تیمش با یک ضدحمله به گل می‌رسید. این هم شیوه‌ای از بازی است.
خرید رامین رضاییان برای استقلال درست بود؟
بله. امسال رامین بهترین بازیکن استقلال بود. اگر رامین نبود شک نکنید استقلال به دسته یک سقوط می‌کرد. رامین به اینها انگیزه داد. خودش هم تلاش زیادی انجام داد. هم گل زد و هم پاس گل داد. یک تنه استقلال را تا اینجا نگه داشت.
البته مثل این‌که عده ای در باشگاه از جمله پیشکسوتان گفته اند با رامین تمدید نکنید.
این خیلی بد است و هیچکس نباید با تعصب صحبت کند. بدترین ظلم‌ها را در باشگاه به من کردند اما من هرگز حرفی نزدم. شما هرگز مصاحبه‌ای پیدا نمی‌کنید که من درباره جانشین خودم بد حرف زده باشم. این فرهنگ باید عوض شود. یاد گرفته‌ایم همدیگر را له کنیم.
امیر عابدینی چند روز پیش مهمان جام‌جم بود و سقوط استقلال به دسته سه را حاصل یک توطئه دانست و به این هم اشاره کرد. همین برنامه برای پرسپولیس هم وجود داشت. شما هم موافق این قضیه هستید؟
صد در صد. اصلا من همه چیز را دیدم. گاهی اوقات ۱۰ سال می‌گذرد و تازه بعضی چیزها فاش می‌شود. دربی ۷۳ ما بازی را ۲ بر صفر جلو بودیم. از یک جایی به بعد تصمیماتی برای بازی گرفته شد که همه چیز تغییر کرد. آن‌قدر این اتفاقات به وضوح بود که نیازی به توضیح نیست. من به عنوان مربی نمی‌توانستم یقه مربی را بگیرم و پرخاش کنم. تماشاگر هم فهمید که قضاوت یک‌طرفه است و در ادامه هم آن جنجال و درگیری بین بازیکنان به وجود آمد. ما ساعت ۱۱ همان شب بازیکنان را از اداره پلیس بیرون آوردیم و ساعت ۱۲ شب هم حکم محرومیت آنها از فوتبال اعلام شد؟ چطور این اتفاق افتاد؟ همه اینها بررسی نشده و نسنجیده بود. یک خط مشی وجود داشت که این اتفاقات افتاد. یادم می‌آید یکبار با یک هوادار جانباز صحبت می‌کردم که علاقه زیادی به پرسپولیس داشت. او گفت من در آن دربی در ورزشگاه حضور داشتم. داور را بعدا در تبریز دیدم و از او پرسیدم چرا آن اتفاقات افتاد؟ ایشان هم به آن جانباز گفته بودند من مقصر نبودم، خدا من را ببخشد. نهایت قضیه این که می‌خواستند برخی از آدم‌ها را حذف کنند تا مدیرعامل یا مربی جدید بیاورند یا هر احتمال دیگری؟ هر آدمی را می‌خواستند می‌توانستند بیاورند. فقط هدف این بود که پرسپولیس قهرمان نشود. عواملی وجود داشت که اگر آن سال پرسپولیس قهرمان می‌شد از صحنه فوتبال کنار می‌رفتند و محو می‌شدند.
آن تیم یکی از طلایی‌ترین تیم‌های تاریخ پرسپولیس هم بود.
آن تیم را من بستم و هفت بازیکن ترانسفر شدند. از عابدینی بپرسید. با توانایی چه کسی این تیم بسته شد؟ من هر بازیکنی را که مد نظر داشتم عابدینی قبول کرد و گفت برو بیاور. من برای کریم باقری ۱۰ میلیون به مرحوم صفی‌زاده دادم تا او را بیاورد. او در کشاورز بازی می‌کرد. هر کسی را می‌خواستم با دل و جان به پرسپولیس می‌آمد. محمد رنجبر، مهرداد میناوند، یحیی گل‌محمدی، افشین پیروانی، علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، ادموند بزیک، کریم باقری، علی امامی‌فر، بهنام طاهرزاده، علی باغمیشه، بهروز رهبری‌فر و علی کریمی.
امیر عابدینی به ماگفت اگر رئیس فدراسیون می‌شد همان هفته اول امیر قلعه‌نویی را برمی‌داشت که بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت. شما در این‌باره چه نظری دارید؟ با او هم عقیده هستید؟
هر کسی نظرش را می‌گوید. نظر شخصی من این است که قلعه‌نویی اکنون تیم را به جام‌جهانی برده و باید قدردان او باشیم. اما جام‌جهانی شوخی بردار نیست. آنجا قرار نیست با امارات و کره‌شمالی بازی کنیم و وضعیت کاملا فرق می‌کند. آنجا خیلی کلاس بالایی دارد و همه مربیان و بازیکنان در سطح بالا هستند. همه چیز در بهترین حالت خود قرار دارد و تیم اگر به روز نباشد آنجا به مشکل برمی‌خورد. قلعه‌نویی اگر بماند حتما باید کادر خود را قوی‌تر کند. بازی‌های تدارکاتی خیلی قوی داشته باشد. بازی کردن با قزاقستان و تاجیکستان هیچ فایده‌ای ندارد. اینها مسائلی است که باید به آنها توجه شود. من با هیچکس دشمنی ندارم اما وقتی نوسان تیم‌ملی را می‌بینم که یک روز خوب است و یک روز بد، نگران می‌شوم.
یک بحث هم که همیشه وجود دارد این است که بالاخره بهترین نسل فوتبال ایران کدام است؟
ببینید همه نسل‌ها خوب هستند و قابل بحث نیست. اما باید به این نکته توجه داشت که ابزار و امکانات را هم باید در نظر بگیریم. یک زمانی از کل تیم‌های آسیایی فقط دو تیم به جام‌جهانی می‌رفت. الان هشت تیم به جام‌جهانی صعود می‌کند و کار بسیار ساده‌تر شده است. نسل‌های پیشین تا ۹۸ به نظر من بهترین‌ها بودند.
سردار آزمون مدتی پیش بدون آوردن اسم احمدرضا عابدزاده، علیرضا بیرانوند را بهترین گلر تاریخ ایران معرفی کرد. نظر شما چیست؟
او نظر شخصی خود را گفته است. اما عابدزاده جزو بهترین‌هاست و نمی‌توانی از او بگذری.
قبل از این‌که از پرسپولیس بروید گفتید من بروم همه چیز درست می‌شود؟ و بعد از آمدن برانکو واقعا همه چیز درست شد. همین اتفاق را دستمایه شوخی‌های زیادی قرار دارد. نظر خود شما چیست؟
سؤال من این است که اگر بازیکن برای پرسپولیس تحت هدایت برانکو نمی‌خریدند این تیم باز هم موفق می‌شد؟ فصل بعد بازیکنان زیادی برای پرسپولیس خریدند. پرسپولیس را صدرنشین گروه خود در آسیا تحویل برانکو دادم. اصلا با همان تیم استقلال را هم بردم. با دست خالی برد بزرگی به دست آوردم. بازیکن برای من خریده بودند؟
خاطره‌ای از مهدی طارمی
مهدی طارمی رامن از بوشهر آوردم نه علی دایی. در بوشهر زمانی که سربازبود اورا نزد من آوردند،بعد هم که علی دایی او رابه پرسپولیس برد.دایی چندان از اواستفاده نکرد امامن بسیار او را به میدان فرستادم.یک روز مهدی طارمی در تمرینات از حال رفت. سریع پزشک تیم را بالای سر او فرستادیم که چه اتفاقی افتاده است. متوجه شدیم او سه روز است غذا نخورده. آن زمان یکشنبه به یکشنبه دو درصد از پول قرارداد بازیکنان به حسابشان واریز می‌شد. برای طارمی واریز نشده بود و او پولی نداشت تا تغذیه برای خود بخرد. فشارش افتاده بود. آن موقع طارمی هنوز طارمی نشده بود. الان است که ستاره شده.
