فرصتی که سوخت؛ سعادت در سایه اعتماد پیاتزا

یکی از نام‌هایی که در روزهای آخر فهرست تیم ملی والیبال ایران برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان دوباره مطرح شد، بردیا سعادت  بود. او در ابتدا از لیست اصلی کنار گذاشته شد، اما مصدومیت امین اسماعیل‌نژاد باعث شد بار دیگر فرصت حضور در ترکیب ملی نصیبش شود.

با این حال، بازگشت سعادت آن‌طور که بسیاری از هواداران انتظار داشتند، درخشان نبود. سرمربی ایتالیایی تیم ملی، روبرتو پیاتزا، در پست پشت خط‌زن بیشتر به علی حاجی پور  اعتماد کرد و همین مسئله باعث شد سعادت بخش عمده مسابقات را روی نیمکت سپری کند.

در طول پنج دیدار ایران در قهرمانی جهان، بردیا تنها در لحظاتی کوتاه فرصت حضور در زمین را پیدا کرد؛ بیشتر برای کمک به تیم در دفاع. سهم آماری او در این تورنمنت تنها یک امتیاز از دفاع مقابل صربستان و یک امتیاز از حمله در دیدار نخست برابر مصر بود. آماری که برای بازیکنی در سطح سعادت، بسیار پائین به نظر می‌رسد و فاصله زیادی با عملکرد پرامتیاز او در لیگ ترکیه دارد؛ جایی که هواداران عادت کرده‌اند او را به‌عنوان مهاجمی زهردار و امتیازآور ببینند.

این تجربه هرچند از نظر فردی برای سعادت چندان رضایت‌بخش نبود، اما می‌تواند برای آینده او در تیم ملی اهمیت زیادی داشته باشد. بازیکنی که تنها 23 سال دارد و از همین حالا تجربه لژیونری را در کارنامه‌اش ثبت کرده، هنوز فرصت زیادی برای تثبیت جایگاه خود در ترکیب اصلی تیم ملی خواهد داشت.

سعادت بدون شک یکی از سرمایه‌های بزرگ والیبال ایران است؛ سرمایه‌ای که اگر به درستی مدیریت شود، می‌تواند در سال‌های آینده همان نقشی را در تیم ملی ایفا کند که بازیکنانی چون غفور  یا موسوی  در سال‌های اوج والیبال ایران برعهده داشتند.