شکست آموزنده مقابل عقاب‌های اروپا

تیم ملی والیبال ایران، دیدار دوستانه و تدارکاتی با لهستان را 3 بر یک واگذار کرد. به جز ست دوم، در دو ست رقابت دو تیم، نزدیک و شانه به شانه بود.

مربیان نام‌آشنای دو تیم گربیچ از صربستان و پیاتزا از ایتالیا، ارنج‌های متفاوتی را به میدان فرستاده بودند. در تیم ایران اسفندیار به دلیل آسیب جزئی بازی نکرد. برخی‌ها او را عصای پنهان روبرتو برای قهرمانی جهان می‌دانند. اما آنچه که اهمیت داشت، این بود که تیم ایران در این مسابقه به اندازه هشت مسابقه پشت سر گذاشته و حتی چهار برد شیرینی که در مراحل قبلی داشته، تحت فشار قرار گرفت و نموداری از پیشرفت و امیدواری را به نمایش گذاشت.

درست که سرمربی باتجربه لهستان اصراری بر استفاده از ترکیب اصلی از جمله شارلپوک، مارسین و لئون نداشت، اما آنهایی که به میدان آمده بودند، نشان دادند این کشور 30- 40 میلیون نفری چقدر بازیکن و پشتوانه ساخته است. کومندا در پاسوری همانند مارسین استعداد عالی خود را به رخ کشید. در قطرپاسور بارتلمی و پوربا اگرچه کورک نبودند که با قدرت چند اسب بخار اسپک می‌زد، ولی هوشیار نشان داده و مانند قطرپاسورهای مطرح بین‌المللی، بازی با دست دفاع را بلد بودند.

در این سو اما تیم ما نیز پوریا حسین‌خانزاده به این باور رسید که روی پاس‌های تیز، بهتر حمله می‌کند. بردیا سعادت همچنان مکمل عالی امین اسماعیل‌نژاد است و یوسف کاظمی بهتر از بازی‌های قبلی در حمله ظاهر شد و سرانجام پویا آریاخواه، هرگاه که آمد، از ساعد بازیکنان بین‌المللی حریف امتیاز گرفت. ما به این جوان‌ها باور و اعتقاد داریم. در مصاف با عقاب‌های اروپا، دفاع از سرویس‌های پرشی حریف در تیم کشورمان یک گام دلپذیر به جلو بود و ستاره‌های ایرانی نیز بی‌محابا سرویس زدند و این اتفاقات چشم‌نواز مقابل بیش از چهار هزار تماشاگر، به تصویر کشیده شد. تماشاگرانی که با فرهنگ عالی حامی بازیکنان کشور خود و مشوق به حقد و حصد ستاره‌های سایر کشورها هستند.

می‌دانیم که شامگاه چهارشنبه، دیدار رسمی با لهستانی‌ها مهیب خواهد بود ولی ما ناامید نیستیم چراکه ایرانیان همواره در همه سطوح، مردان کارزارهای سخت بوده و هستند.