این همه پول و اسپانسر برای هیچ!

صحنه هایی که برای اولین بارها توسط احسان علیخانی ، رضا رشیدپور و بعدها با علی ضیاء و حتی فرزاد حسنی تجربه شد. در این میان ستاره هایی که به تلویزیون آمده بودند و تجربه برنامه سازی کردند هم این مدل را در دکور پیش گرفتند که مهم ترین‌شان رامبد جوان و مهران مدیری بود.

اما نکته ای که حائز اهمیت است شکل جدید در تجربه کردن و دوری از تکرار است. اگر علیخانی ویژه برنامه سال تحویل را به صورت ایستاده برای اولین بارها اجرایی می‌کند و راه را برای ورود ستاره های مردمی به سال تحویل باز می‌کند ، اگر رضا رشیدپور با شکل متفاوت در گفتگو و سوال پرسیدن دغدغه های تازه تری در این نوع برنامه سازی ارائه می‌دهد ، اگر رامبد جوان موسیقی را بسیار موثر جلوه می‌دهد و اقوام ایرانی را به برنامه دعوت می‌کند ، اگر علی ضیا کمپین انتخاب چهره سال می‌گذارد و... همه و همه نشان از تلاش برنامه سازان قبلی برای ساخت ویژه برنامه نوروز دارد. آن چیزی که در حال حاضر می‌بینیم یک کپی دسته چندم بسیار نازل از آن برنامه هاست.

دسته دسته هنرمندان و بازیگران با دریافت پول های زیاد می‌آیند به سوالاتی بی ربط و فکر نشده پاسخ می‌دهند و فقر محتوای درست آزاردهنده است. مجری ها مولف نیستند و هیچ آنی برای مخاطبشان ندارند و همه چیز تکراری ست. بله اینجا تلویزیون در نوروز سال 1404 است و همگی دلتنگ برنامه سازان واقعی و مجری های کاردرست و مدیرانی هستیم که دلشان برای شبکه و میزان مخاطبشان بسوزد.