همه علیه یکی!/ صداوسیما به دشمنی خود با دولت پزشکیان ادامه می‌دهد
چندپارگی موجب شده که موضع صداوسیما در قبال دولت، شبکه به شبکه و حتی برنامه به برنامه متفاوت باشد و هنوز تصویری روشن و یکپارچه از سیاست کلی این سازمان در قبال دولت پزشکیان ارائه نشده است.
برنامه‌ی «سلام صبح بخیر» در شبکه سه، تقریباً هر روز بخشی از برنامه را به مرور اخبار روز اختصاص می‌دهد؛ اخباری که با نگاهی گذرا می‌توان دریافت بخش زیادی از آن‌ها به مسائل سیاسی و اجتماعی روز مربوط می‌شود.
در این بخش، مجریان برنامه با متنی از پیش‌تعیین‌شده و موضعی مشخص، اغلب با لحنی طعنه‌آمیز و تمسخرآمیز به عملکرد دولت مسعود پزشکیان در سطوح مختلف انتقاد می‌کنند.
به‌عنوان نمونه، در برنامه‌ی صبح امروز، اقدام سخنگوی دولت که در بخشی گرم‌تر از محوطه، در کنار خبرنگاران ایستاده بود، با تمسخر مواجه شد. حامد سلطانی با عبارت «خیلی زحمت کشیدید» و همراهی مبینا نصیری، دقایقی طولانی به تمسخر این اقدام و همچنین طرح دولت برای تغییر ساعت مدارس و ادارات پرداختند.
یکی از نشانه‌های بارز تغییر رویکرد صداوسیما در مواجهه با دولت جدید، نحوه‌ی گفت‌وگو با رئیس‌جمهور است. در حالی که المیرا شریفی‌مقدم در دولت مرحوم ابراهیم رئیسی، اغلب با رعایت احتیاط و محافظه‌کاری سوالاتش را مطرح می‌کرد و در برخی موارد از دولت به‌شدت دفاع می‌کرد، این بار در گفت‌وگو با رئیس‌جمهور جدید، چهره‌ای پرسشگر و حتی منتقد از خود نشان داد؛ تا جایی که برخی از سوالاتش با واکنش‌های گسترده در فضای مجازی، به‌ویژه توییتر، مواجه شد.
این رویکرد در برنامه‌هایی مانند «پاورقی» با اجرای شهبازی که گرایش فکری‌اش به جریان همسو با سعید جلیلی شناخته شده است نیز بارها تکرار شده. پیش‌تر نیز در ماجرای استیضاح ناصر همتی، شبکه سه با لحنی تند، وزیر سابق اقتصاد را هدف کنایه قرار داده بود.
البته این رفتار مسبوق به سابقه است. پیش از این نیز در دوران دولت روحانی، رسانه‌هایی مانند خبرآنلاین نسبت به موضع‌گیری‌های تند و گاه توهین‌آمیز صداوسیما انتقاد داشتند. در گزارشی از این رسانه آمده بود: «در دولت سیزدهم، رابطه صداوسیما با دولتمردان بیشتر شبیه روابط دوستانه‌ی گرمابه و گلستان بود. هرچند صداوسیما به تعبیر رئیس خود، پیمان جبلی، بیشترین تعامل را با دولت سیزدهم داشت، به همان میزان نیز عملکرد دولتمردان دولت روحانی را گاه به تندی نقد یا تخریب می‌کرد.»
عصر ایران نیز با یادداشتی در پاییز گذشته، این رویکرد را مورد انتقاد قرار داد و نوشت: «آیا نمی‌دانید صداوسیما رسانه‌ای خصوصی نیست و بودجه ۲۴ هزار میلیارد تومانی آن از سوی دولت تأمین می‌شود؟ نمی‌دانید رئیس‌جمهور، دومین مقام رسمی کشور پس از رهبری است؟ اگر برنامه‌ای را در شبکه‌ای خصوصی اجرا می‌کنید، جای نقد و اعتراض نیست؛ اما در صداوسیما، با بودجه عمومی، چنین رفتارهایی غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای است.»
با وجود تأکیدهای مکرر مسعود پزشکیان بر وفاق و همراهی، که حتی موجب نزدیکی روابط میان دولت با شهرداری زاکانی و مجلس قالیباف شده اما هنوز در مقابل طیف پایداری و شخص وحید جلیلی در صداوسیما توفیقی نداشته است. به نظر می‌رسد بخشی از ساختار صداوسیما تمایلی به همکاری ندارد.
سؤال اصلی اینجاست: این قدرت و جسارت برای زیر سوال بردن مداوم رئیس‌جمهور و کابینه‌ی او از کجا ناشی می‌شود؟ این اختیار از چه منبعی تأمین شده است؟
همه‌ی این‌ها در حالی است که خود سازمان صداوسیما نیز با چنددستگی مدیریتی مواجه است؛ به‌عنوان مثال، یکی از مدیران بانفوذ سازمان، هم‌زمان با رئیس فعلی سازمان و همچنین با دولت زاویه دارد. این چندپارگی موجب شده که موضع صداوسیما در قبال دولت، شبکه به شبکه و حتی برنامه به برنامه متفاوت باشد و هنوز تصویری روشن و یکپارچه از سیاست کلی این سازمان در قبال دولت پزشکیان ارائه نشده است.
