اعتراض به تعطیلی جشنواره تئاتر دانشگاهی

آیین اختتامیه هفتمین جشنواره سراسری نمایشنامه‌خوانی مولوی (یادمان پری صابری) در سالن اصلی مرکز تئاتر مولوی برگزار شد.

آیین اختتامیه هفتمین جشنواره سراسری نمایشنامه خوانی مولوی (یادمان پری صابری) عصر چهارشنبه ۲۱ خرداد در سالن اصلی مرکز تئاتر مولوی برگزار شد.

مراسم پس از تلاوت آیاتی از قرآن کریم و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز و سپس کلیپی در راستای معرفی دانشگاه تهران پخش شد.

در ادامه کلیپی دیگر با موضوع معرفی جشنواره به نمایش درآمد.

اجرای این برنامه را کیوان ساکت‌اف عهده‌دار بود.

تئاتر مولوی یک سرمایه ملی است

در ابتدای مراسم روح‌الله نصرتی معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران پشت تریبون حاضر شد و گفت: یاد و خاطره استاد پری صابری را باید گرامی بداریم، من مروری بر جایگاه مرکز تئاتر مولوی داشتم و بیش از پیش متوجه شدم که این مرکز، یکی از مهم‌ترین جایگاه‌ها را در راستای حیات فرهنگی دانشگاه تهران داشته است. این اهمیت تنها در حد دانشگاه تهران نبوده است و این جایگاه تا مقیاس ملی امتداد دارد و یک سرمایه نمادین برای دانشگاه تهران محسوب می‌شود. امیدوارم حیات رویدادهای تئاتری در دانشگاه تهران ادامه‌دار باشد که بخشی از این حیات وابسته به بحث تاریخی این دانشگاه است و در ادامه باید سعی بکنیم که سرمایه‌های هنری خودمان را در این راستا حفظ کنیم.

سپس کلیپی دیگر درباب آثار اجرا شده در جشنواره پیش روی حضار قرار گرفت.

هنرمندان تئاتری بر نخبگان فکری جامعه حاکم هستند!

در ادامه فرهاد ناظرزاده کرمانی روی صحنه حاضر شد و عنوان کرد: من خیلی هیجان زده هستم زیرا بسیاری از فرزندان معنوی خودم را اینجا می‌بینم. تئاتر دانشگاهی، تئاتر بسیار موجه‌ای است، تئاتر به اشکال مختلفی در سراسر دنیا آموزش داده شده است، در بار نخست توسط کشیشان دیونیزوسی تدریس شده است و پس از آن انتقال مفاهیم تئاتر به شکل مرشد و نوچه‌ای بوده است، شکل دیگر آن در دوره رنسانس اتفاق افتاده است که سبب شکل‌گیری آکادمی‌ها شد و تئاتر به شکل آموزشگاهی اتفاق افتاد. اما مهم‌ترین شکل آن تئاتر دانشگاهی است، زیرا آموزش‌گری، پژوهش‌گری، نمایش‌گری یا آفرینش‌گری و سنجش‌گری به معنای نقد توام باهم وجود دارد؛ دانشگاه این چهار ستون را در کنار هم دارد. به همین دلیل است که تئاتر دانشگاهی سرآمد جامعه تئاتر هر کشوری است. بسیاری از مواردی که می‌بینم تئاتر نیست بلکه سرگرمی‌های نمایشی است، تئاتر باید چراغ‌آیینه باشد یعنی تماشاگر خود را در آن ببیند و بررسی کند و تئاتر یک هنر روشنفکری است. روشنفکر فرد درس خوانده‌ای است که می‌خواد وضعیت موجود را به وضعیت مطلوب برساند. هنرمند تئاتر باید روشنفکر و درس‌خوانده باشد تا چراغ‌آیینه باشد. هنرمندان تئاتر بر نخبگان فکری جامعه حاکم هستند و اندیشه تازه‌ای را به آنها منتقل می‌کند.

تئاتر ایران آینده خوبی خواهد داشت

وی افزود: من آینده خوبی را برای تئاتر ایران متصور هستم، هرچند ممکن است که خود به علت سن و سال این آینده را به چشم نبینم.

تقدیر از هیئت انتخاب و داوران جشنواره

سپس از ناصر حبیبیان، علی مهرانی، فارس باقری، عرفان ناظر، مرتضی میرمنتظمی، نرگس یزدی، الهام ابراهیمی و عباس جمالی به عنوان هیئت انتخاب و داوران جشنواره تقدیر به عمل آمد.

تقدیر از گروه برگزاری جشنواره

در ادامه از سبحان نجفی، علی شاه‌نقی، امیر سلطانی، محمد منتصری، آنیتا مددی، محمد فریمانی، حسین فیروزی، میلاد طهماسبی و علی صمدی به عنوان گروه برگزاری جشنواره قدردانی شد.

سپس یک پرفورمنس مستند براساس زندگی مرحوم پری صابری روی صحنه اجرا شد..

کارگاه نمایش یک نهاد کنش‌گر بود

در ادامه حمیدرضا افشار با حضور روی سن درباره پری صابری بیان کرد: من افتخار حضور روی این صحنه را با چند نمایش مختلف به عنوان اجراگر داشتم. تئاتر از زمان ورودش به این کشور با هزاران مشکل مواجه بوده است که امروز این مشکلات بیشتر هم شده است. ما در حوزه تئاتر متأسفانه مطالعات بینارشته‌ای را فراموش کردیم به خصوص مواردی چون رابطه بین تئاتر و سیاست، تئاتر و جامعه، تئاتر و حاکمیت و ... . افرادی مانند پری صابری بودند که رابطه اسفنجی میان حاکمیت و جامعه به‌خصوص تئاتر داشتند و امکاناتی چون مرکز تئاتر مولوی را مهیا کردند. یکی از نهادهایی که با این دید کنش‌گری خود را آغاز کرد «کارگاه نمایش» بود که متاسفانه اکنون دیگر وجود ندارد.

امید خود را از دست ندهید

مجید سرسنگی سخنران بعدی این برنامه بود، وی ضمن تشکر از مدیر مرکز تئاتر مولوی گفت: بخشی از دانشجویان دهه شصت در این جمع حضور دارند که خاطرات متعددی از این مجموعه تئاتری دارند. امیدوارم شما دانشجویان پیش‌گام، امید خود را از دست ندهید، من هم با دکتر ناظرزاده کرمانی موافق هستم و آینده خوبی را برای تئاتر این دانشگاه متصور هستم، اما به شرطی که مسیر خود را عوض کنیم.

رسالت دانشگاه ساختن انسان است

وی افزود: رئیس دانشگاه هاروارد که حدود ۲۰ سال ریاست این دانشگاه را عهده‌دار بود، پس از اتمام دوران مدیریت کتابی از خاطرات مدیریت خود در این دانشگاه منتشر کرد؛ در این خاطرات عنوان کرده است که اگر الان از من بپرسید که رسالت اصلی دانشگاه چیست؟ پاسخ می‌دهم؛ ساختن انسان است. اساساً ۲ نگاه به دانشگاه در این سال‌ها وجود داشته است که نگاه اول بدین شکل است که دانشگاه یک دبیرستان بزرگ است که این‌جور نیست. پری صابری یکی از کسانی است که با تربیت دانشگاهی مطلوبی که داشته است، سبب شده است ما همچنان در این مجموعه کنار هم جمع شویم و یاد و خاطرات ایشان را زنده نگه‌داریم.

نمی‌توان دانشجو را از تئاتر دانشگاهی منع کرد!

سرسنگی یادآور شد: دانشگاه خوب، دانشگاه خلوت نیست، سوال من این است که چرا بین این همه جشنواره دانشگاهی، تئاتر دانشگاهی باید منتفی شود؟ ما نباید این جشنواره را یک خطر برای حکومت تلقی کنیم. من به تمامی دانشجویان می‌گویم که شما نباید از جریان تئاتری فعلی پیروی کنید. توسعه تئاتری در هر کشور مدیون و مرهون دانشجویان تئاتر، آن کشور است، به‌خصوص در شرق کره زمین. من امیدوارم کسانی که سبب تعطیلی این جشنواره شدند بار دیگر این جشنواره را بازنگری کنند، همان‌طور که صدای دانشجو را نمی‌توان قطع کرد، دانشجو را هم نمی‌شود از تئاتر دانشگاهی منع کرد. من خیلی خوشحالم که تئاتر مولوی همچنان به عنوان یک نهاد تئاتر دانشگاهی وجود دارد و چراغش روشن است اما جامعه تئاتر دانشگاهی به بیش از یک تالار مولوی نیاز دارد.

اعلام برگزیدگان

به کلیه ۱۶ اثر حاضر در مرحله نهایی جشنواره یک لوح یادبود اهدا شد.

بازیگری مرد

برگزیده:‌ محمد جهانشاهی برای نمایش «دیوار بزرگ پاندا»

تقدیر: پویان حاج‌حسینی برای نمایش «کاوالو بلوبری»

بازیگری زن

برگزیده: فاطمه رادمرد برای نمایش «کاوالو بلوبری»

تقدیر: یاسمن کیوان‌مهر برای نمایش «ساکنین سرزمین دور»

مونا حسن‌زاده برای نمایش «خفه»

کارگردانی

برگزیده: امیرحسین توکلی برای نمایش «کاوالو بلوبری»

تقدیر: دل‌آرام موسوی برای نمایش «دیوار بزرگ پاندا»