هدف ترامپ از به راه انداختن جنگ تجاری چه بود؟

در دهه ۱۹۵۰، حدود ۳۵ درصد از مشاغل بخش خصوصی در ایالات متحده در حوزه تولید بود. امروز، این سهم به حدود ۹.۴ درصد کاهش یافته و تنها ۱۲.۸ میلیون نفر در صنایع تولیدی مشغول به کارند.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، یکی از اهداف اصلی سیاست‌های تجاری خود را بازگرداندن تولید به خاک آمریکا اعلام کرده بود؛ سیاستی که با اعمال تعرفه‌های گسترده بر کالاهای وارداتی همراه شد. اما بسیاری از اقتصاددانان نسبت به اثربخشی این رویکرد تردید دارند و هشدار می‌دهند که تبعات منفی این اقدامات ممکن است از منافع احتمالی آن بیشتر باشد.

برای درک این موضوع که آیا بازگرداندن جایگاه گذشته تولید در آمریکا امکان‌پذیر است یا نه، ابتدا باید فهمید که ایالات متحده چگونه این جایگاه را از دست داد.

در اوایل قرن بیستم، آمریکا با نوآوری در استفاده از قطعات قابل تعویض و بهره‌گیری از نظام‌های سازمان‌یافته تولید انبوه، به پیشگام صنعت تبدیل شد. جنگ جهانی دوم ظرفیت تولیدی کشور را به طرز چشمگیری افزایش داد و هم‌زمان زیرساخت‌های تولیدی بسیاری از رقبای جهانی را ویران کرد؛ مسئله‌ای که به گفته «سوزان هلپر»، اقتصاددان دانشگاه کیس وسترن، نقش مهمی در برتری صنعتی آمریکا داشت.

در سال‌های پس از جنگ، با گسترش طبقه متوسط در آمریکا، تقاضا برای کالاهای بادوام مانند خودرو و لوازم خانگی افزایش یافت؛ کالاهایی که مردم برای خانه‌های جدید خود خریداری می‌کردند. به تعبیر دقیق‌تر، آمریکا خودش بزرگ‌ترین مشتری تولیداتش بود.

اما از دهه ۱۹۵۰ به بعد، نقش صنعت در اقتصاد آمریکا به‌تدریج کمرنگ‌تر شد. بخشی از این روند به خاطر افزایش سطح رفاه بود. آمریکایی‌ها به جای خرید بیشتر کالا، هزینه بیشتری صرف خدماتی مانند سفر، رستوران و مراقبت‌های پزشکی کردند.

اکنون، در شرایطی که دولت‌ها وعده بازسازی پایگاه صنعتی کشور را می‌دهند، این پرسش باقی می‌ماند که آیا تنها با ابزارهایی چون تعرفه می‌توان ساعت اقتصاد تولیدمحور آمریکا را به عقب برگرداند.

منبع: وال‌استریت ژورنال