ممنوعیت هر نوع آموزش بدون نظارت دولتی

به گزارش آوش، احمد محمودزاده، رئیس این سازمان در گفت‌وگویی گفته به دو هزار پرونده تخلف در مدارس و مراکز غیردولتی رسیدگی شده و با ۸۶۶ آموزشگاه برخورد شده است.

به گفته او تعدادی از این آموزشگاه‌ها و مدارس پلمپ و یا توبیخ شده‌اند و برخی دیگر تذکر دریافت کرده‌اند و در نهایت تعدادی از آنان نیز با رفع اشکالات موفق به دریافت مجوز برای ادامه فعالیت شده‌اند.

عمده این تخلف‌ها به گفته محمودزاده مربوط به «مسائل فرهنگی و فعالیت بدون مجوز» است. او یکی از تخلفات مرسوم آموزشگاه‌ها را رعایت نکردن قوانین زوج و فرد دانسته به این معنا که کلاس‌ها به دلیل تعداد کم زبان‌آموزان «به صورت مختلط» برگزار می‌شود. رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی هشدار داده همچنین هشدار داده که اینگونه تخلفات «به‌هیچ وجه پذیرفتنی نیست».

محمودزاده همچنین تهدید کرده این سازمان «با قاطعیت جلوی فعالیت مراکزی که بدون مجوز هستند» را خواهد گرفت و با فعالیت آنها برخورد خواهد شد.

او هدف از این برخوردها را «سالم‌سازی محیط آموزشی و بستن مراکز غیرمجاز» دانسته تا همه مراکز تحت نظارت دقیق باشند و تعارضی در نظارت وجود نداشته باشد.

رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی با وجود این هشدارها و اخطارهای قاطعانه در مورد «مسائل فرهنگی» درباره برخورد با بزرگترین تخلف آموزشگاه‌های غیردولتی یعنی دریافت شهریه‌های غیرمعقول کوچکترین حرفی نزده است.

اغلب مدارس غیردولتی و غیرانتفاعی شهریه‌های دلبخواهی و سنگینی از والدین دریافت می‌کنند. هرچند دریافت شهریه سال‌هاست که مدارس دولتی هم رواج گسترده‌ای دارد و حتی در صورت امتناع والدین از پرداخت این شهریه‌های غیرقانونی از ثبت‌نام دانش‌آموزان خودداری می‌کنند. این در حالیست که بر اساس اصل سی‌ام قانون اساسی، آموزش در مدارس و دانشگاه‌های دولتی باید کاملا رایگان باشد.

با وجود تاکید قانون اساسی بر رایگان بودن آموزش در مدارس و دانشگاه‌های دولتی این تخلف به صورت گسترده و سازمان‌یافته انجام می‌شود و وزارت آموزش و پرورش با هیچ‌کدام از این تخلفات برخورد نمی‌کند چون به صورت غیررسمی آموزش و پرورش اعلام کرده که مدارس بدون این پول‌ها توان اداره خود را ندارند.

با این وجود آموزش و پرورش به سرعت با تخلفات به گفته آنها فرهنگی برخورد می‌کند و اجازه هیچ نوع آموزشی را خارج از قواعد و نظارت دولتی نمی‌دهد. یکی از نمونه‌های این برخورد قاطعانه با این نوع مدارس تعطیلی مدارس طبیعت در سال 98 است.

مدرسه طبیعت، یک الگوی ارائه آموزش در فضای باز بود که در آن دانش‌آموزان برای یادگیری مهارت‌های شخصی، اجتماعی و فنی از فضاهای طبیعی بازدید می‌کردند. هدف این مدارس این بود که الهام‌بخش کودکان، جوانان و بزرگسالان برای رشد اعتمادبه‌نفس از طریق یادگیری در فضای طبیعی باشند.

با وجود اینکه سازمان حفاظت از محیط زیست پشتیبان این مدارس بود و برای برپایی این آنها 100 میلیون تومان وام با بازپرداخت ۶۰ ماهه و سود چهار درصد به آنها داده بود با این حال وزارت آموزش و پرورش به بهانه مختلط بودن برخی از آنها فعالیت این مدارس را معلق کرد.

نظام آموزشی ایران به شدت با کمبود مدرسه، فرسوده‌بودن مدارس موجود، نبود امکانات پیشرفته و به‌روز در مدرسه‌ها و کمبود معلم و پایین‌بودن حقوق معلمان مواجه است اما تلاش چندانی برای رفع این مشکلات نمی‌شود.

به گفته رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور نیاز سالانه نوسازی مدارس کشور 168 هزار میلیارد تومان است در حالیکه در بودجه سال آینده با وجود به گفته دولت «افزایش چشمگیر» برای ساخت و نوسازی مدارس  33 هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شده است. این یعنی کسری 135 هزار میلیارد تومانی در این بخش، هرچند در تمام سال‌های گذشته هیچ‌گاه این بودجه‌ها به صورت کامل محقق نشده است. به همین دلیل چشم امید آموزش و پرورش به خیرین مدرسه‌ساز است که در سال گذشته 11 هزار میلیارد تومان به این بخش کمک کرده‌اند.

دولت با وجود همه این مشکلات اما نظارت دقیق و بی چون و چرایی بر «مسائل فرهنگی و اختلاط» در مدارس و آموزشگاه‌ها دارد. موضوعی که به نظر می‌رسد با وجود ضعف‌های شدید زیربنایی در اولویت دولت قرار دارد.