بابک رضایی و چالش‌های پیش روی مدیریت جدید دفتر موسیقی
با انتصاب بابک رضایی به مدیریت دفتر موسیقی ارشاد، نگاه‌های کارشناسی و انتقادی او به وضعیت موسیقی کشور و ضرورت اصلاح مدیریت فرهنگی در این حوزه بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است.
بابک رضایی که چندی پیش و پس از احمد صدری بر صندلی مدیریت دفتر موسیقی ارشاد نشست، پیشتر هم سابقه مدیریتی در حوزه موسیقی داشته است و از افراد نام‌آشنای این حوزه است.
بابک رضایی دارای کارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی است و از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی او می‌توان به مدیرعاملی انجمن موسیقی ایران، طراح و برگزارکننده اولین نمایشگاه موسیقی و آثار شنیداری تهران و سلسله برنامه‌های شب‌های موسیقی ایران، مدیریت اجرایی جشنواره‌های مختلف از جمله جشنواره موسیقی فجر، جشنواره ذکر و ذاکرین، مدیر اجرایی و هنری ارکستر سمفونیک تهران، تاسیس و مدیر مسئولی پایگاه اطلاع‌رسانی موسیقی ایران اشاره کرد.
او حتی به عنوان کارشناس موسیقی هم در مواردی شناخته می‌شود؛ به گونه‌ای که در جلسات نقد و بررسی موسیقی از او به عنوان کارشناس دعوت می‌شود.
بابک رضایی زمانی که مدیریت انجمن موسیقی ایران را عهده‌دار بود، شعب این انجمن را در شهرستان‌ها احیا کرد و البته بعدتر در سال ۱۴۰۰، در پی اعتراض اعضای خانه موسیقی به مدیریت آن، برای مدیریت اعلام آمادگی کرد و کاندید مدیریت خانه بود.
او در همان زمان ایجاد آشتی بین بزرگان و اهالی موسیقی با خانه موسیقی را از الزامات این نهاد صنفی برشمرد و تحقق این امر را منجر به هم‌افزایی و قدرتمندی بیشتر برای پیشبرد اهداف بزرگتر دانست.
رضایی همچنین معتقد است که در ایران با مشکل مدیریت فرهنگی مواجه هستیم و همین امر روی شرایط کنونی موسیقی موثر بوده است. او در همین راستا گفته است که «بزرگترین مشکل ما انفکاک مدیریت فرهنگی از بدنه جامعه است. از دهه هفتاد متاسفانه این روند شروع شد. موسیقی خوب و خاص ما چه رسانه ای را در اختیار دارد؟ کودکان ما از بدو تولد با موسیقی‌های غربی و وارداتی گوششان تربیت می‌شود. بعد ما انتظار داریم وقتی این‌ها می‌شوند جوان‌های اجتماع از موسیقی مبتنی بر فرهنگ اصیل ایرانی استقبال کنند.»
رضایی پیشتر در سال ۹۵ به نحوه عملکرد دفتر موسیقی نقد وارد کرده و گفته بود که «برای بررسی عملکرد دفتر موسیقی باید ابتدا شرح وظایف این دفتر را بررسی کنیم. این شرح وظایف به‌طور تیتروار عبارتند از: «تدوین سیاست‌های اجرایی، هدایتی و حمایتی برای اعتلای موسیقی ایرانی»، «حمایت از پژوهش‌ها و مطالعات تخصصی و کاربردی»، «ارائه راهکارهای واقع‌بینانه برای شیوه تعامل با فرهنگ موسیقایی غیر ایرانی»، «مطالعه و بررسی تکنولوژی‌های نوین در صنعت موسیقی جهان به‌منظور روزآمدی موسیقی ایرانی»، «تلاش برای پالایش ذوق زیبایی‌شناسی و سلیقه‌ی موسیقایی عامه»، «برخورد فعال با موسیقی‌های متداول و جاری درسطح جامعه» و ...
سؤال اینجاست که به‌جز انجام امور نظارتی، دفتر موسیقی آیا کار دیگری هم می‌کند؟ من به شما می‌گویم دفتر موسیقی از میان شرح وظایف مختلفی که دارد، فقط دو مورد نظارت و صدور مجوزها را انجام می‌دهد. ما امروز تمام انرژی‌مان را معطوف به صدور مجوز و حاشیه‌های قبل و بعد از آن کرده‌ایم.»
رضایی همچنین از دغدغه‌مندان رعایت حقوق کپی‌رایت در ایران است؛ به گونه‌ای که در سال ۹۰ در این باره به ایسنا گفته بود: «فکر می‌کنم امسال، سال جهاد اقتصادی باشد که جهادی نیز در عرصه موسیقی اتفاق بیافتد. امیدوارم در چنین سالی با جدی‌تر گرفتن قانون کپی‌رایت شرایط را برای ایجاد منافع هنرمندان و تولیدکنندگان موسیقی فراهم کنیم.»
در مدت مدیریت انجمن موسیقی توسط رضایی، از چند رهبر خارجی از جمله درک گلیسون و ماتیاس کروگر هم برای همکاری با ارکستر سمفونیک تهران نیز دعوت به عمل آمده بود.
در نهایت اما باتوجه به سابقه فعالیت رضایی در حوزه موسیقی و گفته‌های او درباره اصلاح وضعیت موسیقی باید منتظر ماند و دید که او می‌تواند به دیدگاه‌هایش جامه عمل بپوشاند یا خیر؟
منبع: ایسنا
