عارف آقاسی؛ تکرار یک چرخه نخنما در استقلال!
مصاحبه صریح و کمسابقه ریکاردو ساپینتو درباره عارف آقاسی، یکبار دیگر پرده از رفتاری برداشت که نه تازه است و نه غیرمنتظره.
آقاسی پیش از این هم چنین مسیری را در استقلال طی کرده بود؛ همان زمانی که فرهاد مجیدی سرمربی تیم بود و او در میانه فصل با وجود فرصتهای فراوان، ساز جدایی کوک کرد، از استقلال جدا شد و راهی فولاد و سپس تراکتور شد. حالا چند سال گذشته، رقم قرارداد او نجومیتر شده، قیمتش با فشار فضای هواداری بالا رفته، اما رفتار حرفهای او کوچکترین تغییری نکرده است. مدافعی که با کلی بوق و کرنا با رقمی نجومی -140 میلیاردتومان- ابتدای فصل به استقلال آمد و حالا رفتارهایی کاملا غیرحرفه ای انجام می دهد که صدای ساپینتو را درآورده است.
بازیکنی که فصل گذشته به تیم ملی رسید، در مسابقات مقابل قطر و تایلند بازی کرد و حتی در تورنمنت کافا مدافع اصلی تیم ملی بود، حالا در استقلال به نقطهای رسیده که سرمربی تیم در نشست خبری با صراحت اعلام میکند:«با این رفتار دیگر جایی در رختکن من ندارد.»
ساپینتو در صحبتهایش تأکید کرد که برای پنجمین بازی متوالی آقاسی روز قبل از مسابقه مدعی درد شده و از حضور در فهرست تیم فرار کرده است؛ در حالی که بنا به گفته سرمربی، تستهای پزشکی هیچ نشانهای از مصدومیت نشان ندادهاند. این روایت آشکارا نشان میدهد که مسئله فقط یک اختلاف مقطعی نیست؛ بلکه یک رفتار تکرارشونده و غیراخلاقی است که این بازیکن در دو دوره متفاوت حضور در استقلال نشان داده است.
ماجرای عجیبتر این است که استقلال پس از شکست سنگین برابر الوصل، دوباره به آقاسی میدان داد تا فضای ملتهب آرام شود؛ اما اشتباه مستقیم او مقابل پیکان و واکنش توأم با بیمسئولیتیاش در میکسدزون، فاصله او با هواداران و کادر فنی را کاملاً غیرقابل ترمیم کرد. از همانجا روشن بود که این رابطه به پایان رسیده؛ فقط زمان اعلام رسمی آن باقی مانده بود.
اکنون باید یک سؤال جدی را مطرح کرد: تا کی باید استقلال به خاطر فشار هواداری و سروصداهای فضای مجازی مجبور به تحمل بازیکنانی شود که نسبت به جایگاه، پیراهن و ردهای که در آن ایستادهاند، احساس حرفهای ندارند؟
استقلال امروز تیمی نیست که برای دریافت پول رضایتنامه محتاج آزمونوخطای یک بازیکن باشد. باشگاهی با میلیونها هوادار، تاریخ پرستاره و ساختار حرفهای، حق دارد مقابل رفتار غیرحرفهای بایستد. بهترین تصمیم برای باشگاه این است که آقاسی تا پایان فصل به سکو منتقل شود؛ نه از سر تنبیه شخصی، بلکه برای حفاظت از نظم تیمی و یادآوری این واقعیت که پیراهن استقلال بهانهای برای بازی نیست؛ تعهدی است که باید به آن پایبند بود.
فرقی نمیکند سرمربی تیم فرهاد مجیدی باشد یا ریکاردو ساپینتو؛ وقتی رفتار یک بازیکن در دو مقطع کاملاً مشابه تکرار میشود، مشکل از سیستم نیست؛ مشکل از همان بازیکن است. حالا وظیفه مدیران استقلال این است که این بار برخلاف گذشته، تصمیمی بگیرند که مرزهای حرفهایگری در باشگاه حفظ شود؛ تصمیمی که شاید تلخ باشد، اما آینده تیم را از چرخه تکرار این رفتارها نجات میدهد.
آقاسی باید بداند استقلال جایی نیست که هر زمان دلش خواست به بهانه درد کنار بکشد و هر وقت خواست ساز جدایی بزند. شاید حضور طولانی روی سکوها بهترین فرصت باشد تا او دوباره بفهمد کجا ایستاده و چه پیراهن بزرگی بر تن دارد.
