پرسپولیس کجای این تصمیم‌هاست؟
در حالی که تنها چند هفته تا برگزاری دربی پایتخت باقی مانده، ناگهان موجی از گمانه‌زنی‌ها درباره انتقال این بازی به شیراز و ورزشگاه پارس به راه افتاده است؛ تصمیمی که نه فقط عجیب، بلکه کاملاً خارج از روال حرفه‌ای فوتبال است.
موضوع از آن‌جا جدی‌تر شد که مهدی فروردین، رئیس فراکسیون ورزش مجلس، در گفت‌وگویی صریح اعلام کرد دربی قرار است در شیراز برگزار شود! او حتی پا را فراتر گذاشت و از قول وزیر ورزش برای بازگرداندن ۳ امتیاز کسرشده فجر سپاسی هم خبر داد. اما پرسش اصلی اینجاست: در تمام این تصمیم‌گیری‌ها، پرسپولیسِ میزبان کجای ماجراست؟
دربی پایتخت طبق برنامه باید با میزبانی پرسپولیس برگزار شود، اما ظاهراً هیچ‌کس در وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال یا حتی مجلس، زحمت پرسیدن نظر باشگاه میزبان را به خود نداده است. چگونه می‌شود درباره بزرگ‌ترین بازی فوتبال ایران، بدون کوچک‌ترین هماهنگی با یکی از دو تیم اصلی تصمیم گرفت؟
در حالی که هنوز وضعیت ورزشگاه آزادی مشخص نیست و بازی‌های سرخابی‌ها معمولاً در شهرقدس برگزار می‌شود، ناگهان نام ورزشگاه پارس شیراز مطرح می‌شود؛ استادیومی که همین چند هفته پیش مشکلات ایمنی و مدیریتی‌اش خبرساز شده بود. آیا واقعاً قرار است حساس‌ترین بازی فوتبال ایران را به استادیومی بسپاریم که هنوز استانداردهای لازم را ندارد؟
از سوی دیگر، حق طبیعی هواداران تهرانی نادیده گرفته می‌شود. دربی، دربیِ پایتخت است؛ نه دیداری بین دو تیم تهرانی در یک شهر دیگر. سال‌هاست شور و هیجان فوتبال در تهران به خاطر محدودیت‌ها و انتقال بازی‌ها کم‌رنگ شده، حالا چرا باید همان اندک هیجان باقی‌مانده را هم با انتقال دربی از بین برد؟
پرسپولیس در این میان تبدیل به تماشاگر تصمیم‌هایی شده که مستقیماً به او مربوط است. نه صدایی از مدیرانش شنیده می‌شود، نه موضعی از کادرفنی‌اش دیده می‌شود. گویی قرار است سرنوشت بزرگ‌ترین بازی فصل را دیگران، پشت درهای بسته، رقم بزنند.
اگر قرار است فوتبال حرفه‌ای شود، اولین گام احترام به حقوق باشگاه‌هاست؛ نه تصمیم‌های سیاسی، نمایشی یا هیجانی. دربی را از تهران بگیرید، اما پویایی، اعتبار و هویت فوتبال پایتخت را هم با آن خواهید برد.
