ویرانی میراث دوست‌داشتنی کی‌روش؛ خط‌دفاعی یا پنیر سوئیسی؟
خط دفاعی تیم ملی فوتبال ایران در دیدارهای اخیر عملکردی فاجعه‌بار داشته که نشان از ضعف ساختار دفاعی این تیم دارد.
عملکرد تیم ملی فوتبال ایران در دیدارهای اخیر رضایت‌بخش نبود؛ نه در نتیجه‌گیری نه در سبک بازی و نه در کلین شیت. این درحالی است که قبل از تورنمنت عجیب کافا، امیرقلعه‌نویی با حضور در برنامه فوتبال برتر به همراه دستیارش سعید الهویی با استفاده از آمار و اصطلاحات علمی که کمتر هوادار فوتبالی معنی آنها را می‌دانست به‌دنبال دستاوردسازی بود و اعتقاد داشت تیم ملی هم تماشاگرپسند و هجومی بازی می‌کند و هم ساختار دفاعی منسجمی دارد. ادعاهای سرمربی تیم ملی درشرایطی مطرح شده که رضایت عمومی از سبک بازی تیم ملی و نتایجش وجود ندارد و فقط خود قلعه‌نویی و دوستانش از وضعیت تیم ملی راضی هستند! جدا از تعداد کم گل‌های زده تیم ملی بد نیست به آمار گل‌های خورده هم اشاره کنیم تا مشخص شود چه فاجعه‌ای در ساختار دفاعی تیم ملی رخ داده است.
تیم ملی ایران که این‌روزها در راه آماده‌سازی برای حضور در جام جهانی، مشغول سپری‌کردن دومین فیفادی پس از اتمام مرحله انتخابی است در اولین بازی این فیفادی مقابل روسیه با 2گل شکست خورد. شاگردان قلعه‌نویی درحالی با شکست 2بریک ولگوگراد را ترک کردند که اگر مهاجمان حریف کمی دقیق‌تر بودند حتما گل‌های بیشتری به ایران می‌زدند. این شکست منجر به افزایش انتقادات علیه قلعه‌نویی و کادرفنی تیم ملی شد و به‌ویژه انتقادات از خط دفاعی بالا گرفت؛ البته اگر سرمربی تیم ملی منتقدان را مزدوران قلم‌به‌دست و اجنبی که با او مشکل شخصی دارند خطاب نکند!
ملی‌پوشان در حالی مغلوب روسیه شدند که پیش از آن در فیفادی قبلی به ازبکستان هم در فینال کافا باخته بودند و در جدال با تاجیکستان هم نتوانستند پیروز شوند تا بعد از حدود 11 سال، دوباره تیم ملی در 3 بازی پیاپی بدون کسب پیروزی از زمین مسابقه بیرون آید و 2 باخت و یک تساوی را متحمل شود. در این بین، اتفاق مهم آنکه ساختار دفاعی تیم ملی در بازی‌های اخیر بسیار متزلزل عمل کرده و کارنامه‌ای ناامیدکننده از خود به جای گذاشته است.
میانگین بیش از یک گل خورده در هر بازی
امیر قلعه‌نویی سعی داشته تا با تغییر چندباره زوج خط دفاعی تیم ملی و حتی اعمال تغییر در خط دروازه، شرایط را بهبود بخشد اما هیچ‌کدام از این تغییرات گره‌گشا نبوده است. شجاع خلیل‌زاده، حسین ابرقویی‌نژاد، علی نعمتی، محمدامین حزباوی، محمدحسین کنعانی‌زادگان و عارف آقاسی از جمله بازیکنانی هستند که در دیدارهای اخیر تیم ملی در پست دفاع میانی حضور یافته‌اند اما نتوانسته‌اند خوش بدرخشند و آماری ناامیدکننده را از خود به جای گذاشته‌اند.
این درحالی‌است که تیم ملی ایران در سالیان اخیر به‌لطف میراث باقی‌مانده از کارلوس کی‌روش، از حیث در اختیار داشتن ساختار دفاعی مطمئن شهره بود اما حالا در مقطع فعلی شرایط کاملاً تغییر کرده است؛ چرا که نگاهی گذرا به 10 بازی اخیر تیم ملی نشان می‌دهد که ایران در هر مسابقه به صورت میانگین بیش از یک گل دریافت کرده و در 10 مسابقه، 11 بار توپ از خط دروازه تیم ملی گذشته که آمار ناامیدکننده است؛ به‌ویژه آنکه اکثریت دیدارهای تیم ملی برابر تیم‌های تراز و درجه اول نبوده و این مسئله در آستانه جام جهانی نگرانی‌ها را تشدید می‌کند.
اگر در جام‌جهانی کیسه بوکس شویم، چه؟
علیرضا بیرانوند در کنار حسین حسینی و پیام نیازمند، گلرهای تیم ملی در 10 بازی اخیر بوده‌اند که در 4 مسابقه دروازه ایران بسته مانده اما در 6 بازی دیگر، 11 بار توپ از خط دروازه تیم ملی گذشته که آماری عجیب است. ملی‌پوشان در این فاصله، 2 گل از قرقیزستان، 3 گل از ازبکستان، یک گل از قطر، یک گل از افغانستان، 2 گل از تاجیکستان و 2 گل از روسیه دریافت کرده‌اند که دریافت حداقل 2 گل در 4 مسابقه از 10 دیدار اخیر تیم ملی، عجیب و سوال‌برانگیز است.
قلعه‌نویی همواره در مواجهه با انتقادات سعی داشته تا از حیث آمار و ارقام شرایط تیمش را بررسی کند اما مشخصا تیم ملی نتوانسته در فاز دفاعی آمار قابل‌قبولی از خود به جای بگذارد؛ آن‌هم در شرایطی‌که تیم‌هایی مثل قرقیزستان، افغانستان و تاجیکستان جزو تیم‌های درجه سوم فوتبال آسیا محسوب می‌شوند و این آمار برای تیمی که می‌خواهد در جام جهانی شرکت کند و با برترین تیم‌های جهان پیکار داشته باشد، بی‌شک نگران‌کننده و البته ناامیدکننده است!
