دورسون دیگر جایی در پرسپولیس ندارد
ماجرای سردار دورسون در پرسپولیس، از همان ابتدا همراه با اما و اگرهای زیادی بود. مهاجمی که با سابقه بازی در بوندسلیگا و لیگ ترکیه به تهران آمد تا بهعنوان یکی از خریدهای مهم نیمفصل، بار گلزنی تیم را به دوش بکشد.

او در ۱۵ بازی رسمی موفق به زدن ۵ گل شد، آماری که نه میتوان آن را کاملاً ناامیدکننده دانست و نه به اندازهای قابل اتکا بود که تضمینکننده جایگاه ثابت او برای فصل آینده باشد. اما آنچه در نهایت منجر به خروج احتمالی دورسون از فهرست سرخپوشان شد، نه فقط آمار فنی او، بلکه مجموعهای از مسائل رفتاری، روانی و مدیریتی بود که این روزها در فوتبال حرفهای بیش از هر زمان دیگری تعیینکننده است.
با رفتن اسماعیل کارتال، مربیای که نقش کلیدی در جذب دورسون داشت، انگیزه این مهاجم ترک به شکل محسوسی کاهش یافت. نشانههای بیمیلی در تمرینات، مصاحبههای حاشیهساز و در نهایت، ترک اردوی تیم به بهانه مصدومیت، همه گواهی بر این واقعیت است که دیگر نقطه اشتراکی میان او و باشگاه پرسپولیس باقی نمانده است. نکته مهمتر اینکه گفته میشود در قرارداد دورسون بندی وجود دارد که به او اجازه میدهد پس از جدایی کارتال، بدون دردسر خاصی از جمع سرخپوشان جدا شود؛ بندی که حالا به ابزاری برای خروج بیسر و صدای این بازیکن تبدیل شده است.
وحید هاشمیان نیز که در بدو ورودش سعی داشت فضا را آرام نگه دارد، حالا صراحتاً از بیانگیزگی و افت کیفی دورسون گلایه دارد. جمله منتسب به او که گفته «نمیخواهمش»، نشاندهنده تصمیم قطعی کادر فنی برای کنار گذاشتن این مهاجم ۳۳ ساله است. در چنین شرایطی، حتی اگر باشگاه رسماً خبری در این خصوص منتشر نکند، دورسون را باید بازیکنی تمامشده در پرسپولیس دانست؛ بازیکنی که احتمالاً طی روزهای آینده به لیگ یک ترکیه بازمیگردد و از فوتبال ایران خداحافظی میکند.
اما بخش قابل توجه این ماجرا، واکنش باشگاه نسبت به موضوع است. برخلاف روند معمول که پس از جدایی یک مهاجم، گزینههای جایگزین سریعاً مطرح میشوند، فعلاً خبری از جذب مهاجم جدید نیست. گفته میشود هاشمیان ترجیح داده تا با همین داشتهها ادامه دهد و فرصت بیشتری به نفراتی چون بیفوما، کاظمیان و فخریان بدهد. تصمیمی که میتواند هم نشاندهنده اعتماد به نیروی جوان باشد و هم حاوی این پیام که پرسپولیس بهدنبال بازسازی فنی از درون تیم است، نه با تکیه صرف بر خریدهای پرهیاهو.
در مجموع، جدایی دورسون بیش از آنکه یک اتفاق صرفاً نقلوانتقالاتی باشد، نشانهای از پوستاندازی تدریجی پرسپولیس است؛ تیمی که پس از تغییر سرمربی، حالا در حال بازنویسی چهره فنی خود است و شاید مهمترین چالشش، بازگرداندن تعادل و انگیزه به ترکیب اصلی باشد. دورسون با تمام تجربیات و سابقهاش، جایی در این مسیر جدید نداشت. تصمیمی که اگرچه در ظاهر ناگهانی است، اما از درون، حاصل جمع شدن نشانههایی است که از مدتها پیش آغاز شده بود.