انتخاب زهران ممدانی، پیروزی دموکراسی بر قدرت و زور

انتخاب زهران ممدانی به عنوان شهردار نیویورک، پایتخت اقتصادی آمریکا و قلب تپنده اقتصاد جهان، نه فقط بخاطر مسلمان بودن، مهاجر بودن و سرعت محبوبیت او پدیده‌ای در تاریخ انتخابات شهرداری این شهر و حتی همه شهرهای آمریکا محسوب می‌شود که به جرات می‌توان گفت این انتخاب قواعد به قدرت رسیدن در ایالات متحده را شکست و نشان داد دموکراسی سرانجام راه خود را پیدا می‌کند. راهی که زهران ممدانی و به عبارتی دموکراسی در انتخابات شهرداری‌ نیویورک پیمود، راه دشواری بود. نخستین مقاومت‌ها در مقابل او بلافاصله بعد از پیروزی‌اش در انتخابات مقدماتی شهرداری نیویورک آغاز شد. زمانی که نه فقط دونالد ترامپ و جمهوری‌خواهانی که متوجه قدرت او شده بودند، شروع به مقاومت علیه‌اش کردند که حتی دموکرات‌هایی که ایده‌های او را جدید می‌دیدند و احساس می‌کردند، می‌تواند نگاه سنتی آنها را زیر سوال ببرد، پیروزی‌اش را با سکوت بدرقه کردند و برخلاف همیشه هیچ استقبالی از پیروزی او نکردند.

مخالفت دونالد ترامپ، جمهوری‌خواهان و حتی سکوت دموکرات‌ها در قبال او بی‌دلیل نیست زیرا همانطور که برنی سندرز، کهنه دموکرات پیر اما محبوب جوانان حزب دموکرات گفته است، پیروزی ممدانی به مردم عادی آمریکا، طرفدار هر حزبی که باشند، اجازه می دهد تا پرسش‌های عمیق تری را در مورد نظام سیاسی آمریکا آغاز و پرسش‌هایی را مطرح کنند که هر دو حزب درباره آنها اتفاق نظر دارند. سوالاتی مثل اینکه چرا در سیاست خارجی میلیاردها دلار به دولت نتانیاهو داده می‌شود تا کودکان را در غزه گرسنه نگه دارد؟

اما در بین همه کسانی‌که تلاش می‌کردند یا سد راه ممدانی شوند یا همچون دموکرات‌ها به سردی از او استقبال کنند، دونالد ترامپ جایی ویژه داشت. او که به طور معمول در حمله به سیاستمداران مخالف عقاید خود، از هیچ کاری ابا نمی‌کند در مورد ممدانی نیز با همه نفرتی که می‌توانست از او سخن می‌گفت و او را «کمونیست دیوانه» می‌خواند و پیروزی‌اش را فاجعه‌ای برای آمریکا. او حتی تهدید کرده بود، اگر ممدانی «یهودی ستیز» پیروز شود، بودجه نیویورک را قطع خواهد کرد.

اما قدرت ترامپ توان ایستادگی در برابر قدرت دموکراسی را نداشت همان‌طور که ثروت میلیاردهایی که رسانه‌ها را خریده بودند تا علیه ممدانی بنویسند و فیلم تولید کنند، نتوانست سد راه ممدانی شود. بنا بر آماری که فوربس منتشر کرده است، 26 میلیاردر که 16 نفر از آنها در نیویورک زندگی می‌کنند، بعد از رشد روز افزون محبوبیت ممدانی که وعده اعمال مالیات ثابت 2 درصدی افزون بر مالیات بر درآمدهای آنها را داده بود، کمپینی کم سابقه علیه او تشکیل دادند. آنها  بیش از 22 میلیون دلار برای شکست ممدانی هزینه کردند.

در نهایت نیز همان‌طور که کریستینا گریر، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه فوردهام، می‌گوید، ممدانی نه با جادوی الگوریتمی که با ارتباط گرفتن با همه اقشار نیوریوک به پیروزی رسید و ثابت کرد، هنوز هم می‌توان با پیمودن یک مسیر عادی و با تکیه به دموکراسی به پیروزی رسید و این چیزی است که نباید آن را دست کم گرفت زیرا نشان داد، حتی زمانی که سیستم می‌گوید «نه»، مردم می‌توانند بدون توجه به قدرت، ثروت انتخاب کنند.