ثبت شکست تاریخی چپ‌ها در بولیوی
انتخابات ریاست‌جمهوری بولیوی برای نخستین بار به دور دوم کشیده شده و ۲ نامزد پیشتاز هم راستگرا هستند.
برای اولین بار در دو دهه گذشته چپ‌های بولیوی در انتخابات سراسری این کشور شکست خوردند؛ آن هم شکستی که حتی در بدترین کابوس‌های خود نیز آن را نمی‌دیدند. آنها در انتخابات روز یکشنبه فقط 3.16 درصد آرا را کسب کردند و دو کاندیدای راستگرا به دور دوم انتخابات راه یافتند که 19 اکتبر (27 مهرماه) برگزار می‌شود.
سناتور رودریگو پاز پریه‌را مورد حمایت حزب دموکرات مسیحی با 32 درصد آرا پیشتاز این انتخابات شد و خورخه «توتو» اویروگا که تحت حمایت حزب آزادی و دموکراسی است نیز با کسب 27 درصد آرا نفر دوم شد.
ساموئل دوریا مدینا هم که پیشتر نظرسنجی‌ها حاکی از پیشتاز بودن او در انتخابات بود، با کسب 8.2 درصد آرا در جایگاه سوم ایستاد. او اعلام کرد در دور دوم انتخابات از پاز حمایت خواهد کرد.
بی اعتمادی بولیویایی‌ها به چپ‌گرایان و به‌طور خاص حزب «حرکت برای سوسیالیسم» تا آنجا پیش رفته که حتی فراخوان «اوو مورالس»، چپ‌گرا و رئیس‌جمهور محبوب اسبق بولیوی، نیز برای دادن رای سفید به نشانه حمایت از او، که دادگاه قانون اساسی به او اجازه حضور در انتخابات را نداده بود، بی‌پاسخ ماند.
چپ‌ها چرا باختند؟
این نتایج درحالی به دست آمده که بولیوی در بحران اقتصادی به سر می‌برد، تورم بیداد می‌کند و مردم از کمبود سوخت و مواد غذایی شکایت دارند و مسئول این وضعیت را چپ‌گرایانی می‌دانند که 20 سال بر این کشور حکم راندند اما حاصل شعارهای سوسیالیستی آنان برای مردم ماه‌ها ناآرامی، اعتراض و در نهایت فروپاشی حمایت از حزب «حرکت برای سوسیالیسم» بود.
اما در نقطه مقابل حزب «حرکت برای سوسیالیسم» شعارهایی که دو کاندیدای پیشتاز انتخابات داده‌اند برای مردم دلنشین بوده است. پاز 57 ساله که زمانی شهردار بوده، چاره درد بولیوی را کاپیتالیسم می‌داند و گفته است، مبارزه با بازار سیاه اولویت سیاست‌های اقتصادی او خواهد بود. او در کمپین‌های انتخاباتی‌اش شعار «تغییر مدل اقتصادی» و «کاپیتالیسم برای همه نه برای اندکی» را سر می‌داد. او نیز مانند بسیاری از مخالفان دولت چپ‌گرا معتقد است برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی باید رو به ریاضت اقتصادی آورد.
اوریگا 65 ساله هم معتقد است برای ایجاد تحرک بیشتر در اقتصاد این کشور باید به سرمایه‌گذاری‌های خارجی در صنایع نفت و گاز روی آورد و صادرات این کالاها و محصولات لیتیوم را توسعه بخشید. بولیوی صاحب بزرگترین معادن این فلز است.
اکنون باید دید طی 62 روز آتی هر کدام از این دو کاندیدا چه راهکارهای دیگری ارائه می‌دهند و چگونه مردم را به سمت خود جذب خواهند کرد اما درباره آینده بولیوی هر کدام از این دو نامزد برنده انتخابات شوند، این کشور به آمریکا و سیاست‌های آن نزدیک خواهد شد.
