ترامپ مرد عمل نیست!
اوکراین و غزه همچنان در جنگ هستند؛ اسرائیل و آمریکا با هم تاسیسات هسته‌ای ایران را بمباران کردند؛ کانادا و دانمارک دست از سرزمین‌های خود نکشیدند و همه اینها نشان می‌دهد شخصیت دونالد ترامپ طوری است که نمی‌تواند همه‌چیز را حل و برطرف کند.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، ماه ژانویه 2025 که به کاخ سفید بازگشت قول داد در زمانی کوتاه به موفقیت‌های بزرگی در سیاست‌خارجی‌اش دست یابد اما این گونه نشد.
او گفت در 24 ساعت به جنگ اوکراین پایان خواهد داد، خیلی زود جنگ غزه را تمام خواهد کرد و به‌سرعت با ایران نیز به توافقی هسته‌ای دست می‌یابد. علاوه بر اینها گفت کانادا را متقاعد خواهد کرد تا تبدیل به ایالت پنجاه و یکم ایالات متحده شود و گرینلند را هم از دانمارک خواهد گرفت و در نهایت در 90 روز 90 مذاکره تعرفه‌ای انجام خواهد داد.
استیو ویتکاف، نماینده او، نیز در مصاحبه‌ای که ماه می (اردیبهشت‌ماه) با بریتبارت داشت، گفت: «رئیس‌جمهور معتقد است که دارای شخصیتی است که می‌تواند آدم‌ها را مجاب کند آنچه را او می‌خواهد، انجام دهند.»
ناکامی پشت ناکامی
اکنون شش ماه آن زمانی‌که او پا به کاخ سفید گذاشت، می‌گذرد و هنوز به هیچ کدام از آمال و آرزوهایش دست نیافته است.
اوکراین و غزه همچنان در جنگ هستند. اسرائیل و آمریکا با هم تاسیسات هسته‌ای ایران را بمباران کردند. کانادا و دانمارک دست از سرزمین‌های خود نکشیدند و جنگ تعرفه‌ای ترامپ همچنان ادامه دارد. اکنون مشخص شده شخصیت او طوری است که نمی‌تواند همه‌چیز را حل و برطرف کند.
به اعتقاد کوری شاکه، مدیر سیاست خارجی اندیشکده امریکن اینترپرایز، ترامپ تصور نادرستی درباره میزان قدرت خود دارد. او می‌گوید: «او اغلب طوری رفتار می‌کند که گویی ما تنها کسانی هستیم که اهرم فشار، قدرت یا توانایی اقدام داریم اما این‌طور نیست.»
البته او توانست اعضای ناتو را متعهد کند 5 درصد تولید ناخالص داخلی خود را به ناتو اختصاص دهند همچنین توانست صلحی بین رواندا و جمهوری دموکراتیک کنگو و هند و پاکستان برقرار کند اما این دستاوردها هیچ‌کدام در حد و اندازه وعده‌ها و آمال و آرزوهای او که می‌خواست با آنها به صلح نوبل برسد، نیستند.
شکست از پوتین
بارزترین نمونه از اهداف برآورده نشده او صلح اوکراین است که برای ماه‌ها درباره روابط خوبش با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، گفت و اینکه می‌تواند همتای روس خود را متقاعد به پایان دادن به جنگ کند. او حتی در همان روزهای نخست ریاست‌جمهوری‌اش تاکید کرد به همتای روس خود اعتماد دارد و فکر می‌کند، او خواهان صلح است. اما اکنون کار به جایی رسیده که خود او نیز از پوتین اظهار ناامیدی می‌کند و وقتی هم به او گفته می‌شود، پوتین در حال بازی با اوست این را نمی‌پذیرد و اکنون نیز به او مهلتی 50 روزه داده تا آتش‌بس را بپذیرد و در غیر این‌صورت با تعرفه‌هایی ثانویه رو به رو خواهد شد.
این در حالی است که کارشناسان هشدار دادند، این تعرفه‌های ثانویه می‌تواند نتیجه دلخواه را نداشته باشد. هند و چین دو مشتری بزرگ نفت روسیه هستند و ترامپ در تلاش برای مذاکره و توافق‌های تجاری بزرگ با هر دوی آنها است.
ورود به چرخه بی‌سرانجام
او همین‌طور ویتکاف را به خاورمیانه فرستاده تا آتش‌بسی در غزه ترتیب دهد و مذاکرات هسته‌ای با ایران را از سر بگیرد؛ اهدافی که او شش ماه پیش آنها را شروع کرد و هنوز به نتیجه نرسیده است.
رابرت کاگان، از دستیاران سابق حزب جمهوری‌خواه که اکنون در اندیشکده بروکینگز تحلیل می‌کند، یک اصل دیگر را اضافه می‌کند و با اقتدارگرا خواندن پوتین و شی‌جین‌پینگ می‌گوید: «او به خودکامگان به جای دموکرات‌ها علاقه دارد و سیاست دیرینه ایالات متحده در ترویج دموکراسی در خارج را کنار گذاشته است.»
کاگان می‌گوید: «اقدامات شتابزده‌ای مثل تعرفه‌های تنبیهی بر کشورهای دیگر هزینه‌های جدی به دنبال دارد. تعرفه‌ها نوعی جنگ اقتصادی هستند. ترامپ با این کار دشمنانی برای ایالات متحده در سراسر جهان ایجاد می‌کند. فکر نمی‌کنم اگر همه جهان را به خود بی‌اعتماد کنید، بتوانید سیاست‌خارجی موفقی داشته باشید.»
البته ترامپ و دستیارانش موافق این نظر نیستند هرچند که برای آزمودن ادعاهای آنها سال‌ها طول می‌کشد.
