زیباترین عنکبوت دنیا که شبیه طاووس است و عنکبوت ماده پس از جفتگیری نر را میخورد!
«عنکبوت طاووسی» احتمالا زیباترین عنکبوت دنیاست و برای شکار طعمه هیچ نیازی به بافتن تار ندارد بلکه از قدرت پرش خودش که ۴۰ برابر طول بدنش است استفاده میکند و طعمه را شکار میکند. این عنکبوت علاوه بر زیبایی و قدرت پرش ویژگیهای خاص دیگری از جمله در شرایط جفتگیری نیز دارد.

«عنکبوت طاووسی» (Peacock Spider) گونهای از خانواده عنکبوتهای جهنده متعلق به سرده Maratus است. این عنکبوتها بومی مناطق خاصی در استرالیا هستند و توزیع گستردهای از زیستگاهها را اشغال میکنند.این عنکبوتها یک سیستم بصری تخصصی دارند که به آنها اجازه میدهد تا طیف مرئی کامل و همچنین در محدوده فرابنفش را ببینند. این به آنها کمک میکند طعمه را شناسایی و تعقیب کنند. مشخصه نرهای این گونه، لبههای رنگارنگ شکمشان است که برای جذب مادهها در دوران خواستگاری استفاده میشود.
ویژگی عنکبوت طاووسی
هر دو جنس عنکبوت طاووسی یعنی نر و ماده به طول حدود ۵ میلیمتر میرسند. مادهها و جوانان از هر دو جنس قهوهای هستند، اما الگوهای رنگی دارند که میتوانند از گونههای مرتبط متمایز شوند. نرهای قرمز، آبی و سیاه دارای انتهای شکمی شبیه به لبهای با موهای سفید هستند. این ویژگیها در طول جفتگیری برای نمایش استفاده میشوند: نر شکمش را بالا میآورد، سپس لبهها را باز میکند و به این ترتیب شکم به صورت یک میدان دایرهای با لبههای سفید نمایان میشود. این گونه، و به طور کلی تمام جنس ماراتوس، در این زمینه به طاووسها تشبیه شدهاند.
جفت سوم پاها نیز برای نمایش بالا میروند و مویی سیاه با نوکهای سفید را نشان میدهند. این پاها همچنین در حرکات دستزدن برای جلب توجه ماده استفاده میشوند. هنگام نزدیک شدن به ماده، نر شکمش را لرزانده و پاها و دمش را تکان میدهد و از سمتی به سمت دیگر میرقصد. با این حال، مادهها بیشتر به تلاشهای بصری رقص نرها توجه میکنند تا به سیگنالهای لرزشی. برای مادههایی که تصمیم به جفتگیری با نر میگیرند، زمان جفتگیری نیز به نمایشهای بصری و سیگنالهای لرزشی، ارتباط مثبت دارد. سایر جنبههای مهم شامل پایداری، ماندن در نزدیکی ماده و حفظ تماس بصری مداوم با اوست. اگر ماده علاقهمند باشد، گاهی با سیگنالدادن با جفت سوم پاهایش به نر پاسخ میدهد. پاهایش در حین حرکت کشیده میشوند و گاهی یکی از پاها بیشتر درگیر است.
پرخاشگری مرگبار عنکبوت طاووسی ماده
اگر نر به رقص ادامه دهد و ماده علاقهمند نباشد، عنکبوت ماده سعی میکند به او حمله کند، او را بکشد و از او تغذیه کند؛ این ممکن است پس از جفتگیری نیز اتفاق بیفتد (کانیبالیسم).
نر ممکن است با انجام پرش فرار کند. رفتار ماده نشان میدهد که چرا نرها ویژگیهای جنسی متمایز و رفتار جفتگیری خاصی را توسعه دادهاند. اگر ماده قبلاً جفتگیری کرده باشد، او بیشتر پرخاشگر و کمتر پذیرای نمایشهای نرهای دیگر خواهد بود. این موضوع حتی ممکن است که اگر ماده به سادگی تحت تأثیر نر قرار نگرفته باشد (لرزشهای کمتر یا تکان دادن پاهای کمتر) اتفاق بیفتد.
او سیگنالی ضد پذیرش دارد که به نرها میگوید که پذیرای جفتگیری نیست. این عملکردی برای هر دو جنس دارد. نرها از هدر دادن انرژی روی مادههای غیرمشتاق جلوگیری میکنند.