8 دقیقه عذرخواهی روی آنتن زنده؛ این مجریها را از کجا میآورید؟
رسول مهربانی حالا به مجری تلویزیونی بدل شده که هر دو هفته یک بار مجبور به عذرخواهی از عده ای خاص است!
مهربانی امروز نزدیک به هشت دقیقه از برنامه زنده را صرف توضیح قصد و قرضش از حمله به سعید کریمی بابت انتشار یک ویدیو کرد. او تأکید کرد دغدغهاش فرهنگی است و قصدش اصلاح اجتماعی، نه حمله به افراد. اما در عمل، همان ویدئوی خصوصی که باید به عنوان یک لحظه زیبا و شخصی دیده میشد، به بحث حیا و اخلاق کشیده شده بود و موجی از واکنشها را ایجاد کرد.
اظهارات مهربانی، بار دیگر نشان داد که حتی در رسانه ملی، مرز میان نقد حرفهای و قضاوت شخصی آنقدر باریک است که کوچکترین اشتباه میتواند تنش و جنجال ایجاد کند.
ویدیویی بیخطر، جنجالی مصنوعی
ویدیویی که محور بحث بود، یک کلیپ زن و شوهری ساده از بازیکن تیم ملوان بود که مهربانی با تمرکز روی موضوعاتی مانند حیا، اتاق خواب و اخلاق، آن را به بحث اجتماعی و رسانهای تبدیل کرد.
این رویکرد باعث شد تا هواداران، بازیکنان و مدیران باشگاه ملوان واکنش شدید نشان دهند و نشان دهد که رسانههای رسمی و مجریان آن باید در ارائه دیدگاههای شخصی، نهایت دقت را داشته باشند.
از استقلال تا ملوان؛ تکرار یک الگو
این اولین بار نیست که مهربانی با لحن تند و جسورانه، حاشیهساز میشود. پیشتر هم در موضوعات مشابه، از جمله ماجراهای مربوط به باشگاه استقلال و کریخوانیها و استفاده اغراق شده از عدد 7 بعد از باخت 7 بر یک استقلال مقابل الوصل، استفاده از تریبون رسمی برای اظهارنظرهای شخصی و پیشداوری بدون بررسی کامل، جنجال و خشم عمومی را برانگیخته بود.
رفتار اخیر او نشان میدهد که حتی تریبون رسانه ملی به راحتی میتواند ابزاری برای جنجالآفرینی و دوقطبیسازی شود؛ آن هم وقتی موضوعی کاملاً خصوصی و بیخطر به دست برداشت شخصی و وسواس اخلاقی سپرده میشود.
مسئولیت رسانه و اخلاق حرفهای
اهمیت رعایت اصول اخلاقی در رسانه ملی، به ویژه هنگام برخورد با مسائل شخصی یا پروندههای هنوز بررسینشده، بار دیگر مورد توجه قرار گرفت. هر سخن بدون تحقیق میتواند تبعات سنگینی برای افراد و اعتماد عمومی داشته باشد. مهربانی با تمرکز بیش از حد روی مفاهیم اخلاقی و تبدیل یک ویدئوی کاملاً بیضرر به منبع جنجال، نمونهای واضح از این ریسک بود.
پایان برنامه و تلاش برای فاصلهگیری
در بخش پایانی برنامه، مهربانی با لحن آرامتر و عذرخواهی تلویحی تلاش کرد از فضای پرتنش فاصله بگیرد و اعلام کرد که هدفش رشد فرهنگی و سلامت اخلاقی جامعه است. او گفت: «هیچ خصومت شخصی با سعید کریمی یا باشگاه ملوان ندارم.»
با این حال، انتقادها ادامه دارد و جامعه ورزشی و رسانهای ایران بار دیگر با این سؤال روبهروست که چگونه میتوان از تریبون رسانه ملی برای نقد منصفانه استفاده کرد، بدون آنکه افراد بیگناه هدف قضاوت یا برداشتهای شخصی قرار گیرند.