سایه مورینیو بر نیمکت تیم ملی؛ سالواتوره فُتی نامزد جدید دستیاری قلعهنویی
فوتبال ایران ممکن است به زودی شاهد حضور سالواتوره فُتی روی نیمکت تیم ملی باشد؛ مربیای که دوران بازیگریاش زود تمام شد و در مربیگری هم بیشتر سایهنشین مورینیو بود تا یک چهره اصلی.

سالواتوره فُتی، متولد ۱۹۸۸ در پالرمو ایتالیا، امروز به عنوان یکی از گزینههای حضور در کادر فنی تیم ملی ایران مطرح است. نامی که برای فوتبالدوستان ایرانی چندان آشنا نیست اما در فوتبال ایتالیا و اروپا، بیشتر به عنوان یک دستیار و نه یک چهره اصلی شناخته میشود.
پایان زودهنگام دوران بازی
فُتی فوتبالش را از سامپدوریا آغاز کرد و حتی در سری آ هم به میدان رفت، اما مشکلات جسمانی و عمل جراحی کمر، خیلی زود او را وادار به خداحافظی از فوتبال حرفهای کرد. مهاجمی که میتوانست مسیر متفاوتی داشته باشد، در ۲۷ سالگی کفشهایش را آویخت و وارد دنیای مربیگری شد.
از نیمکتهای فرعی تا کنار مورینیو
پس از پایان دوران بازیگری، فُتی به عنوان مربی و دستیار در تیمهایی مثل سامپدوریا، تورینو و میلان تجربه اندوخت اما نقطه عطف کارنامه او پیوستن به کادر فنی جوزه مورینیو بود. او در رم نقش دستیار اصلی را ایفا کرد و در غیاب مورینیو روی نیمکت نشست؛ از جمله در دیدار جنجالی مقابل اسپزیا که رم با پنالتی دقیقه ۹۹ پیروز شد.
با این حال، فُتی هیچگاه از سایه مورینیو بیرون نیامد و نقش او همیشه بیشتر یک همراه وفادار بود تا یک تصمیمگیرنده اصلی. بعد از برکناری مورینیو از رم، فُتی هم کنار رفت و مدتی بیکار ماند، تا دوباره همراه آقای خاص به فنرباغچه برود.
پرسشهای جدی درباره انتخاب احتمالی
حالا و در شرایطی که فُتی به عنوان دستیار امیر قلعهنویی مطرح شده، چند پرسش اساسی پیش روی فوتبال ایران قرار دارد:
آیا مربیای که سابقه سرمربیگری جدی ندارد میتواند به تیم ملی ایران چیزی اضافه کند؟
فُتی بیشتر یک بازوی تمرینی و یار وفادار مورینیو بوده است؛ آیا او میتواند در ایران نقشی فراتر از یک دستیار ساده ایفا کند؟
و مهمتر از همه، حضور چنین چهرهای آیا تغییری واقعی در کیفیت فنی تیم ملی ایجاد خواهد کرد یا فقط یک عنوان خارجی روی نیمکت خواهد بود؟
سالواتوره فُتی شاید نامی بزرگ در مربیگری اروپا نباشد، اما تجربه چندساله در کنار یکی از پرافتخارترین مربیان دنیا را با خود دارد. این تجربه میتواند برای تیم ملی ایران مفید باشد، به شرط آنکه نقش او مشخص و تأثیرگذار تعریف شود. در غیر این صورت، دستیار بودنِ همیشگی ممکن است در تهران هم تکرار شود.