اقدام غیرقانونی صداوسیما، دیشب حسابی سرو صدا کرد
دعوت دوباره از محمدرضا حیاتی به تلویزیون، آن هم پس از سالها کنار گذاشتهشدن، بار دیگر نگاهها را به تناقضهای رفتاری صداوسیما جلب کرده است؛ تناقضی که اینبار در قالب یک اجرای موسیقایی، به بحثی داغ در میان فعالان رسانهای تبدیل شد.
محمدرضا حیاتی، گوینده باسابقه خبر، پس از بیش از سه دهه حضور مستمر در بخشهای خبری صداوسیما، در تیرماه ۱۳۹۴ بازنشسته شد اما با موافقت رئیس وقت سازمان، همچنان به فعالیت خود ادامه داد. با این حال، در خرداد ۱۳۹۹ و پس از انتشار مصاحبهای که در آن خود را از علاقهمندان ابی معرفی کرده بود، همکاری او با صداوسیما به پایان رسید؛ تصمیمی که در همان مقطع واکنشهای زیادی را بهدنبال داشت و بهعنوان یکی از نمونههای برخورد سختگیرانه با چهرههای رسانهای مطرح شد.
پای اِبی هم به ویژه برنامه شب یلدای تلویزیون باز شد
با گذشت چند سال از آن اتفاق، شب گذشته برنامه «برمودا» میزبان محمدرضا حیاتی بود؛ حضوری که بهخودیخود غیرمنتظره به نظر میرسید، اما بخش جنجالی ماجرا جایی رقم خورد که حیاتی در این برنامه، قطعه «پوست شیر» از ابی، خواننده مقیم خارج از کشور را اجرا کرد. اتفاقی که بهطور مستقیم، یادآور دلیل کنار گذاشتهشدن او از صداوسیما در سال ۱۳۹۹ بود و همین موضوع، موجی از انتقادها و واکنشها را در فضای رسانهای و شبکههای اجتماعی به راه انداخت.
در واکنش به این اتفاق، فرزاد فتاحی، فعال رسانهای، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «اینکه فالشخوانیِ محمدرضا حیاتی هم لحن خبری دارد به کنار؛ در رسانههای “مجاز” داخل کشور، پیوسته و به هر شکلی از موسیقی “غیرمجاز” بدون اجازه صاحبانش سوءاستفاده میشود، اما دستاندرکاران همین آثار اجازه اجرا یا حتی حضور بیدردسر در خاک کشورشان را ندارند.»
همچنین صادق حسینی، روزنامهنگار، با نگاهی انتقادیتر نوشت: «جبلی و جلیلی، همهٔ برنامهسازان موفق را با خالصسازی از تلویزیون حذف کردند و امروز برای گدایی مخاطب، از ابی میخوانند!»
مجموع این واکنشها باعث شده حضور محمدرضا حیاتی در «برمودا» صرفاً یک اتفاق تلویزیونی تلقی نشود، بلکه به نمادی از سیاستهای متناقض رسانه ملی در برخورد با چهرهها، موسیقی و خطوط قرمز فرهنگی تبدیل شود؛ سیاستهایی که از یکسو منجر به حذف افراد شده و از سوی دیگر، در بزنگاههای جذب مخاطب، همان خطوط قرمز را به شکلهای مختلف نادیده میگیرد.
