بازگشت جشنواره دانشجویی که ۵ سال برگزار نشد
دبیر دوازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر با ارایه توضیحاتی درباره این رویداد هنری و دانشگاهی، تاکید کرد: دانشگاه خانه ماست که هویت خود را از ما دانشجویان می‌گیرد و بدون حضور و خلاقیت دانشجویان، صرفا یک ساختمان است.
دوازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر با دبیری افرا افروز به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود.
افروز در گفتگو با ایسنا با ابراز خوشنودی از احیای این جشنواره بعد از ۵ سال وقفه گفت: آخرین دوره جشنواره به دلیل کرونا برگزار نشد و بعد از آن، برگزاری این جشنواره به مدت ۵ سال دچار وقفه شد. بهار امسال برای برگزاری دوره دوازدهم مشغول برنامه‌ریزی بودیم اما به دلیل جنگ ۱۲ روزه، برگزاری آن که قرار بود اواخر خرداد ماه باشد به ماه آبان موکول شد.
او با بیان اینکه همه اجراهای این جشنواره در پردیس باغ ملی دانشگاه هنر انجام می‌شود، از شور و شوق دانشجویان برای شرکت در این رویداد ابراز خرسندی کرد و افزود:بعد از انتشار فراخوان اولیه، با استقبال عجیب دانشجویان از سراسر کشور رو به رو شدیم. در گام اول نزدیک به ۴۵۰ پروپوزال اجرایی از دانشگاه‌های گوناگون دریافت کردیم که توسط استادانی چون آقایان علی اکبر علیزاد، حمید پورآذری و خانم سمانه زندی‌نژاد داوری شدند و ۸۰ اجرا به مرحله بازبینی حضوری راه یافتند.
افروز اضافه کرد: در گام بعدی، دوستان دیگری همچون آقایان بهزاد آقاجمالی، حمید پورآذری، مهام میقانی، بهنام نوایی و خانم‌ها نیلوفر زارع و گلناز گلشن کنار ما بودند و بعد از بازبینی، ۲۷ اجرا از سراسر کشور را برای شرکت در جشنواره انتخاب کردند.
این دانشجو با تاکید بر اینکه تنها معیار ارزیابی‌ها، معیارهای کیفی بوده است، افزود: ما اجراها را به آثار داخل سالن یا محیطی دسته‌بندی نکردیم و همین باعث شور و حال بیشتر و کنش‌مندی بالاتر دانشجویان در مکان‌های مختلف شد و اجراهای ما در فضاهای متفاوتی مانند کارگاه فلز، ساختمان نیمه‌کاره و ... انجام شد. یعنی تئاتر در تمام این فضاها در جریان بود.
افروز ادامه داد: رویکرد این دوره از جشنواره این بود که چه اتفاقی می‌تواند به عنوان فرم مونولوگ، تلقی شود. در همین راستا کوشیدیم از نگاه‌های کلیشه‌ای پرهیز کنیم. معمولا آثار مونولوگ توسط یک شخص نوشته و کارگردانی و بازی می‌شود ولی در این جشنواره به دلیل نگاه متفاوتی که به این فرم از اجرا داشتیم، کارها به صورت گروهی آماده اجرا شده بود که این نکته بسیار مهمی است.
او با تاکید بر اینکه کار دانشجویی باید جسورانه باشد، خاطرنشان کرد: خوشبختانه در این جشنواره میزبان آثاری بودیم که در ایده و فرم اجرا، این جسارت را داشتند.
افروز درباره اختتامیه این جشنواره نیز توضیح داد: هیات داوران جشنواره آقای حمید پورآذری و خانم‌ها الهام کردا و شیوا مسعودی هستند و اختتامیه ما روز جمعه ۱۶ آبان ماه در پردیس باغ ملی دانشگاه هنر برگزار می‌شود.
او ادامه داد: به جز بخش اجرایی، دو بخش دیگر هم داریم؛ مونولوگ‌نویسی که آثار این بخش توسط آقایان کامران سپهران و سعیدرضا خوش‌شانس و خانم نسیم احمدپور داوری می‌شوند و نیز بخش بداهه‌پردازی که منتور داوران آن عبارتند از آقایان فرهاد مهندس‌پور، مرتضی حسین‌زاده و خانم شکیبا بهرامیان.
افروز تاکید کرد: در برگزاری این جشنواره تلاش کردیم فضای تاریخی باغ ملی را زنده کنیم و این کار را به کمک ویدیو مپینگ، موسیقی زنده و اجراهای خارج از سالن انجام دادیم و در اختتامیه نیز همین برنامه‌ها را پیاده می‌کنیم و یکسری ایده‌ها داریم که یادآوری می‌کند این فضا بدون حضور و خلاقیت دانشجویان، صرفا یک ساختمان است.
این دانشجو با اشاره به شکل‌گیری جلسات گفتگو بعد از اجرای آثار جشنواره در فضای باز دانشگاه افزود: هیچ چیزی ارزشمندتر از ایجاد این دیالوگ‌ها نیست و جشنواره مونولوگ با اینکه متمرکز بر تک‌گویی است، خود باعث شکل‌گیری گفتگو شده که بسیار ارزشمند است. برپایی این جشنواره، دوباره ثابت کرد هر رویداد دانشجویی باید در فضای خود دانشگاه اتفاق بیفتد نه در سالن‌های مرسوم تئاتر.
افروز در پاسخ به اینکه این جشنواره چقدر در ایجاد شور و شوق در دانشجویان موثر بوده، توضیح داد: بسیار تاثیرگذار بوده است. دانشگاه، خانه ماست و اگر هویتی دارد، به صرف حضور ما دانشجویان است. اگر در این محیط به هر دلیلی رفتار بدی با ما شد، قهر کردن و نومید شدن از خانه، در بسیاری از موارد، بهترین تصمیم نیست. این رویداد باعث بازگشت یکسری از استادان هم شد که در سال‌ها گذشته، بحق، دلگیری‌هایی از دانشگاه پیدا کرده بودند و این نیز مایه شادی است.
دوازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر، جمعه ۱۶ آبان ماه به کار خود پایان می‌دهد.
انتهای پیام
