شرکای تجاری اصلی ایران کدام کشورها هستند؟+جدول
بر اساس آمارهای گمرک جمهوری اسلامی ایران، چین و امارات متحده عربی در سال ۱۴۰۳ بزرگترین شرکای تجاری ایران بودهاند و در مجموع بیش از ۳۲ درصد از تجارت خارجی کشور را به خود اختصاص دادهاند.

تازهترین آمار منتشر شده مبتنی بر دادههای گمرک جمهوری اسلامی ایران، نشان میدهد که چین و امارات متحده عربی در صدر فهرست بزرگترین شرکای تجاری ایران در سال ۱۴۰۳ قرار گرفتهاند.
بر اساس این گزارش، حجم کل تجارت خارجی ایران در سال گذشته شمسی به ۱۲۹ میلیارد دلار رسیده و ده کشور نخست شریک تجاری ایران، مجموعا ۷۲.۲ درصد از این رقم را به خود اختصاص دادهاند.
چین با مجموع مبادلاتی به ارزش ۱۹.۳ میلیارد دلار، نخستین شریک تجاری ایران در سال ۱۴۰۳ بوده است. از این میزان، ۱۴.۹ میلیارد دلار به واردات ایران از چین و ۴.۴ میلیارد دلار به صادرات ایران به این کشور اختصاص داشته است.
امارات متحده عربی نیز با مجموع تجارت ۲۱.۹ میلیارد دلاری، دومین شریک بزرگ ایران بوده؛ سهم واردات از امارات ۱۵.۷ میلیارد دلار و صادرات به آن ۶.۲ میلیارد دلار برآورد شده است.
جدول زیر مربوط به بزرگترین شرکای تجاری ایران در سال ۱۴۰۳ بر اساس دادههای گمرک جمهوری اسلامی ایران آورده شده است.
ردیف | کشور | حجم کل تجارت (میلیارد دلار) | صادرات ایران (میلیارد دلار) | واردات ایران (میلیارد دلار) |
---|---|---|---|---|
1 | چین | 19.3 | 4.4 | 14.9 |
2 | امارات متحده عربی | 21.9 | 6.2 | 15.7 |
3 | ترکیه | 12.5 | 6.6 | 5.9 |
4 | عراق | 11.9 | 11.3 | 0.6 |
5 | هند | 3.9 | 2.9 | 1.0 |
6 | پاکستان | 2.4 | 1.7 | 0.7 |
7 | آلمان | 2.2 | 0.2 | 2.0 |
8 | افغانستان | 1.4 | 1.2 | 0.2 |
9 | فدراسیون روسیه | 1.1 | 0.0 | 1.1 |
10 | عمان | 1.0 | 0.5 | 0.5 |
پس از این دو کشور، ترکیه با ۱۲.۵ میلیارد دلار، عراق با ۱۱.۹ میلیارد دلار و هند با ۳.۹ میلیارد دلار در رتبههای بعدی قرار دارند. نکته قابل توجه، تراز تجاری مثبت ایران با عراق و هند است که نشاندهنده برتری صادرات بر واردات در روابط با این کشورهاست.
در ادامه فهرست، کشورهای پاکستان، آلمان، افغانستان، روسیه و عمان نیز بهترتیب در میان ده شریک اصلی تجاری ایران جای دارند. ایران در تجارت با آلمان، روسیه و عمان تراز منفی داشته و وارداتش از این کشورها بیش از صادرات بوده است.
تحلیلگران میگویند تمرکز بالای تجارت ایران بر چند کشور خاص، بهویژه در حوزه واردات، میتواند وابستگی راهبردی کشور را افزایش دهد و بر ظرفیتهای استقلال اقتصادی تأثیرگذار باشد. در عین حال، تقویت صادرات به کشورهای همسایه و منطقهای میتواند فرصتهایی برای رشد اقتصادی فراهم آورد.