امیر حسین رستمی از شیوه ورودش به دنیای سینما گفت

او گفته است: این یک داستانی دارد. آن موقع اکثر بچه‌های علاقه‌مند به فعالیت هنری مثل من بودند. من دانشگاه رسام هنر تحصیل می‌کردم. در کلاس‌های آقای سمندریان و همینطور پیش استاد عزیزم آقای امین تارخ دوره دیدم. همه ما آن سال‌ها تلاش می‌کردیم فیلم کوتاه بسازیم و کار کنیم. یک‌بار به دفتر آقای تخت‌کشیان «آفتاب نگاران» که پایین‌تر از میدان ونک واقع شده بود رفته بودم. 

قرار بود کاری آنجا انجام شود. آقای تخت‌کشیان نبود و به منشی‌شان گفتم می‌خواهم کارگردانتان را ببینم. خلاصه چند دقیقه‌ای گذشت و گفتند تشریف ببرید به آن اتاق. رفتم به اتاق و دیدم یک آقایی به پشت روی تخت افتاده و آقایی هم روبه‌روی من ایستاده که تا مرا دید گفت: جانم؟ گفتم این دوره‌ها را گذرانده‌ام و می‌خواهم کار کنم. گفت خب الان که خیلی دیراست. شما برو. شماره‌ات را بگذار با شما تماس می‌گیریم. 

فردایش با من تماس گرفتند و گفتند از دفتر آفتاب نگاران زنگ می‌زنیم و شما انتخاب شده‌اید. گفتم حتما سرکاری است. دوباره رفتم به دفتر و دوباره به همان اتاق هدایت شدم و همان آقا را دیدم که همان جوری روی تخت افتاده بود. گفت اگر موافقی قرارداد را بنویسیم و با هم کار کنیم. وقتی سرش را برگرداند دیدم این آقا رامبد جوان است. بعدها فهمیدم اینطور ولو شدن شیوه تمرکز گرفتن رامبد است.