«دیو و دلبر» کمدی منحصر به فردی که در دست ساخت است
صدرعاملی و قاسمخانی پس از سالها دوباره در کنار هم قرار گرفتهاند؛ اینبار با «دیو و دلبر»، کمدیای اجتماعی که وعده میدهد هم بخنداند و هم به تلخیهای امروز تهران طعنه بزند.

فیلم تازهای با نام موقت «دیو و دلبر» قرار است به کارگردانی رسول صدرعاملی و با فیلمنامهای از پیمان قاسمخانی وارد مرحله تولید شود؛ ترکیبی که از الان کنجکاوی زیادی را در میان مخاطبان سینما برانگیخته است.
این پروژه در ژانر کمدی اجتماعی تعریف شده، روایتش در تهران معاصر میگذرد و حالوهوای طنز و مسائل روز اجتماعی را درهم میآمیزد.
طبق اخبار منتشر شده این فیلم بر پایه یکی از طرحهای قدیمی پیمان قاسمخانی ساخته خواهد شد؛ طرحی که سالها در مرحله توسعه متوقف مانده بود و حالا با ورود صدرعاملی دوباره جان گرفته است.
رسول صدرعاملی سالهاست با فیلمهایی چون دختری با کفشهای کتانی یا من ترانه ۱۵ سال دارم شناخته میشود؛ فیلمهایی با نگاه واقعگرایانه و دغدغه اجتماعی.
او بهتازگی با فیلم زیبا صدایم کن هم نشان داد هنوز در قلب سینمای جدی ایران جای محکمی دارد.
از آنسو، پیمان قاسمخانی با آثاری چون مارمولک، ورود آقایان ممنوع، سنپطرزبورگ و سریالهایی مثل شبهای برره، استاد ساخت موقعیتهای طنزآمیز با ریشههای اجتماعی است.
او نویسندهای است که همیشه بلد بوده بین خنده و تلخی، تعادلی هوشمندانه برقرار کند.
این دو قبلا در دختری با کفشهای کتانی همکاری کرده بودند؛ فیلمی که به یکی از آثار ماندگار دهه ۷۰ بدل شد.
حالا، پس از بیش از دو دهه، دوباره کنار هم قرار گرفتهاند، اما اینبار نه با درامی نوجوانانه، بلکه با یک کمدی اجتماعی درباره امروز تهران.
چرا این پروژه مهم است؟
ترکیب سبکها: حضور صدرعاملی با دیدگاه اجتماعی و قاسمخانی با قلم طنزش، نوید ترکیبی متفاوت را میدهد؛ فیلمی که شاید با زبان شوخی، سراغ دردهای واقعی جامعه برود.
انتظارات بالا: پس از موفقیت زیبا صدایم کن و سابقه پرفروش قاسمخانی، انتظار برای این فیلم بالاست. نامش (که موقتی است) هم بازیگوشی خاصی دارد که شاید به کمک بازاریابی فیلم بیاید.
اگر این همکاری درست پیش برود، «دیو و دلبر» میتواند کمدیای از جنس واقعیت باشد؛ نه صرفاً برای خنداندن، بلکه برای نیش زدنِ نرم و مؤدبانه به آنچه هر روز در خیابانها میبینیم.