پاسخ مردم غزه به طرح ترامپ: خانه را رها نخواهیم کرد

به گزارش آوش، در گزارش روزنامه "آبزرور" آمده است که چشمان سعید سالم از اشک پر شد، وقتی که در یک صبح سرد ماه فوریه به آنچه از محله‌اش در شمال غزه باقی مانده بود نگاه می‌کرد. او روی صندلی‌ای نشسته بود که به طرز معجزه‌ آسایی از جنگ جان سالم به در برده بود  در حالی که نوه‌هایش و آوارها اطرافش را احاطه کرده بودند او به آینده و گذشته ویران‌شده‌اش می‌اندیشید.

خانواده‌اش در سال ۱۹۴۸ خانه‌شان را از دست دادند زمانی که از شهر حربیا که امروزه به نام "کیبوتس زیکیم" تحت اشغال رژیم صهیونیستی شناخته می‌شود فرار کردند. آنها از بمباران و گزارش‌هایی درباره قتل‌عام‌هایی که نیروهای این رژیم مرتکب می‌شدند، گریختند. سالم که در آن زمان پنج ساله بود، گفت: "ما خانه‌مان را قفل کردیم کلید را برداشتیم و به سمت غزه راه افتادیم، فکر می‌کردیم که فقط چند روز بعد بازخواهیم گشت." اما در پایان این سفر دشوار واقعیتی جدید در انتظارشان بود: چادرها، اردوگاه‌های پناهندگان و تبعیدی دائمی در شمال غزه.

او افزود: "وقتی حقیقت آشکار شد و فهمیدیم که خانه‌هایمان را از دست داده‌ایم و دیگران آنها را تصرف کرده‌اند هزاران بار آرزو کردیم که کاش مانده بودیم و مرده بودیم."

سالم یکی از ۷۰۰,۰۰۰ فلسطینی‌ای بود که در جنگ ۱۹۴۸ که به اشغالگری رژیم صهیونیستی انجامید از خانه‌هایشان آواره شدند. به همین دلیل هنگامی که نیروهای این رژیم در اکتبر ۲۰۲۳ وارد غزه شدند او و خانواده‌اش تصمیم گرفتند که بمانند و دستور تخلیه به جنوب را نادیده بگیرند. او گفت: "ما قسم خوردیم که هرگز همان اشتباه را تکرار نکنیم."

سالم و خانواده‌اش در شمال غزه باقی ماندند همراه با ۴۰۰,۰۰۰ فلسطینی دیگر که در محاصره قرار گرفتند و تنها مقدار کمی کمک به آنها رسید. سازمان‌های بین‌المللی در سال گذشته درباره وقوع قحطی قریب‌الوقوع هشدار داده بودند. سالم گفت: "ما گرسنگی، تشنگی، وحشت و همه چیز را تحمل کردیم. ما در میان اجساد و زیر آوارها زندگی کردیم و غذایی را خوردیم که حتی حیوانات هم نمی‌خورند، اما هرگز شمال غزه را ترک نکردیم."

او افزود که هر بار که ارتش رژیم صهیونیستی مردم را به تخلیه دعوت می‌کرد او فقط به محله‌ای دیگر نقل مکان می‌کرد. وقتی که حمله این رژیم به پایان رسید، او از نخستین کسانی بود که به محله‌اش بازگشتند.

اما مدت زیادی از بازگشت او نگذشته بود که دونالد ترامپ از طرح خود برای "تملک" غزه و اسکان مجدد ساکنان آن در مناطق دیگر خبر داد، تا به گفته خودش، غزه را به "ریویرای خاورمیانه" تبدیل کند. او غزه را "جایی بدبخت" توصیف کرد.

پیشنهادات ترامپ با محکومیت بین‌المللی و هشدارهایی درباره پاک‌سازی قومی از سوی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، مواجه شد. در عین حال، ساکنان غزه که ۱۵ ماه جنگ را تحمل کرده‌اند، از این طرح شگفت‌زده شدند. سالم در حملات رژیم صهیونیستی ۹۰ نفر از بستگان و دوستانش را از دست داده است، از جمله زمانی که یک حمله هوایی خانه برادرش را هدف قرار داد و او را همراه با تمام کسانی که به خانه‌اش پناه آورده بودند، کشت.

سالم به خوبی می‌داند که ماندن در غزه چقدر خطرناک است، مخصوصاً اگر آتش‌بس ادامه پیدا نکند، اما هیچ چیزی نمی‌تواند او را وادار به ترک آن کند. او گفت: "ما هرگز غزه را ترک نخواهیم کرد، نخواهیم گذاشت که نکبت تکرار شود. ما این بار به هر قیمتی که باشد، خواهیم ماند."

جنگ ۹۰ درصد از خانه‌های غزه را ویران کرده و ۹۰ درصد از ساکنان آن را بی‌خانمان کرده است. بیمارستان‌ها بارها هدف قرار گرفته‌اند و زیرساخت‌های آب ویران شده است.

یکی از قربانیان این جنگ معزوزه ابو هندی است، که پسرش هنگام جستجو برای غذا و هیزم برای خانواده کشته شد، در حالی که پسر دیگرش در زندان‌های رژیم صهیونیستی ناپدید شده است. خانه‌اش نیز در میان ساختمان‌هایی بود که ارتش این رژیم به کلی ویران کرد.

در حال حاضر، او به همراه سه دخترش در یک مدرسه سوخته زندگی می‌کند، جایی که پنجره‌ها را با لباس‌های پاره پوشانده‌اند تا از باران و سرما محافظت کنند. این نهمین پناهگاه آنها از زمان شروع جنگ است. او که ۶۰ ساله است، به طرز شگفت‌انگیزی هنوز زنده مانده، با وجود محرومیت‌ها و سختی‌هایی که تجربه کرده است.

او گفت: "ما مثل حیوانات زندگی کردیم، علوفه مرغ و خرگوش خوردیم." اکنون سازمان‌های امدادی به آنها برنج و نان می‌دهند، اما این مقدار کافی نیست.

او هر روز ساعت پنج صبح برای نماز بیدار می‌شود، با این که دیگر نه مسجدی باقی مانده و نه اذانی. بعد از یک ساعت، نوه‌هایش بیدار می‌شوند و اگر غذایی باشد، صبحانه می‌خورند، وگرنه فقط چای می‌نوشند. او بیشتر روز را به مراقبت از نوه‌هایش می‌گذراند. او گفت: "دیروز نوه شش‌ساله‌ام را دیدم که در کنار قبر پدرش گریه می‌کرد. پول و اموال قابل جبران هستند، اما چه کسی می‌تواند جان‌هایی را که از دست داده‌ایم، بازگرداند؟"

مانند سالم، ابو هندی نیز پیشنهاد ترامپ را به شدت رد می‌کند. او گفت: "من به طور کامل این ایده‌ی جابه‌جایی را رد می‌کنم. اگر ترامپ می‌خواهد غزه را بسازد، بسازد، اما ما اینجا خواهیم ماند."

در آغاز جنگ، خالد الشنبری سه خواهر و یک خانه داشت، اما اکنون او فقط یک خواهر دارد که جان سالم به در برده است. خواهرش روی یک صندلی چرخ‌دار نشسته، با پاهایی که در حمله‌ای از سوی رژیم صهیونیستی به شدت سوخته‌اند.

با این حال، او با قاطعیت گفت: "نه ترامپ و نه هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند ما را از بین ببرد. ما تمام این سختی‌ها را تحمل کرده‌ایم و همچنان اینجا خواهیم ماند تا زمانی که این کابوس به پایان برسد."