برای یک موضوع در کشور ۱۰ مرکز تصمیم‌گیر درست می‌کنند
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی گفت: اگر وزیر ارتباطات مسئول فضای مجازی است چرا شما فرد دیگری را مسئول می‌کنید؟
محمدصادق جوادی‌حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، در گفت‌وگو با آوش درباره تعدد مراکز تصمیم‌گیری در کشور گفت: اینکه چند مرجع تصمیم‌گیری در کشور وجود داشته باشد را یکبار در سطح کلان تجربه کردیم، آن هم مربوط به زمانی بود که رئیس‌جمهور داشتیم و نخست‌وزیر. یعنی مصوبات توسط نخست‌وزیر از دولت گرفته می‌شد و مجلس هم به نخست‌وزیر و وزرا رأی اعتماد می‌داد. رئیس‌جمهور فقط در معرفی نقش داشت ولی در مراحل بعدی مصوبات دولت لازم‌الاجرا بود و این شده بود مرکز بروز اختلاف بین رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر وقت.
شورای عالی فضای مجازی در کار دولت اختلال ایجاد می‌کند
او افزود: در دولت آقای رجایی بین او و آقای بنی‌صدر اختلاف وجود داشت. بعد از جنگ برای سرعت بخشیدن به تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری، قانون اساسی را اصلاح کردند و با نظر امام گفتند برای سرعت در تصمیم‌گیری بهتر است. یعنی ما فرماندهی واحد اجرایی داشته باشیم یعنی اگر رئیس‌جمهور، رئیس‌جمهور است، نخست‌وزیر باید تابع نظر رئیس‌جمهور کار کند و بعد نخست‌وزیر را به معاون اول تبدیل کردند. معاون اول نباید از مجلس رأی بگیرد، معاون اول رئیس‌جمهور نقش نخست‌وزیر را در دولت ایفا می‌کند اما نیازی نیست مجلس به او رأی اعتماد بدهد و همین که به وزرا رأی اعتماد می‌دهند، کافی است.
در کشور برای یک موضوع ۱۰ مرکز تصمیم‌گیر درست می‌کنند
جوادی حصار تصریح کرد: در سطح ریاست‌جمهوری به این رسیدیم که باید فرماندهی واحد وجود داشته باشد اما سَر یک موضوع شورا و ۱۰ مرکز تصمیم‌گیر درست می‌کنند مثلاً یک جا می‌گویند شورای عالی فضای. اگر وزیر ارتباطات مسئول فضای مجازی است چرا شما فرد دیگری را مسئول می‌کنید؟ اگر وزارت علوم مسئول دانشگاه است چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی درست می‌کنید؟ شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی فلان کارشان ایجاد اختلال در امور دولت است.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در ادامه خاطرنشان کرد: اگر شوراها نظیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی و غیره فایده‌ای داشته باشند آن فایده این است که می‌خواهند به دولت و نظام مشورت بدهند برای این کار می‌شود سازمان تعریف کرد که آن راهکار منجر به تصمیم‌گیری شود. یعنی نهایتاً دولت باید تصمیم بگیرد، جای دیگری تصمیم نگیرد. اگر مجلس می‌خواهد تصمیم بگیرد، این کار را انجام دهد. کمیسیون‌های تخصصی مجلس به دولت مشورت بدهند ولی تصمیم‌سازی را برعهده وزیر و دولت بگذارند.
جوادی حصار در پایان یادآور شد: تصمیم‌گیری به روشی که الان انجام می‌شود، مضراتش بسیار بالاست و فایده‌اش هم کم است. البته یک فایده دارد آن هم اینکه برای عده‌ای کار تولید می‌شود.
