آیا حزب‌الله خلع سلاح خواهد شد؟
تحولات سیاسی این روزهای لبنان شاهد افت و خیزهای زیادی است که موضوع اصلی آن ادامه حملات هوایی صهیونیست‌ها به مناطق مختلف جنوب لبنان و خلع سلاح حزب‌الله است.
پس از پایان جنگ اخیر لبنان و شهادت رهبران مقاومت فرستاده ویژه آمریکا در امور لبنان ضمن طرح خلع سلاح کامل حزب‌الله این کشور را با چالشی جدید روبرو کرد.
در جدیدترین واکنش ها به موضوع خلع سلاح شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله، با اشاره به موضوع خلع سلاح گفت مقاومت سلاح خود را زمین نخواهد گذاشت و ما برای گفتگو با رئیس جمهور جهت ترسیم استراتژی دفاعی هستیم.
همچنین حسن فضل‌الله، نماینده حزب‌الله در پارلمان لبنان، هم گفت: استراتژی دفاعی پس از توقف حملات هوایی صهیونیست‌ها و شروع روند بازسازی ویرانی‌های جنگ توسط حزب‌الله مورد قبول واقع خواهد شد.
در همین زمینه جوزف عون، رئیس جمهور این کشور، در روزهای گذشته در مصاحبه با شبکه العربی قطر ضمن اشاره به موضوع خلع سلاح حزب‌الله گفت: نمی‌توانیم تجربه تشکیل حشد الشعبی در عراق را در لبنان پیاده کنیم اما نیروهای حزب‌الله می‌توانند وارد ارتش شده و در سیستم نظامی آن خدمت کنند.
این صحبت‌ها با واکنش منفی عراق و احضار سفیر لبنان در عراق در اعتراض به نام بردن از حشد الشعبی در مسائل داخلی لبنان همراه بود.
همچنین پایگاه اجتماعی حامی مقاومت با اشاره به تفاوت سبک رزمی حزب‌الله به عنوان یک مجموعه جنگ نامنظم با ارتش لبنان با ساختار جنگ منظم عضویت نیروهای مقاومت در ارتش را به سخره گرفتند.
جوزف عون در روز یکشنبه در جریان مراسم عید پاک در لبنان تاکید کرد: به انحصار سلاح توسط دولت پایبند است و زمان اجرای این تصمیم به زودی تعیین خواهد شد اما تاکید کرد استفاده از زور برای انحصار سلاح عواقب ناخوشایندی دارد و او به چنین گزینه‌ای تمایل ندارد.
مسئله خلع سلاح را می‌توان با قدمتی به عمر تشکیل حزب‌الله در دهه 60 دانست چراکه حمله ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان در سایه ضعف شدید سیاسی و نظامی دولت این کشور، تشکیل یک نیروی نظامی برای دفاع از لبنان را به شدت ضروری می‌کرد و از طرفی دیگر حضور یک نیروی نظامی خارج چارچوب دولت را نیروی غیر ضروری و گاهی خطرناک عنوان می‌کرد.
در توافق طائف که به جنگ داخلی لبنان پایان داد به‌رغم تلاش مخالفان مقاومت برای خلع سلاح، یکی از بندهای این توافق نامه بر حق مقاومت جهت آزاد سازی تمامی سرزمین لبنان تاکید شد و می‌توان گفت به نوعی مشروعیت سیاسی در داخل لبنان برای سلاح مقاومت ایجاد کرد.
از طرفی دیگر حزب‌الله لبنان هم با رعایت حساسیت های داخلی لبنان سلاح مقاومت را علیه مخالفان و احزاب سیاسی و برای افزایش قدرت سیاسی استفاده نکرد و پس از جنگ 33 روزه برای هماهنگی بیشتر با دولت به گفتگوهای موسوم به استراتژی دفاعی پیوست.
استراتژی دفاعی به عنوان سندی جهت افزایش هماهنگی بین دولت و حزب‌الله برای استفاده از سلاح مقاومت به عنوان عنصر قدرت و بازدارندگی در مقابل تجاوزهای صهیونیست‌ها به شمار می‌آید که می‌توان آن را به عنوان مهم‌ترین دلیل همکاری حزب‌الله با دولت در جهت کاهش تنش پیرامون حفظ سلاح عنوان کرد.
خلع سلاح حزب‌الله؟ شاید وقتی دیگر!
از آنجایی که دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی پس از 7 اکتبر دستخوش تغییرات زیادی شد و هیچ‌گونه تهدید نظامی در اطراف مرزهای فلسطین اشغالی تحمل نخواهد شد باقی ماندن سلاح حزب‌الله به مثابه یک تهدید بالقوه برای سران این رژیم تلقی می‌شود.
با پایان جنگ و شکست صهیونیست‌ها در جنگ زمینی که هدف آن اشغال منطقه جنوب و نابودی توان تسلیحاتی حزب‌الله در جنوب لبنان عنوان شد فشارهای دیپلماتیک و همه جانبه برای خلع سلاح حزب‌الله روند افزایشی به خود گرفته است.
با توجه به مواضع اتخاذ شده توسط رهبری حزب‌الله لبنان مبنی بر قبول نکردن خلع سلاح به نظر می‌رسد این موضوع محقق نخواهد شد و تاکید رئیس جمهور این کشور بر عدم تنش‌زایی در مسئله انحصار سلاح به نظر می‌رسد که توافق جدید استراتژی دفاعی و بالاترین سطح هماهنگی سیاسی بین حزب‌الله و دولت جدید لبنان برای چگونگی استفاده از سلاح مقاومت محتمل‌ترین گزینه پیش‌رو باشد.
