بیمارستان‌ها ظرفیت افزایش این تعداد دانشجو پزشکی را ندارد/ افزایش درخواست آزادسازی پروانه برای خروج از کشور!
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره مهاجرات پزشکان گفت: درخواست برای آزادسازی پروانه و مدارک افزایش داشته و این نشان‌دهنده ادامه روند مهاجرت است.
باتوجه به مصوبه سال ۱۴۰۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی، شاهد افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان رشته پزشکی هستیم درحالی‌که زیرساخت‌های آموزشی و غیرآموزشی مناسبی فراهم نشده است. اخیراً وزیر بهداشت اعلام کرد استاد می‌تواند حداکثر ۴۰۰ دانشجو را در کلاس بپذیرد اما در برخی کلاس‌ها، تعداد دانشجویان به ۶۰۰ نفر رسیده است. سال گذشته هم وزارت علوم اعلام کرد؛ به دلیل کمبود فضا برخی کلاس‌ها حتی در پارکینگ برگزار می‌شوند.
رضا رئیس کرمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گفت‌وگو با آوش در این‌باره گفت: وزارت بهداشت و همه نهادهای مرتبط با حوزه سلامت مخالف مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بودند از جمله فرهنگستان علوم پزشکی، کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، سازمان نظام پزشکی و مجمع انجمن‌های علمی تخصصی گروه پزشکی. باوجود این مخالفت‌ها شورای عالی انقلاب فرهنگی تصمیم گرفت ظرفیت ورودی‌ها ۲۰ درصد افزایش یابد. نتیجه این شد که بعد از حدود سه سال تعداد ورودی‌ها تقریباً دو برابر شده است.
کیفیت غذاها دانشجویان مناسب نیست
او ادامه داد: در دانشگاه تهران پیش از حدود ۲۸۰ ورودی داشتیم که در دو نوبت مهر و بهمن‌ماه تقسیم می‌شدند اما در حال حاضر در هر ترم بیش از ۳۰۰ نفر وارد می‌شوند. این افزایش جمعیت مشکلات جدی ایجاد کرده است. از جمله این مشکلات کمبود کلاس و آزمایشگاه، محدودیت خوابگاه‌ها، کاهش کیفیت غذا و حتی فشار بر امکانات رفاهی است.
ویس کرمی تصریح کرد: آشپزخانه‌ای که در سال ۱۴۰۰ برای سه هزار دانشجو آماده شده بود امروز باید به پنج هزار نفر خدمات ارائه بدهد. درباره خوابگاه نیز ناچار شدیم ساختمان‌های اداری یا مسکونی خارج از دانشگاه اجاره کنیم؛ ساختمان‌هایی که اصلاً برای زندگی چند صد دانشجو مناسب نیستند. تنها اجاره سالیانه خوابگاه‌ها بیش از ۱۱۵ میلیارد تومان هزینه دارد. این شرایط تقریباً در همه دانشگاه‌های کشور برقرار است. سال‌های آینده با ورود این دانشجویان به بخش‌های بالینی و بیمارستان‌ها بحران جدی‌تری خواهیم داشت چراکه بیمارستان‌ها و بخش‌ها ظرفیت چنین جمعیتی را ندارند.
او در خصوص راهکاری که باید در این زمینه پیاده شود، بیان کرد: نخست باید این روند متوقف شود. خوشبختانه براساس آخرین مصوبه افزایش ظرفیت در سال جاری متوقف خواهد شد. دوم باید به‌تدریج زیرساخت‌های لازم از جمله کلاس، آزمایشگاه، خوابگاه و سالن‌های آموزشی ایجاد شود در غیر این صورت باید تعداد دانشجویان به حالت اولیه برگردد تا کیفیت آموزش لطمه نخورد.
توزیع ناعادلانه پزشک را داریم
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص اینکه این افزایش ظرفیت از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی برای جلوگیری از کمبود پزشک بود آیا این کمبود برطرف می‌شود، اظهار کرد: خیر مشکل اصلی کمبود پزشک نیست بلکه توزیع ناعادلانه پزشکان است. تا زمانی‌که امتیازات ترجیحی برای مناطق محروم وجود نداشته باشد، پزشکان تمایلی به ماندن در آن مناطق ندارند. طرح‌های اجباری که برای یک یا دو سال اجرا می‌شود، به‌سرعت تمام می‌شود و مشکل باقی می‌ماند.
دانشجویان پزشکی کیفیت علمی ندارند
ویس کرمی افزود: متاسفانه دانشجویی که در این شرایط پرجمعیت آموزش می‌بیند، کیفیت علمی دانشجویان ورودی‌های قبل از سال ۱۴۰۱ را نخواهد داشت و این یک تهدید جدی برای آینده نظام سلامت کشور است.
او بااشاره به کمبود پزشک در برخی از رشته‌ها از جمله بیهوشی، کودکان و... تصریح کرد: متاسفانه در برخی رشته‌های تخصصی داوطلب وجود ندارد. باید تأکید کنم کمبود کلی وجود ندارد، مشکل در توزیع و نظام تعرفه‌ای است. اگر تعرفه‌ها و پرداخت‌ها در مناطق محروم اصلاح شود قطعاً پزشکان برای حضور در این رشته‌ها و مناطق انگیزه خواهند داشت.
با تعرفه‌های جهانی فاصله زیادی داریم
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره فاصله تعرفه پزشکی ایران با تعرفه جهانی گفت: اختلاف بسیار زیاد است. برای نمونه تعرفه یک ویزیت در بخش‌خصوصی حدود ۵۰۰ هزار تومان یعنی تقریباً ۵ دلار است، کافی است این رقم را با تعرفه کشورهای پیشرفته مقایسه کنیدتا عمق اختلاف مشخص شود.
او درخصوص مهاجرت پزشکان گفت: روند مهاجرت همچنان ادامه دارد، هرچند آمار دقیق در دَست نیست زیرا نمی‌دانیم چه تعداد موفق به خروج می‌شوند. درخواست برای آزادسازی پروانه و مدارک افزایش داشته و این نشان‌دهنده ادامه روند مهاجرت است.
ویس کرمی بااشاره به راهکاری که دولت باید در این زمینه پیاده کند، خاطرنشان کرد: در دولت چهاردهم اقدامات مثبتی صورت گرفته است. از جمله اصلاح تعرفه‌ها نسبت به سال‌های قبل، بهبود شرایط نیروهای طرحی در بخش خصوصی، افزایش حقوق دستیاران، بیمه شدن آنها به‌عنوان شاغل تأمین اجتماعی، بهبود اضافه‌کار پرستاران و ارتقای برخی امکانات رفاهی. با این حال وقتی این اقدامات را با نرخ تورم داخلی یا دریافتی پزشکان در کشورهای همسایه مقایسه کنیم، هنوز فاصله زیادی داریم.
