هزینه اعزام هر نفر 2 هزار دلار میشود!/ فدراسیون دوچرخهسواری هزاران چالش دارد
اعزام دو دوچرخه سوار زن به بازیهای آسیایی کوهستان حسابی سر و صدا کرده است. اینکه چرا مردان اعزام نشده اند کلیشه برعکسی است که این بار اتفاق افتاده است.

فدراسیون دوچرخه سواری با اعزام دو دوچرخه سوار زن به مسابقات آسیایی، خشم دوچرخه سواران مرد را برانگیخت. اینکه چرا در تیم اعزامی فقط زنان حضور دارند و خبری از مردان نیست پرسشی است که اینروزها فدراسیون دوچرخه سواری را تحت فشار زیادی قرار داده است. چرایی این تصمیم را از آرش امیدفر، رئیس کمیته و سرمربی تیم ملی کوهستان، پرسیدیم. او معتقد است فرانک پرتوآذر و فاطمه عباسی شانس گرفتن مدال دارند و این بهترین ادله برای اعزام این دو نفر است. گفتوگوی آوش با این مدیر فدراسیون دوچرخهسواری را در زیر میخوانید؛
چرا فقط دو نفر را اعزام کردید؟
با شرایط فعلی اقتصادی در کشور و دلار بیش از صد هزار تومانی، هزینه اعزام برای چنین مسابقاتی برای هر نفر هر نفر حدود 2000 دلار است. از نظر لیاقتی و حق در نظر بگیریم نظر من این است که حداقل 8 نفر باید به این مسابقات اعزام شوند که با کادر فنی، مدیریت و مکانیک تیمی حدود 11 نفر میشود که بالای 2 میلیارد تومان هزینه دارد. از طرفی درصد شانس مدال گرفتن بچهها مخصوصا در چین براساس تجربههای قبلی تقریبا صفر است. در تمام ردهها چین با اقتدار اول میشود. مسیر کوهستان همانند پیست استاندارد نیست. خودشان یک مسیر را بر مبنای دوچرخهها و ورزشکارهایشان طراحی میکنند و عملا ما شانسی برای کسب مدال نداریم.
انتقادات زیادی مطرح شده که چرا این انتخاب از بین دوچرخهسواران زن بوده است؟
با توجه به مدال گرفتن خانم پرتوآذر در بازیهای آسیایی قبلی و مدال گرفتن خانم فاطمه عباسی در مسابقات قهرمانی آسیا هندوستان و مسابقات کلاس یک جهانی ترکیه، این دو نفر برای گرفتن مجوز بازیهای آسیایی سال آینده شانس بالایی دارند. فدراسیون اتاق فکر تشکیل میدهد و میدانیم که نمیتوانیم هزینه کنیم. مسابقات قهرمانی آسیا هم جای تجربهاندوزی نیست که جوانان بروند تجربه کسب کنند. واقعا هزینه بیش از 250 میلیون تومان برای هر نفر سخت است! چون منابع مالی بسیار محدود است بودجه امسال هنوز به فدراسیون تعلق نگرفته و فدراسیون هزاران چالش دیگر دارد. ولی خانمها شانس این را دارند که مجوز بازیها را بگیرند. من مجوز اعزام یک تیم کامل مردان شامل جوانان و بزرگسالان و یک تیم زنان در رده سنی جوان برای شرکت در مسابقات کلاس یک ترکیه را از رئیس فدراسیون گرفتم.
حسین زنجانیان به این اعزام اعتراض کرده بود، نظر شما چیست؟
با حسین زنجانیان هم صحبت کردم. او بهترین دوچرخهسوار دانهیل تاریخ ایران است. قهرمان آسیا شده و همیشه جزو پنج نفر اول آسیاست. اگر شرایطی داشتیم که میتوانستیم سالی چند اعزام داشته باشیم حسین حتما مدال میگرفت. متاسفانه اوج پختگی این بچهها با دوران کرونا همراه شد و بالا رفتن قیمت ارز که روزانه افزایش دارد. من خودم با حسین صحبت کردم که به من گفت ما شانس مدال گرفتن در کشورهای اطراف را داریم. پیشنهاد ایشان را به رئیس فدراسیون منتقل کردم و آقای هاشم کندی هم قول داد تیم با تعداد بیشتری به مسابقات اعزام کند.
این امکان وجود دارد که برخی از دوچرخه سواران با هزینه شخصی به مسابقات اعزام شوند؟
شما فکر کنید نفر اول ایران نتواند هزینه بدهد و نفر سوم پول داشته باشد. از نظر من اخلاقی نیست چون حق نفر اول ضایع میشود. اخلاقی نیست کسی لباس مقدس تیم ملی را به دلیل پول داشتن بپوشد و مثل یک توریست باشد. پس به دلیل شانسی که زنان دوچرخهسوار داشتند این فرصت در اختیارشان قرار گرفت. از دید کمیته فنی روی کاغذ دو نفر از زنان رکابزن ما امکان گرفتن مجوز بازیهای آسیایی را دارند. حسین زنجانیان ممکن است جزو پنج نفر قرار بگیرد ولی دانهیل جزو رشتههای المپیکی و بازیهای آسیایی نیست. پس وقتی یک رشته جزو بازیها نیست ما روی دو نفری متمرکز میشویم که بتوانند مجوز بگیرند و با توجه به اینکه چین بیشتر از دو دوچرخهسوار نمیتواند در المپیک داشته باشد، مثل بازیهای آسیایی قبلی، پس ما شانس مدالگیریمان توسط خانمها پرتوآذر و عباسی در بازیها بیشتر است. ما بهترین ترکیبی انتخاب کردیم که شانس جذب اسپانسر و شانس گرفتن پوینت بازیها را داشتند و با کمترین هزینه میتوانستیم آنها را اعزام کنیم.
در مورد اعزام فرشید صلاحیان چه نظری دارید؟
فرشید صلاحیان خیلی دوچرخهسوار خوبی است و کاپیتان تیم در غیاب فراز شکری محسوب میشود. فرشید پارسال هم نامش جزو تیم نبود و من خیلی برای اعزامش تلاش کردم ولی متاسفانه آنجا جزو 10 نفر قرار نگرفت. این شانس در چین بسیار کمتر است. پس بهتر است به مسابقات کلاس یک یا کلاس دو کشورهای اطراف اعزامش کنیم.
سرمایهگذاری در بخش کراس کانتری چگونه است؟
فدراسیون یک سرمایهگذاری حداکثری برای نوجوانان کشور کنار گذاشته. هم پایلوتی درست کرده برای نخبهیابی و دوچرخههایی که به صورت نرم افزاری بچهها روی آنها تست میدهند. بیش از 100 نفر از کل کشور را شناسایی کردیم و بچههایی که در رده نوجوانان هستند امسال حداقل 20 مسابقه کوهستان دارند. با توجه به پوستاندازی یکی، دو ساله، یک تیم ملی 19، 20 ساله عالی خواهیم داشت که بتوانند مدالآور باشند.
با این اوصاف قهرمانیهای برون مرزی مدنظرتان هست تا افتخارات داخلی؟
یکسری مسابقه برای تجربه اندوزی است. مثلا فاطمه عباسی را به مسابقات کلاس یک ترکیه اعزام کردیم که نقره گرفت. الان هم اعزام شده و سال قبل هم در قهرمانی آسیا مدال برنز گرفته بود. ما یک پروسه در نظر میگیریم یکی مسئله سن است ورزشکاری که در 17 سالگی ملیپوش میشود مدال میگیرد شانس بیشتری نسبت به ورزشکاری که در 30 سالگی ملیپوش میشود و هیچ تجربه خارجی ندارد، دارد. متاسفانه در مورد فرشید صلاحیان بهترین دوچرخهسوار کراس کانتری هم چون اولین اعزامش بالای 30 سال بود، همین شرایط را داشت ولی خانم عباسی در 17 سالگی اعزام شد و در 18 سالگی مدال گرفت. امیدواریم امسال هم مدال بگیرد و حتی اگر مدال هم نگیرد من امیدوارم امتیازات لازم را کسب کند تا بتواند امتیاز ورود به بازیهای آسیایی را بدست آورد.