دوئل بر سر واگذاری مجموعههای ورزشی؛ کار به انقلاب هم میکشد؟
واگذاری مجموعههای کلان ورزشی کشور این روزها به یکی از پرچالشترین موضوعات ورزش ایران تبدیل شده است. آیا این واگذاریها میتواند به توسعه ورزش کمک کند یا سرنوشت آنها جز بیسامانی و تغییر کاربری نخواهد بود؟

در دیماه ۱۴۰۳، هیات عالی واگذاری با پیشنهاد انتقال مالکیت مجموعههای فرهنگی و ورزشی آزادی، انقلاب، شهید شیرودی، شهید کبکانیان، کشوری، اردوگاه تیمهای ملی امام رضا (ع) رامسر و مجموعه سوارکاری نوروزآباد موافقت کرد. پیش از آن، مقرر شده بود مجموعه انقلاب از اولویت واگذاری خارج شود.
از همان ابتدا، نحوه واگذاری مجموعههای بزرگ مانند آزادی، شیرودی و کشوری مبهم بود. این اماکن نه تنها زیرساختهای اصلی ورزش ایران به شمار میروند، بلکه سرمایه ملی و نماد ورزش کشور هستند و واگذاری آنها بدون شفافیت میتواند چالشهای متعددی ایجاد کند.
مخالفت وزارت ورزش با واگذاری
وزیر ورزش و جوانان تاکید کرد مصوبه دولت مجموعههای آزادی، انقلاب، شیرودی و کشوری را جزو داراییهای وزارت ورزش میداند و تصمیم سازمان خصوصیسازی در این زمینه، برخلاف قانون است. این اظهارات باعث شد تا جدال میان دو نهاد بر سر سرنوشت این مجموعهها به رسانهها کشیده شود.
پرسشهای کلیدی در مورد واگذاری
نحوه قیمتگذاری مجموعههای کلان، امکان تغییر کاربری پس از واگذاری، توجیه اقتصادی برای سرمایهگذار و تاثیر بر هزینه ورزش برای مردم، مهمترین پرسشهایی است که همچنان بیپاسخ ماندهاند. آیا واگذاری مجموعههای چند هزار هکتاری که نماد ملی محسوب میشوند، منطقی است؟ و آیا امکان دارد بعد از سالها کاربری آنها تغییر کند و به فضای تجاری تبدیل شود؟
به عنوان مثال، در مجموعه انقلاب به دلیل گرانی خدمات، بسیاری از مردم حتی امکان استفاده از امکاناتی مانند پیادهروی را ندارند و نگرانیها این است که واگذاریها این وضعیت را تشدید کند.
آگهی جنجالی سازمان خصوصیسازی
۹ ماه پس از اعلام واگذاریها، سازمان خصوصیسازی آگهی فروش مجموعه ورزشی تنیس استقلال (مرکز ملی تنیس ایران) را منتشر کرد. این اقدام با واکنشهای بسیاری همراه شد، چرا که مجموعه محل فعالیت تیم ملی تنیس کشور است و دولت اجازه فروش آن را نخواهد داد.
دو هفته پیش از انتشار آگهی، این مجموعه به نام شهید ورزشکار جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نامگذاری و بخشهای مختلف آن افتتاح شد، از جمله کمپ تیمهای ملی، مرکز پزشکی و خوابگاه ملیپوشان.
پاسخ سازمان خصوصیسازی
سازمان خصوصیسازی در جوابیهای اعلام کرد که مجموعه تنیس استقلال از سال ۱۳۸۸ در فهرست گروه مشمول واگذاری قرار داشته و ارزشگذاری آن در سال ۱۴۰۳ آغاز شده است. این سازمان قیمت پایه واگذاری را بیش از ۱۳.۳۲۲ میلیارد ریال اعلام کرده و تاکید کرده که تغییر کاربری بدون مجوز وزارت ورزش امکانپذیر نیست.
همچنین عنوان شد که فدراسیون تنیس طی سه سال گذشته به صورت اجاره از مجموعه استفاده کرده و بهرهبرداری از آن توسط بخش خصوصی بدون مجوز قانونی صورت گرفته است.
قیمتهای جنجالی و نگرانیها
شنیدهها حاکی است که ارزشگذاری هر مترمربع مجموعه تنیس استقلال حدود ۶۲ میلیون تومان اعلام شده که برای منطقه میرداماد تهران رقم بالایی نیست. همچنین شایعه شده سازمان خصوصیسازی قصد اقدام مشابه برای مجموعه انقلاب دارد، در حالی که ساختمان شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در همان مجموعه واقع شده است.
دوئل ادامه دارد
سازمان خصوصیسازی مصمم به ادامه مسیر خود است و وزارت ورزش نیز قصد کوتاه آمدن ندارد. واگذاری این مجموعههای کلان ورزشی، بدون تردید میتواند وضعیت ورزش کشور را با بیسامانی، تجاریسازی و افزایش هزینهها مواجه کند، در شرایطی که حتی داشتن یک زمین چمن مناسب یا ورزشگاه استاندارد برای مردم به آرزویی دستنیافتنی تبدیل شده است.
باید دید در این کشمکش میان سازمان خصوصیسازی و وزارت ورزش و جوانان، زور کدام طرف بیشتر است و سرنوشت مجموعههای بزرگ ورزشی کشور چه خواهد شد.