دشت شیمبار، مقصدی بکر و کمتر شناخته‌شده در ایران
اگر به دنبال مقصدی متفاوت، دور از هیاهو و در دل طبیعت وحشی ایران هستید، دشت شیمبار می‌تواند تجربه‌ای لذت بخش باشد.
در روزهایی که بسیاری از مقاصد گردشگری ایران با ازدحام جمعیت و تبلیغات پرتکرار همراه هستند، هنوز مناطقی در دل طبیعت ایران وجود دارند که با همه زیبایی‌شان، در سکوتی پر رمز و راز آرمیده‌اند؛ یکی از این جواهرهای پنهان، دشت شیمبار یا شیرین‌بهار است؛ دشتی سرسبز، مه‌آلود و شگفت‌انگیز که در مرز استان‌های خوزستان و چهارمحال‌وبختیاری واقع شده و از دید بسیاری از گردشگران دور مانده است.
دشت شیمبار کجاست؟
دشت شیمبار در بخش اندیکای استان خوزستان، در فاصله ۷۵ کیلومتری شمال شرقی مسجدسلیمان قرار دارد. این دشت در مرز طبیعی رشته‌کوه زاگرس میانی و در دل پارک ملی «خرس سیاه آسیایی» واقع شده است. مسیر دسترسی به شیمبار از طریق جاده مسجدسلیمان به اندیکا، و سپس از جاده خاکی به سمت منطقه کوهستانی ممکن است.
ویژگی‌های طبیعی دشت شیمبار
این دشت با چمنزارهای وسیع، جنگل‌های بلوط، رودخانه‌های خروشان، آبشارهای متعدد و چشمه‌سارهای جوشان، یکی از زیباترین نقاط طبیعی ایران به‌شمار می‌رود. در فصل بهار، شیمبار با مه صبحگاهی، گل‌های خودرو و هوای خنک و دلپذیر، چهره‌ای رؤیایی و شاعرانه به خود می‌گیرد.
در بخشی از این منطقه، تالاب شیمبار قرار دارد که زیستگاه گونه‌های متنوعی از پرندگان مهاجر، لاک‌پشت‌ها و ماهی‌هاست. در حاشیه دشت، رودخانه کارون جریان دارد و مناظر زیبایی از ترکیب کوه، آب و جنگل پدید می‌آورد.
زندگی عشایری در شیمبار
یکی از جذاب‌ترین وجوه دشت شیمبار، حضور عشایر بختیاری در این منطقه است. عشایر با چادرهای سیاه، دام‌های خود و سبک زندگی سنتی‌شان، چهره‌ای فرهنگی و زنده به این دشت داده‌اند. بازدید از شیمبار فرصتی است تا گردشگران با فرهنگ بختیاری، موسیقی، غذاهای محلی و مهمان‌نوازی کم‌نظیر آن‌ها آشنا شوند.
محدودیت‌ها و چالش‌ها
دشت شیمبار به‌رغم زیبایی‌های فراوان، به‌دلیل کمبود زیرساخت‌های گردشگری، جاده‌های خاکی، نبود اقامتگاه رسمی و محدودیت‌های دسترسی، هنوز برای عموم مردم ناشناخته مانده است. همچنین این منطقه یکی از کانون‌های حساس محیط زیستی است که تخریب و ورود بی‌رویه گردشگران بدون برنامه‌ریزی، می‌تواند تهدیدی جدی برای اکوسیستم آن محسوب شود.
زمان بازدید
بهترین زمان سفر به این منطقه نیمه فروردین تا پایان اردیبهشت است اما باید به یاد داشته باشید کفش کوهنوردی، تجهیزات کمپینگ، غذا و آب، دوربین عکاسی به همراه داشته باشید و بهتر است برای رفتن به این بهشت زیبا از خودروی آفرود یا وانت محلی، پس از عبور از اندیکا و مناطق روستایی کمک بگیرید.
در حالی که بسیاری از مقاصد پرطرفدار ایران با توسعه ناپایدار گردشگری درگیرند، دشت شیمبار همچنان با چهره‌ای بکر و طبیعی نفس می‌کشد. این دشت بهشتی پنهان برای آن‌هایی است که ماجراجویی در دل کوه و جنگل را دوست دارند، اما در عین حال، احترام به طبیعت و بومیان منطقه را هم در ذهن دارند.
