دوگانه بهارستان با « وفاق»

روزنامه آرمان ملی در گزارشی نوشت:

 انگار نه‌انگار که کشور در شرایط، حساس قرار دارد و لزوم اتحاد و وحدت در جهت حل مشکلات کشور احساس می‌گردد. سخن در باب بهارستان‌نشینانی است که گرچه ابتدا دست همکاری و وفاق به پزشکیان دادند اما رفته‌رفته رویه را تغییر داده و در پی اعمال رفتارهایی بر آمدند که نه تنها سویه‌هایی از وفاق ملی ندارد بلکه عملا در جهت مخالفت با دولت قدم بر می‌دارند. گویی اینکه اساسا وفاق ملی پزشکیان برای آنها تعارفی بیش نبوده و در ظاهر دست وفاق و همکاری به رئیس‌جمهور داده‌اند؛ اما در عمل کار را مطابق میل و نظر خود پیش می‌برند. مواجهه بهارستان‌‌نشینان با پزشکیان و دولتمردانش به وضوح نشان می‌دهد که اساسا نگاه همگرایی و همدلی از جانب مجلس نسبت به دولت وجود ندارد. البته که به عقیده عده‌ای عمده مشکل مجلسی‌ها با خود رئیس‌جمهور و دولتش است. چه اینکه بسیار گفته می‌شود این مجلس در راستای همراهی و همگرایی با رئیس‌جمهور فقید تشکیل شد و پس از حادثه‌ای که رخ داد و انتخابات زودهنگام عده‌ای از نمایندگان و تندروها نهایت تلاش خود را داشتند که چهره مدنظر و همراستا با اهداف و منویات خود را روی کار آورند؛ اما چرخ سیاست بر وفق مراد آنها نچرخید، جریان رقیب به پیروزی رسید، مسعود پزشکیان روی کار آمد و دولت متبوع خود را تشکیل داد. لذا عده‌ای از نمایندگان از همان ابتدای دولت بنا را بر تخریب، تخطئه و در نهایت پایین کشیدن دولت گذاشتند. این نگاه را می‌توان به وضح در برخورد تندروهای مجلس دید. چنانکه از همان روزهای اول در ماجرای رای اعتماد و سپس انتصابات، تصمیمات و اقدامات دولت شمشیر را از رو بسته و در تلاش برای اخلال در کار دولت یا کنارزدن چهرهای مفید و موًثر بر آمدند. و اگر نبود برخی موانع، ایستادگی هیأت رئیسه و حمایت‌های رهبر انقلاب از دولت پزشکیان شاید امروز دست‌کم شاهد تغییر 50 درصد از وزرای کابینه بودیم. هر چند که تندروهای بهارستان به وفور نشان داده‌اند که از بیانات و رهنمودهای رهبری نیز عبور کرده‌اند. اگر نه پس از دو مقطع دیدار نمایندگان با رهبر انقلاب حداقل باید نگاه مجلس به دولت تغییر می‌نمود و به‌جای مچ‌گیری و  تقابل با دولت از، در تعامل و همراهی در می‌آمدند. واقعیت امر بر آن است که هر چه رئیس‌جمهور و دولت بر خط وفاق و همدلی پیش رفته و تاکید می‌کنند نمایندگان مجلس با رد وفاق با دولت به‌دنبال طرح‌های نظارتی خود از جمله سوال و استیضاح هستند.

*استیضاح سیاسی

شاید زمانی‌که رهبر انقلاب در ویدئوی تلویزیونی خود در حمایت از دولت گفتند: «کار اداره کشور سخت و سنگین است و دولت نیز کارهای خوبی از جمله ادامه کارهای نیمه‌تمام شهید رئیسی را شروع کرده که ان‌شاءا... نتایج آن را مردم خواهند دید. از رئیس‌جمهور محترم و دولت خدمتگزار حمایت کنیم»، انتظار‌ها بر این بود که پروژه استضاح‌ها در جایی متوقف شود یا حداقل هیات رئیسه مجلس در مقابل استیضاح ۴ وزیر ایستادگی کند. اما روال عادی در پیش برد استیضاح‌ها نشان داد که گویا مجلس یکدست دنبال تغییرات در دولت است. چه اینکه برخی نمایندگان نیز در گفت‌وگو‌هایی بر این نکته تاکید داشتند که پیشنهادمان بر این است که پیش از استیضاح‌ها دولت خود استارت تغییرات را بزند و برخی وزرا را جابه‌جا کند. حال پرسش این است که اساسا تاکنون استیضاح چه میزان بر تغییر شرایط تاثیر داشته است که نمایندگان اصرار بر به‌کارگیری این ابزار نظارتی خود دارند؟ اگر هدف از استیضاح کمک به دولت در جهت روی کارآمدن چهره‌های کار آمدتر باشد شاید بتوان آن را پذیرفت؛ اما به تجربه ثابت شده که نمایندگان به‌دنبال این معنا نبوده و نیستند و استیضاح‌ها رنگ و بوی سیاسی دارد. نمونه بارز و واضح این امر را می‌توان در ماجرای استیضاح عبدالناصر همتی، وزیر سابق اقتصاد دید. جایی‌که در روز استیضاح، امیرحسین ثابتی نماینده تندرو تهران پشت تریبون قرار گرفت و با بهانه افزایش قیمت ارز به دست همتی خطاب به رئیس‌جمهور گفت: «خدای نکرده اگر ما بخواهیم مانعی برای دولت شما ایجاد کنیم بهتر از آقای همتی نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم. ما باید کنار می‌رفتیم و می‌گفتیم چه کسی بهتر است از آقای همتی؟ چراکه با این دست فرمان قیمت ارز کار را خودش جلو می‌برد و دولت دیگر نیازی به دشمن ندارد. به خدا قسم من می‌خواهم به آقای رئیس‌جمهور کمک کنم و می‌خواهم که عامل بخشی از گرانی ارز را از دولت کنار بکشانیم». اینگونه با فشارها همتی را از قطار دولت پیاده کردند. اما امروز، که ۹ ماه از آن جریان می‌گذرد قیمت ارز از ۸۰ هزار تومان به ۱۳۰ هزار تومان رسیده و مشخص شده که مشکل همتی نبوده و اشکال کار در جای دیگری است و همتی قربانی استیضاح سیاسی تندروها شده است. در حالی‌که اگر همان زمان که کارشناسان مطرح می‌کردند مشکل در بانک مرکزی است و تغییرات باید از، در این محل صورت گیرد آن انفاق رخ می‌داد شاید امروز، شاهد چنین شرایطی نبودیم. چه اینکه چندی پیش محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس نیز تلویحا به اشتباه بودن استیضاح همتی اشاره کرده بود. حال این نکته به اذهان متبادر می‌شود که چه تضمینی است در استیضاح‌های دیگر نیز اهداف استیضاح همتی نهفته نباشد و این استیضاح‌ها شرایط را بهبود دهند.

* صداقت و شفافیت

یک نماینده سابق مجلس در خصوص استیضاح وزرا و عدم درس‌گیری از استیضاح همتی اظهار داشت: باید بپذیریم استیضاح حق نمایندگان است. اما در مورد آقای همتی همان زمان نگاه من این بود که این استیضاح کاملا سیاسی است. یعنی وزیری که هنوز شش‌ماه نیست بر مسند مسئولیت نشسته چگونه می‌خواهند عملکردش را ارزیابی کنند و بر اساس آن استیضاح کنند؟ بهتر بود شفاف و صادقانه بگویند همتی را استیضاح می‌کنیم چون مثلا ایشان در زمان انتخابات ریاست جمهوری دو دوره قبل رقیب آقای رئیسی بوده یا مثلا از صحبت‌هایش ناراحتیم یا چون وی را یک فرد سیاسی می‌بینیم وی را صاحب صلاحیت در این پست نمی‌بینیم. اما طبیعی بود که قیمت ارز افزایش خواهد یافت. جلال رشیدی کوچی به «آرمان ملی» گفت: راجع به بقیه وزرا نگاه من این است که برخی از وزرای دولت واقعا ضعیف هستند و این مساله را نباید نادیده بگیریم. برعکس اتفاقا آقای همتی جزو وزرای قوی دولت بود که حذف شد ولی برخی از وزرا در واقع وزرای ضعیفی هستند و مجلس حق دارد استیضاح کند. وی افزود: اما بهتر است که اگر قرار به استیضاح است دلیل و برهانی صادقانه بیاورند. البته مجلس نشان داده که بیشتر این استیضاح‌ها بیش از جنبه فنی، جنبه سیاسی دارد. کوچی تصریح کرد: واقعا جای تعجب دارد، مجلسی که می‌داند مشکل اصلی در مساله ارز فرزین؛ رئیس بانک مرکزی و سیاست‌هایی است که اعمال می‌کند، چرا ترتیبی برای تغییر وی نمی‌دهد؟