“ تنهایی پزشکیان” و رسالت ما

هوشمند سفیدی در یادداشتی در روزنامه آرمان امروز نوشت:

دولت دکتر مسعود پزشکیان در آستانه ۱۵ ماهگی قرار دارد و در این مدت، پزشکیان این فرصت را پیدا کرده است تا خود را بیش از پیش به جامعه معرفی کند و ایده‌ها، رویکردها و برنامه‌های خود را در معرض ارزیابی قرار دهد. جامعه ایرانیان تا قبل از انتخابات، او را آنچنان که باید و شاید نمی‌شناخت، اما همان فرصت‌های تبلیغاتی انتخاباتی ریاست جمهوری در دوره‌های اول و دوم، میزانی از شناخت را که برای پیروزی او لازم بود، به جامعه داد. نقش سیاسی پزشکیان در دوره پساانتخاباتی تاکنون،چهره شفاف‌تری از او را هم برای مردم و هم برای مسئولان بروز داد، انسانی علم‌گرا، متواضع، ساده‌زیست، صادق،پاک‌دست و پاک‌دامن. اما هنوز فاصله زیادی برای شناخت کافی از او باقی است.

پزشکیان گرچه پیرامونش شلوغ است و علاوه بر بخشی از یارانش، خیلی ها در اطرافش در کمین فرصت های سیاسی و …، پرسه می‌زنند ، اما تنهایی او را باید تنهایی فیزیکی تصور نکنیم، تنهایی او در این است که بسیاری از افراد،فهم دقیقی از مسیری را که او در ذهن دارد،ندارند و همسو با او به سمت قبله واحد حرکت نمی کنند و در انتقال ذهنیت پزشکیان به جامعه و ایرانیان، یا همت نمی کنند یا نابلد هستند. تردیدی نیست که “پزشکیان” ایده ها و برنامه های آن برای کاستن از آلام و گرفتاری های مردم در سر دارد و وقت زیادی را هم برای آن ها صرف می کند، اما انتقال این علاقه و اهتمام به هر ایرانی ، به همت و هوشمندی نیاز دارد و باید در قالب کارزار پویا و هدفمند شکل بگیرد .

همدل ساختن جامعه با او و ارائه بازخورد های منسجم ، جامع ، شفاف و صریح از جامعه به او، نیازمند طرح و برنامه مشخص و علمی است و باید در این راه اهتمام داشت.

به نظرم، این “پزشکیان شناسی” تنها معطوف به مردم نیست ، و باید مسئولان نیز به این توانایی و آگاهی مجهز شوند از کابینه تا سطوح پایین مدیریتی ، چیزی که به نظر می رسد تاکنون جامه تحقق نپوشیده است ؛ برای این منظور، باید همه مسئولان قوه مجریه به یک فهم مشترک عمیق با او دست یابند و او را در واقع کاملاً حس کند،و با او به سمت یک قبله مشترک ره بسپارند .

پزشکیان ،دلسوز است و کلیه افرادی که در کابینه او در سطوح مدیریتی مختلف هستند ، باید به واقع یار او باشند و برای موفقیت او آستین بالا بزنند،او درد مردم را دارد و هر دود مردم او را بسیار رنج می دهد .

شایسته نیست او را در این مسیر تنها بگذاریم ،چه در مسند قدرت باشیم ، چه در حاشیه.