گفتوگو با زوج قهرمان ورزش ایران/ بیتاب برای بازگشت به آغوش وطن
در تاریخ ورزش ایران، کم نبودهاند ملیپوشانی که در کنار افتخارآفرینی در میدانهای ورزشی، زندگی مشترک موفقی را نیز تجربه کردهاند؛ اما اینبار به سراغ زوجی رفتهایم که هر دو از چهرههای شاخص نسل طلایی ورزش ایران بودند و در بازیهای آسیایی تهران ۱۹۷۴، نام خود را در تاریخ ورزش کشور ماندگار کردند.
پروین صفوی، قهرمان پیشین دوومیدانی و عضو تیم ملی والیبال بانوان ایران، و اصغر پاشاپور، عضو سابق تیم ملی شمشیربازی، از افتخارآفرینان کاروان ایران در آن دوره به شمار میآیند. این دو پیشکسوت مدتی است به دلیل بیماری سرطان اصغر پاشاپور در انگلستان اقامت دارند، اما به گفته خودشان، لحظهشماری برای بازگشت به ایران و دیدار دوباره با وطن و دوستان قدیمی را آغاز کردهاند.
پروین صفوی در گفتوگو با خبرنگار آوش، با مرور خاطرات گذشته ورزش ایران، از چهرههای اخلاقمدار و تأثیرگذاری چون «عمو صالح» یاد میکند و او را نمونهای کمنظیر از اخلاق، منش و بازیگری در والیبال میداند.
او که همزمان در دو رشته دوومیدانی و والیبال عضو تیم ملی ایران بوده، میگوید: «هر دو زانوی من در انگلستان جراحی شد؛ یادگاری از سالها کلاغپر رفتن و پریدن روی سکوهای سالن ورزشگاه نصیری. مربی ژاپنی ما، کوردا، تمرینات بسیار سختی را تحمیل میکرد. ژاپنیها در آن زمان قهرمان المپیک بودند، اما از نظر علمی هنوز به شکل امروزی به مقوله آمادگی جسمانی نگاه نمیکردند.»
صفوی با اشاره به ترکیب تیم والیبال بانوان در آن دوران ادامه میدهد: «بیشتر بازیکنان تیم ما از اصفهان بودند؛ از جمله مرحومه دکتر مینا فتحی. امروز هم والیبال بانوان ایران را دنبال میکنم. بازیکنان جوان و مستعدی داریم و از نظر تاکتیکی، تأثیر حضور مربی کرهای کاملاً مشهود است، هرچند معتقدم از نظر توان فردی، بازیکنان نسل ما شرایط بهتری داشتند.»
این قهرمان پیشین دوومیدانی همچنین درباره وضعیت کنونی این رشته میگوید: «در دوومیدانی بانوان پیشرفت را احساس میکنم و از دیدن استعدادهایی مثل ریحانه مبینی و چند چهره دیگر لذت میبرم. برخی از این دختران با من در تماس هستند و مشورت میگیرند. اگر امکانات دوومیدانی کشور استاندارد شود، قطعاً شاهد اوجگیری بیشتر دختران ایران خواهیم بود.»
صفوی که سالها عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم بوده، از استادان برجسته آن دوران همچون دکتر بخشایی و دکتر نمازیزاده به عنوان افتخارات ورزش دانشگاهی ایران یاد میکند.
در بخش دیگری از این گفتوگو، اصغر پاشاپور با نگاهی کوتاه و صریح به وضعیت شمشیربازی ایران میپردازد و میگوید: «خیلی این رشته را دنبال نمیکنم، اما آنچه میبینم نشان میدهد مدیریت درستی اعمال نمیشود. حتی برای اداره یک مغازه هم باید هدف داشت. شمشیربازی ایران نیازمند جمع کردن افراد کاربلد است. در اسلحه سابر، مربیان مطرح روسی، آلمانی و مجاری و در فلوره نیز مربیان ایتالیایی و فرانسوی میتوانند به رشد استعدادهای جوان ما کمک کنند. ترجیح میدهم زیاد وارد جزئیات نشوم.»
در پایان، پروین صفوی با تأکید بر دلبستگی عمیق خود به ایران میگوید: «برای بازگشت به وطن بیتاب هستم. دلم برای ایران، دوستان دیروز و امروز و فضای زندگی در کشورم بسیار تنگ شده است. امیدوارم با تکمیل روند درمان همسرم، هرچه زودتر به ایران بازگردیم و در کنار رفقای قدیمی، دوباره احساس سرزندگی کنم.»
