والیبال قهرمانی جهان | در ناامیدی بسی امید است!
شکست تیم ملی ایران مقابل مصر نزدیک بود کوزه خیال والیبال ما برای صعود را بشکند، اما وقتی مردان سرزمین اهرام ثلاثه برابر تیم تازه‌وارد والیبال جهان، فیلیپین، مغلوب شدند، معادلات تغییر کرد و روزنه امید دوباره به روی ملی‌پوشان ایران گشوده شد.
حالا همه چیز به یک پیروزی برابر چشم‌بادامی‌های فیلیپین گره خورده است؛ با هر نتیجه‌ای که باشد. باید دید فردا تیم پرستاره ایران در جدال با تیم بی‌ستاره اما میزبان، چه خواهد کرد. شاید در مانیل، ابرو، باد و مه و خورشید فدراسیون جهانی دست به دست هم دهند تا فیلیپینی‌ها مزد میزبانی پرهزینه خود را بگیرند. اما اعتقاد راسخ ما این است که ملی‌پوشان ایران از این سد کوتاه نیز خواهند گذشت.
و برای این باور دلایل محکمی داریم: کوتاهی قد بازیکنان فیلیپین و در مقابل بلندی قامت رعناهای ایران، که می‌تواند راه عبور توپ‌های سریع و اغلب لب‌تور حریف را سد کند. فیلیپینی‌ها تنها دو مهره شاخص دارند؛ «گونات» و «ادریالس»؛ بازیکنانی سرعتی‌زن که به سبک دهه‌های گذشته و با پرش‌های لَنگی حمله می‌کنند، چون توان تقابل مستقیم با غول‌های والیبال دنیا را ندارند.
فیلیپین دیروز در بازی مقابل مصر روی سرویس‌ها فوق‌العاده عمل کرد و اگر قرار باشد برابر ایران نیز چنین نمایشی داشته باشد، باید بازیکنان پست دو و چهار ما با آمادگی کامل و حساب‌شده مقابلشان بایستند.
آنان مربی کارکشته‌ای به نام فریگونی دارند؛ هم‌وطن «پیاتزا» که افکار همدیگر را به‌خوبی می‌شناسند. اما یک نکته روشن است: هیچ مربی در این گروه، مانند «پیاتزا» دستش از نظر داشتن نیمکت هم‌تراز و پرمهره باز نیست.
پس فردا ساعت ۱۴:۳۰ به انتظار می‌نشینیم؛ تا ببینیم ملی‌پوشان ایران چگونه پاسخ اما و اگرهای این روزها را در میدان عمل خواهند داد.
