فدراسیون والیبال باید نگاه مقطعی را کنار بگذارد!

 هر موفقیتی که توسط جوانان این کشور در عرصه‌های علمی، هنری یا ورزشی به دست می‌آید، مایه افتخار مردم است؛ اما در ورزش، این افتخار رنگ و بوی دیگری دارد، چراکه به سرعت در دل جوانان می‌نشیند و الهام‌بخش نسل‌های بعدی می‌شود.

از مدت‌ها قبل مشخص بود که تیم ملی جوانان ایران توان قهرمانی جهان را دارد. ما از سازندگی کشورهای بزرگی چون ایتالیا، لهستان، فرانسه و بلژیک خبر داشتیم، اما باور داشتم و دارم که استعداد جوانان ما بی‌نظیر است. این دوره فقط فرصتی شد تا جلوه‌ای تازه از آن دیده شود.

خودباوری، کلید قهرمانی بود. بازیکنان ما هم از تجربه حضور در رده‌های نوجوانان و هم از بازی در لیگ‌های داخلی اندوخته‌های ارزشمندی داشتند. موفقیت‌های تیم ملی بزرگسالان نیز روحیه آن‌ها را ارتقا داد. نتیجه این شد که تیمی با اعتمادبه‌نفس بالا و ذهنی آماده پا به مسابقات گذاشت و به قله رسید.

اکنون زمان آن است که فدراسیون والیبال نگاه مقطعی را کنار بگذارد. بارها دیده‌ایم استعدادهای درخشانی پس از قهرمانی‌های مقطعی فراموش شدند. امروز بهترین راهکار این است که تیم جوانان جایگزین تیم «ب» شود و در تورنمنت‌های مختلف، از جمله بازی‌های کشورهای اسلامی، شرکت کند. این جوانان نه «پشتوانه» که «سرمایه» والیبال ایران هستند و باید در مسیر تیم ملی بزرگسالان به کار گرفته شوند. در دنیا بازیکنان زیر ۲۱ سال در تیم‌های ملی بزرگسال فیکس بازی می‌کنند، چرا ما چنین نکنیم؟

نسل جدید والیبال ایران سرشار از ستاره است. چهره‌هایی مثل آریاخواه، ممبینی، قلیچ‌نیازی و بهبودنیا، همه ظرفیت ورود به تیم ملی بزرگسالان را دارند. در میان آن‌ها، سید متین حسینی کامل‌ترین بازیکن جوان این دوره بود؛ همان‌که عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات را هم از آن خود کرد. او می‌تواند در پست‌های حساس تیم ملی بزرگسالان نقش‌آفرینی کند.

سطح مسابقات جهانی امسال بالا بود. کره جنوبی و ژاپن تاکتیک‌های بی‌نظیری اجرا کردند و ایتالیا هم با وجود کمبود تجربه، یکی از غنی‌ترین تیم‌ها از نظر استعداد بود. اما تجربه بالاتر بازیکنان ما – که از حضور در لیگ‌های داخلی به دست آمده بود – برگ برنده ایران شد.