فصل ناامیدکننده استقلال

بیست‌وچهارمین دوره لیگ برتر با انبوهی از رکوردهای منفی برای استقلال به همراه بود. این تیم برای اولین بار در یک فصل از لیگ، ۷ بازی متوالی بدون بازی را تجربه کرد. این تیم بیشترین تعداد مربی را در یک فصل در تاریخ خود دید و بدترین میانگین امتیازش ثبت شد. علاوه بر تمام این‌ها استقلال فصل را با آمار بد دیگری به پایان رساند وبرای نخستین‌بار تفاضل گل منفی از این تیم برجای ماند.

امیدی که ناامید شد

استقلال پس از گذشت ۶ بازی از لیگ تفاضل گلش منفی شد. روند نتایج این تیم به گونه‌ای بود که نه‌تنها تفاضل گل این تیم بهتر نشد بلکه به وخامت گرایید تا اینکه بازی هفته بیست‌وهشتم برابر آلومینیوم اراک فرصت خوبی برای استقلال دست داد تا وضعیت تفاضل گل خود را بهتر سازد. این تیم در آن بازی به بهترین پیروزی فصلش دست یافت و با اختلاف ۴ گل به پیروزی دست یافت. این برد قاطع تفاضل گل استقلال را به 1- رساند و این امید در استقلال زنده شد تا لیگ را با تفاضل منفی به پایان نرساند.

استقلال در هفته ماقبل پایانی مقابل چادرملو به تساوی بدون گل دست یافت تا تفاضل گل این تیم حفظ شود. در بازی هفته آخر برابر سپاهان، استقلال خیلی زود توسط محمدحسین اسلامی به گل دست یافت تا تفاضل گل این تیم بالاخره صفر شود اما آبی‌پوشان در ادامه بازی ۳ گل دریافت کردند تا فصل را با تفاضل گل عجیب ۳- به پایان برسانند.

اولین تفاضل منفی برای استقلال

استقلال برای اولین‌بار در تاریخش یک فصل از لیگ را با تفاضل گل منفی به پایان رساند. لیگ دوم و هفتم که جزو بدترین فصل‌های استقلال در تاریخ لیگ برتر هستند، با تفاضل گل 2+ و صفر برای استقلال همراه بود. استقلال پیش از لیگ برتر و در زمان برگزاری لیگ آزادگان ۲ بار در سال‌های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۱ تفاضل گل 2+ از خود به جای گذاشتند و با تفاضل گلی منفی در این فصل از لیگ، رکورد بد دیگری در پایان این فصل برای استقلال به جای ماند.