عزای عمومی موسیقیدانان

در پی درگذشت احمد پژمان، آهنگساز برجسته و پیشگام موسیقی ایران، هوشنگ کامکار در پیامی با ابراز اندوه عمیق از فقدان «بزرگ‌ترین موسیقیدان تاریخ ایران‌زمین و استاد خود»، یادآور شد که پژمان نخستین آهنگساز ایرانی بود که با بهره‌گیری از دانش چندصدایی، آثاری ماندگار برای سازهای ایرانی نوشت بی‌آن‌که اصالت و هویت موسیقی بومی کشور آسیب ببیند. او همچنین از علاقه‌ی ژرف پژمان به موسیقی محلی و مقامی یاد کرد و افزود که «پرواز جاودانه‌ی پژمان در خاطر همه هنردوستان تا ابد خواهد ماند.» 

متن پیام او به این شرح است:

امروز صبح این خبر دردناک را شنیدم و بسیار متاسف شدم که بزرگترین موسیقیدان تاریخ ایران زمین و استاد من از میان ما جادوانه پرواز کرد، این ضایعه را به همه هنرمندان تسلیت می‌گویم. چهره مهربان و فروتن او با آن‌ همه دانش موسیقایی، تا به امروز برایم سمبل هنرمندی واقعی و بزرگ بوده است. پژمان همان‌طور که از آثارش پیداست علاقه وافری به موسیقی‌های محلی و مقامی ایران زمین داشت. او را می‌توان اولین آهنگساز در موسیقی ایران دانست که آثار ارزشمندی برای سازهای ایرانی با استفاده از علم چند صدایی، بنحوی که اصالت و هویت موسیقی ایران از بین نرود نوشته است.

احمد پژمان غیر از آثاری که برای گروه سازهای ایرانی نوشته است، آثار سمفونیک، اپراها، باله ها و موسیقی فیلم های ارزشمندی دارد.

بپاس خدمات ارزشمند ایشان چند سال پیش اثری را بنام «باغ‌های پژمان» برای ارکستر زهی آهنگسازی و منتشر کردم.

یادش همیشه گرامی

هوشنگ کامکار

هشتم شهریور هزار و چهارصد و چهار»