بعد از 35 سال، راستگرایان در شیلی به قدرت رسیدند/ جمع راستگرایان آمریکای لاتین جمع شد
خوزه آنتونیو کاست در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری شیلی به پیروزی رسید تا عنوان سی و هشتمین رئیسجمهوری این کشور را در کارنامه سیاسی خود ثبت کند.
خوزه آنتونیو کاست در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری شیلی به پیروزی رسید تا عنوان سی و هشتمین رئیسجمهوری این کشور را در کارنامه سیاسی خود ثبت کند اما آنچه در فرایند این پیروزی برای آمریکای لاتین مهم است ورود شیلی به جرگه دولتهای راستگرا در آمریکای جنوبی و سنگینتر شدن کفه آنان است.
الجزیره در گزارشی نوشت؛ کاست با وعده تغییر مبارزات انتخاباتی خود را به پیش برد. او وعده داد با جرم و جنایت مبارزه خواهد کرد و مانند دونالد ترامپ دست به اخراج گسترده مهاجران خواهد زد تا وضعیت اقتصاد را بهبود بخشد.
یکی از انتقادهای یکی دو سال اخیر مردم شیلی به گابریل بوریچ افزایش قابل توجه جرم و جنایت بود. همین کاستیها باعث شده بود، او به عنوان جوانترین رئیسجمهوری این کشور نتواند خواستههای مردم را برآورده کند و در نتیجه محبوبیتاش به 30 درصد کاهش یافت و نتوانست در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند.
از همین رو کاست باتوجه به همین انتقادهای مردم از افزایش جرم و جنایت در شیلی برنامهای امنیتی هم باعنوان «طرح سازشناپذیر» ارائه کرده و مجازاتهای سختگیرانهتری برای جنایتکاران درنظر گرفته است. بر اساس این طرح جنایتکاران مشمول زندانهایی طولانیتر خواهند شد و رهبران کارتلها نیز در انزوای کامل قرار خواهند گرفت طوری که ارتباط آنها با خارج قطع شود.
او که یک کاتولیک محافظهکار است در مسائل اجتماعی هم راهکارهایی بر اساس این آموزهها در نظر گرفته است از جمله در قبال مسائل حساسیت برانگیزی چون سقط جنین و تجاوز جنسی.
حمایت از پینوشه هم کاست را زمین نزد
البته راه کاست در مسیر ریاستجمهوری چندان هموار نبود. او جدا از انتقادهای تند منتقدان خود به برخی از سیاستهای سختگیرانهاش، آماج حملات آنان درباره اظهارات حمایتیاش از آگوستو پینوشه، دیکتاتور سابق این کشور بود.
پینوشه سال 1973 رهبری کودتایی نظامی از سوی نظامیان راستگرای افراطی را برعهده داشت که علیه سالوادور آلنده، رهبر منتخب دموکراتیک قیام کرده و او را از سر راه خود برداشت. پینوشه تا سال 1990 بر شیلی حکم راند. دولت او به دلیل نقض گسترده حقوق بشر، سرکوب وحشیانه مخالفان سیاسی، اعدام هزاران نفر و شکنجه دهها هزار نفر تبدیل به یکی از بدنامترین حکومتهای دهه 1970 تا 1990 شد.
به همین دلیل منتقدان کاست او را متهم کردند از ایدههای راست افراطی حمایت میکند. با این حال خود او تاکید کرده، دفاعش از سیاستهای پینوشه به معنای حمایتش از دیدگاههای راست افراطی نیست. اما مخالفانش دست از اتهامزنیهای بیشتر بر نداشتند و باتوجه به اینکه پدر کاست در آلمان متولد شده و زمانی عضو حزب نازی بوده، او را از تباری معرفی کردند که سابقه خشونتهای نازی را در کارنامه خود دارد. این درحالی است که مایکل کاست، پدر خوزه آنتونیو سال 1950 از آلمان به شیلی مهاجرت کرد.
گردش به راست در آمریکای لاتین
پیروزی کاست را باید نخستین پیروزی راستگرایان از سال 1990 به این سو در انتخابات ریاست جمهوری دانست اما هنوز هیچکس نمیداند دولتی که وی تشکیل خواهد داد، تا چه حد محافظهکار خواهد بود.
از همین رو رهبران راستگرای آمریکای لاتین از صبح امروز سیل تبریکها را به سوی سرازیر کردند. گاردین نیز در این باره نوشت؛ اگرچه بسیاری از تحلیلگران پیروزی کاست را بخشی از موج راستگرایی میدانند که به دنبال پیروزی این جناح در اکوادور، بولیوی و انتخابات میاندورهای آرژانتین به راه افتاده است اما تحلیلگران شیلیایی این پیروزی را ادامهای بر چرخش قدرت بین چپ و راست از زمان بازگشت کشور به دموکراسی پس از دیکتاتوری نظامی پینوشه میدانند.
با این حال کاست با وجود پیروزی قاطع خود حتی با احتساب همه احزاب راستگرا، اکثریت مطلق را در کنگره شامل مجلس نمایندگان و سنا نخواهد داشت.
