به‌نژاد: بازی مقابل جیانلی آرزوی من بود
آمار منتشرشده از سوی فدراسیون جهانی والیبال پس از پایان مسابقات قهرمانی جهان در مانیل فیلیپین، نشان داد تنها یک ایرانی توانست در جمع سه پاسور برتر جهان قرار گیرد؛ عرشیا به‌نژاد، پاسور جوان تیم ملی ایران، که در کنار غول‌های پاسوری دنیا ایستاد.
در پایان این رقابت‌ها که با قهرمانی ایتالیا به پایان رسید، سیمون نیکولوف از بلغارستان با ۵۶۲ ارسال و ۲۳۶ پاس موفق در صدر قرار گرفت. عرشیا به‌نژاد با ۴۲۳ ارسال و ۲۲۷ پاس موفق در جایگاه دوم ایستاد و جیانلی، کاپیتان تیم قهرمان مسابقات، با ۲۲۳ پاس موفق سوم شد.
به‌نژاد در گفت‌وگو با «آوش» گفت: «بازی مقابل پاسوری مثل جیانلی همیشه آرزوی من بود. بدون تردید، تجربه ارزشمندی از رویارویی با این فوق‌ستاره‌ها به دست آوردم. پاسورهای حاضر در این رقابت‌ها اغلب در بالاترین سطح والیبال دنیا قرار داشتند. شاید پیش از این، پاسور تیم فیلیپین را نمی‌شناختیم، اما آن‌قدر خوب بازی کردند که انگار برابر برزیل قرار گرفته‌ایم. واقعاً والیبال دنیا به قدری پیشرفت کرده که باید روی تیم‌هایی مثل فیلیپین هم حساب باز کرد.»
در پاسخ به این پرسش که کار او در تیم ملی ایران به‌دلیل شرایط دریافت‌ها دشوارتر از تیم‌های بزرگی مانند ایتالیا بود، به‌نژاد گفت: «پوریا حسین‌خانزاده و مرتضی شریفی عالی بازی کردند. وقتی حریف سرویسی با سرعت ۱۲۰ کیلومتر ارسال می‌کند، همین‌که توپ سالم به بالای سر پاسور برسد جای خوشحالی دارد. البته بازیکنان ما هم سرویس‌های بسیار قدرتمندی می‌زدند و کار را برای رقبا سخت می‌کردند.»
پاسور جوان تیم ملی در توضیح تصمیمش برای ارسال سه پاس پیاپی به شریفی در دیدار حساس برابر چک گفت: «این تصمیم شخصی من بود، نه دستور آقای پیاتزا. در والیبال دنیا رسم است وقتی بازیکنی دفاع می‌شود، پاسور بار دیگر به او پاس دهد تا حمایت خود را نشان دهد.»
او درباره عملکرد سرعتی‌زن‌های تیم ملی نیز افزود: «محمد ولی‌زاده، یوسف کاظمی و عیسی ناصری واقعاً درخشیدند. آمار مسابقات نشان می‌دهد هر سه بالای ۸۰ درصد موفقیت در حملات داشتند و این نقطه قوت بزرگی برای تیم ما بود. دیگر تیم‌ها فقط سرویس موجی نمی‌زدند، بلکه توپ را مثل پتک به زمین می‌کوبیدند، بنابراین طبیعی بود کار سخت شود. اما خوشحالیم که همه بازیکنان با تمام توان جنگیدند. آقای پیاتزا یکی از بهترین مربیان دنیاست و همه ما تلاش کردیم اعتماد او را جلب کنیم. نتیجه این اعتماد را هم در صعود به جمع هشت تیم برتر جهان دیدید.»
به‌نژاد درباره تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطراتش از این رقابت‌ها گفت: «باخت مقابل مصر کاملاً غیرمنتظره بود و واقعاً شیرازه تیم را از هم پاشید. اما بهترین خاطره من، پیروزی برابر صربستان بود. صرب‌ها تیم بسیار قدرتمندی بودند ولی ما با تمام توان جنگیدیم. مهم‌ترین درسی که از این رقابت‌ها گرفتیم این است که نباید هیچ تیمی را دست‌کم بگیریم یا از پیش بازنده بدانیم.»
در پایان، او درباره پیشنهادهای خارجی‌اش گفت: «چند باشگاه از لهستان و ایتالیا از طریق وکلای خود با من تماس گرفتند، اما چون با شهداب قرارداد داشتم، تصمیم گرفتم بررسی این پیشنهادها را به سال آینده موکول کنم.»
